Zij was de mooiste vrouw die ik ooit had gezien. Toen ik haar in mijn spreekkamer onderzocht, kon ik het niet laten om even met mijn hand over haar linkerborst te strijken. Ik deed net of het per ongeluk was, trok snel mijn hand weer terug en zei netjes 'sorry'. Maar ze reageerde heel anders dan ik had verwacht. 'Geeft niet,' zuchtte ze en gaf me zo'n oogverblindende glimlach dat ik heel even sprakeloos van verrukking was.

Na een week vroeg ik haar ten huwelijk.
‘Ja! Ja!’ riep ze. ‘Wat een wonder dat je mij begeert! Ik wil alles wel voor je doen.’
Al gauw bracht ik de maagoperatie ter sprake. 'Je lichaam is perfect,' zei ik, terwijl ik zachtjes haar billen streelde. 'Wat geeft het dan dat je moeite hebt met lopen? Ik zal de rest van je leven voor je zorgen, zodat je nooit meer hoeft te werken. Alles zal voor je gedaan worden.'
Ze kuste me hartstochtelijk en zag af van de operatie.

Haar lichaam is zo verrukkelijk dat ik er geen genoeg van kan krijgen. Ik moedig haar aan om zoveel te eten als ze wil, want hoe groter ze wordt, hoe mooier ze is. Daarom laat ik net zoveel roomijs en slagroom en roomkaas bezorgen als haar hartje begeert.
'Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest,' vertelde ze me laatst met tranen in haar ogen.

Maar haar ongelooflijke schoonheid zit voor mij niet alleen in haar spectaculaire lichaam. Zo oppervlakkig ben ik niet. Ze heeft een ziel die totaal en onvoorwaardelijk lief heeft en ik ben de enige die dat ziet.

Een paar weken geleden trof ik haar tot mijn schrik huilend aan.
'Waarom ben je verdrietig, mijn liefste?' vroeg ik, terwijl ik mijn hoofd op haar buik vlijde, die zo groot en zo zacht is dat je er in kunt verdrinken. Ze snikte eerst alleen maar, maar uiteindelijk zei ze zachtjes: 'Je doet alles voor mij en ik wil zo graag iets terug doen, alleen weet ik niet wat.'
Toen durfde ik voor het eerst te fluisteren wat ik het liefst van haar zou willen. Groot als haar hart is, aarzelde ze geen moment. ‘Maar mijn schat, natuurlijk wil ik je dat schenken. Ik ben van jou, volledig en voor altijd’.

We zijn begonnen met haar linkerpink. Aanvankelijk wilde ik het daarbij laten, maar hij was zo exquise dat daarna haar rechterpink volgde en toen de overige vingers.
‘Je hebt me in de zevende hemel gebracht, lieveling’ zuchtte ik bij de laatste hap.

Maar op een gegeven moment wilde ik ook graag weer iets voor haar doen, want geven is zoveel beter dan nemen in een huwelijk. Eerst schudde ze haar hoofd.. ‘Schattebout, je hebt me al zoveel gegeven dat ik niks meer te wensen over heb.’
Maar toen kreeg het idee haar te pakken. Na lang nadenken heeft ze voor mijn geslacht gekozen. Even schrok ik daarvan, maar nu weet ik dat het goed is. Onze liefde is immers grenzeloos.