Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#360 De Zwerfkei

De krokodil was te smal, de zwemband knapte en het luchtbed zakte door. Het best paste de tractorband. Maar dat ventiel… 
   
Dokter Kreumelsvoorde vertelde de oorzaak: te veel onrust in het lijf. Onrust zorgde voor ongeduld tijdens de stoelgang en dit ongeduld maakte dat Sam de Reus te hard perste. Kreumelsvoorde tekende op een whiteboard het probleem: de druk gaf elke keer een klein zetje tegen zijn darm en de bloedvaten. Na jaren van kleine zetjes had Sam een pracht van een aambei. Die tekende de arts niet, de foto liet niets aan de verbeelding over.
   Sam kreeg vier emmers met zalf mee, van die emmers waar ”Karels’ smulhoek” mayo uit pompte: zes weken lang elke ochtend en avond een liter zorgvuldig uitsmeren. Daarnaast de krant meenemen naar het toilet om rust te bewaren. Geen operatie nodig.

Deze zes weken was zitten het probleem. De tractorband paste wel, maar het ventiel prikte nét op de plek waar het niet moest prikken.
   In zijn lievelingspoef sneed hij een ovaal en haalde een paar handen vulling eruit. Met tape en een stuk gordijn prutste hij de uitsparing dicht. Ongeduldig plofte hij neer. Geen druk, geen jeuk!
   Zijn tevredenheid duurde tot hij opstond. De tape plakte aan zijn broek en met een onrustige zwaai sloeg hij de poef los. De poef scheurde en de vulling sneeuwde door de woonkamer.
   
‘Sammie,’ brulde moeder, ‘Waar denk je dat je mee bezig bent?’ De pukkel op haar neus gloeide verraderlijk. Ze klapte met de kolenschep op zijn achterste. Overbodig om te zeggen dat de klap bij Sam een hevige steek veroorzaakte.

In het winkeltje bij het zwembad lichtte een roze gloed op tussen de krokodil en de duikbrillen. Als door een magneet aangetrokken duwde Sam zijn neus tegen de etalage. Breed in het midden en majestueus in verschijning zag hij zijn redding.
   ‘Sam! kop naar achter,’ riep de winkelier. ‘Het zal niet de eerste keer zijn dat je de ruit vernielt.’
   Sam trok zijn hoofd terug en de bolling van het raam verdween.
   ‘Mag ik die roze?’ vroeg Sam.
   ‘Die flamingo?’
   ‘Als die past.’
   ‘Kreumelsvoorde zei het al,’ antwoordde de winkelier. ‘Zo groot als een zwerfkei, toch?’ De winkelier haalde de enorme vierpersoons roze flamingo uit de etalage. Sam ging zitten.
   ‘Ik ga hier nooit meer vanaf! Deze past precies, hoeveel kost ie?’
   ‘Het valt voor een reus niet mee,’ zei de winkelier. ‘Cadeautje van de zaak, ik weet hoe het is: ik heb schoenmaat 52.’

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk genieten MCH! Een pracht van een kortverhaal. Zalig de wereld van Sam de Reus geschetst. Knap!

Zeurtje: " en het de bolling van het raam verdween." => 'het' te veel.

 

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal MCH! Van genoten, ik zag het voor me, "Dokter Kreumelsvoorde" is een geniale naam en er zit lekker vaart in.

Overwegingen:

  • Ik vond de tractorband wat moeilijk in te leven, dat het ventiel het probleem was (ik dacht, dan draai je hem toch gewoon om?). Misschien kunnen de ribbels het probleem zijn?
  • De opblaasflamingo is in mijn hoofd alsnog heel klein, dus dan werkt het niet. Wellicht helpt iets van "enorme opblaasflamingo" of een andere beschrijving waaruit blijkt dat hij groot is?
  • Eerst dacht ik dat de flamingo achterin de winkel stond. Als hij namelijk in de etalage staat, dan is hij ten eerste waarschijnlijk niet zo groot en ten tweede weet ik niet of zoiets bij een raam roze gloed verspreid opzij.

Naja, het zijn misschien zeurpuntjes, maar het was dan ook gewoon een leuk verhaal :).

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Ha MCH, heerlijk surrealistisch verhaal heb je geschreven. Door details als: '... emmers waar ”Karels’ smulhoek” mayo uit pompte' zie je het helemaal voor je. Zeer overtuigend.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Het leest bijna als een Monty Python sketch. Een sappig, absurd en bovendien vlot geschreven verhaal.

De moeite, gelijk ze bij ons thuis zeggen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MCH, met een brede glimlach gelezen. In het begin dacht ik, waar gaat dit naar toe. Tractorband? Maar doet begon het te dagen. Geweldig!

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Aurora,  bedankt.

@ Karel, je opmerkingen zetten mij aan het denken. Wellicht doe ik een kleine herschrijf. 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Tudor, bedankt. Blij dat het de moeite van het lezen waard was.

@Fief, bedankt. Zo zie je maar dat een tractorband je op vele manieren verlichting kan brengen.

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi @MCH met bewondering gelezen. Ik hoop maar dat Sam geen frustratie ervaart bij het lezen van een krant op de wc. Beter kan hij een goed boek lezen ;) 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Suzanne, met bewondering: dat is wel veel eer, dank je wel. De krant is voor Sam de timer: na de voorpagina, de strip en de Sudoku op de achterkant mag hij opstaan.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MCH, een mengeling van kolder van de bovenste plank en diep ongemak op een andere plank. En dan die naam van de behandelende arts, hoe bedenk je het allemaal?!
Pijnlijk goed beschreven, maar de commentaren geven aan dat velen er van genoten hebben, net als ik.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Gi, bedankt voor de complimenten. Hoe ik het bedenk? Ik start met een kronkel en werk dit zo logisch en eerlijk mogelijk uit. Ik denk vergelijkbaar met hoe wij allemaal hier onze stukjes schrijven. De naam was een toevalstreffer (en daarna googelen om zeker te weten dat niemand zo heet).

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Naar het schijnt heeft ene dr. Kreumelsvoorde naar de redactie gebeld om te weten te komen waar de initialen MCH voor staan. :-D

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi, oeps! daar gaat mijn zorgvuldig beschermde anonimiteit. Ik zie iemand de oprit op komen lopen met een emmer in zijn hand.