Opdracht #360 - Roze flamingo - Verloren
Mijn benen bungelen in het water, het lijkt of ze geen eenheid meer vormen met mijn lichaam. Mijn verstand is op hol geslagen waardoor mijn gedachten als een sneltrein door mijn hoofd razen. Mijn armen hangen verslagen langs mijn lichaam. Ik voel een leegte in mij opkomen. Ik negeer het idee dat ik samen met dat gevoel zou kunnen sterven. Ik grijp de roze hals beet en laat mijn handen langzaam naar beneden glijden.
'Ik vond je werkelijk afschuwelijk, maar nu koester ik je en zal ik je behandelen als mijn beste maat. Laat mij alsjeblieft niet in de steek,' mompel ik.
Ik dein mee op het ritme van de golven. Met mijn rechterhand schep ik wat water omhoog en zorg voor verkoeling voor mijn hoofd. Mijn hoofdhuid trekt, mijn lippen zijn zo droog dat als ik iemand zoen, degene abrupt bij mij wegloopt. In een flits zie ik Ronald voor mijn geestesoog. Rakelings scheurt hij voorbij met zijn jetski. Een golf tilt de opblaasbare flamingo in een oogwenk omhoog. Ik merk dat ik de controle kwijtraak, op het moment dat ik gil kom ik met een klap in het water terecht. Ik sper mijn ogen open, ik voel dat ik de diepte in word gesleurd. Ik sla met mijn armen om mij heen. Het lijkt of het zuurstof door een open ventiel uit mijn longen verdwijnt. Op het moment dat ik mij omdraai, zie ik tot mijn grote opluchting dat het water oplicht door zonnestralen. Zodra ik boven kom vul ik mijn longen met zoveel mogelijk lucht. Met mijn laatste krachten roep ik:
'Wat denk je wel niet, idioot!' Enkele ogenblikken later merk ik dat de ronkende motor rustig naar mij toekomt.
'Gaat het een beetje? Het was niet zo slim van me wat ik deed... Wij gaan een biertje pakken, ga je met ons mee?' Ronalds bruine ogen kijken mij vriendelijk aan, hij strekt zijn arm naar me uit.
Een felle glinstering herinnert mij eraan dat ik niet meer bij Ronald ben, maar ergens alleen op zee. Was ik verdomme maar meegegaan, dan zou ik nu vastgeklemd tegen zijn borstkas liggen. Of dronken op een terrasstoel zitten... Ik kijk omhoog, naar de stand van de zon. Hoe laat zou het zijn? De hals van de trotse flamingo hangt er plotseling verloren bij. Ik voel mijn benen en billen langzaam in zee zakken.
'Help! Help mij dan... Help! Waarom komt niemand mij zoeken!'
Hoi Anke, leuke opbouw en…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Anke, leuke opbouw en twist in het verhaal.
Paar kleine puntjes waar ik mee haperde tijdens het lezen:
- Het begint wat druk. De eerste alinea is beeldend geschreven maar is voor mij wat onduidelijk en dit geeft verwarring en botst met hoe je het verdere verhaal schrijft.
- Het proberen van het grijpen van een bikinibandje vanuit een jetski lijkt mij lastig als je niet over de dame heen wilt varen.
- Aan het eind mis ik de tijdsprong en dat iedereen vertrokken is, Ronald draait zich om en vraagt iets: en ineens is de hp alleen en zinkt? Wellicht kan een witregel hier duidelijkheid geven?
Hoi MCH, Dank voor je…
Lid sinds
7 jaarRol
Hoi MCH,
Dank voor je reactie!
- Het begint wat druk. De eerste alinea is beeldend geschreven maar is voor mij wat onduidelijk en dit geeft verwarring en botst met hoe je het verdere verhaal schrijft.'
Daar kan ik mij wel in vinden, ik heb soms een chaotische schrijfstijl.
- Het proberen van het grijpen van een bikinibandje vanuit een jetski lijkt mij lastig als je niet over de dame heen wilt varen.
Klopt, in mijn hoofd zou de situatie net goed gaan, maar realistisch gezien is het bijna onmogelijk.
- Aan het eind mis ik de tijdsprong en dat iedereen vertrokken is, Ronald draait zich om en vraagt iets: en ineens is de hp alleen en zinkt? Wellicht kan een witregel hier duidelijkheid geven?
Ik wist niet goed hoe ik de tijdsprong moest oplossen, maar een witregel is een optie. Ik ga er nog eens voor zitten!
Hoi Anke, leuk verhaal. Het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Anke, leuk verhaal.
Het leest ook fijner als je gesproken teksten op een nieuwe regel zet. Dan krijg je meer overzicht in het verhaal, wie wat zegt. Nu leest het tweede gedeelte als een blok tekst.
Ik dein mee in het ritme van de golven. ---> op het ritme
'Idioot, wat denk je wel niet!', roep ik nog. Maar de ronkende motor en het harde gelach van Rick en Bart verstommen de woorden. ---> achter nog hoort een komma en de maar met kleine letter. Maar is hier een voegwoord. Het kan evengoed ook weggelaten worden.
... roep ik nog, de ronkende motor en het harde gelach ....
... de glinsteringen van het water verblinden voor een moment mijn ogen. Maar minder dan een tijdje geleden. ---> ook hier is maar een voegwoord en hoort achter een komma.
Ha Anke, Met plezier…
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Ha Anke,
Met plezier gelezen en geinig einde waarbij het open is of de flamingo zelf zinkt, of de persoon op de flamingo.
Dit stukje loopt voor mij niet zo lekker.
Als ik zoen is, degene abrubt zou weglopen. (of iets dergelijks)
Mooi gedaan. Verlangen en…
Lid sinds
12 jaarRol
Mooi gedaan. Verlangen en afstoten en dan ook nog de dupe worden van je afwerende verlangen. Ik sluit me aan bij MCH en Fief. Je mag het iets meer lucht geven.
Zelf haperde ik even op: '... of ze geen eenheid meer zijn met ...' voor mijn gevoel past 'een eenheid vormen' beter dan 'zijn'.
Met plezier gelezen.
@ Fief: het is inderdaad…
Lid sinds
7 jaarRol
@ Fief: het is inderdaad overzichtelijker om gesproken tekst op een nieuwe regel te zetten.
Het stukje tekst 'Idioot wat denk je wel niet - harde gelach' en 'de glinsteringen van het water...' heb ik later veranderd in het verhaal. Ik lees nu pas je reactie, maar ik neem het mee voor de volgende keer.
@ Darkvalley: 'mijn lippen zijn zo droog dat als ik er iemand mee zoen, degene abrupt bij mij wegloopt.' Klopt, die zin ga ik aanpassen.
@ Hadeke: ik twijfelde of ik 'een eenheid zijn' of een eenheid vormen moest kiezen. Ik ga het aanpassen in vormen, dat is inderdaad beter.
Dankjulliewel voor jullie reacties, ik ga ermee aan de slag!