Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 358 De theedoek

 

 

 

 

De theedoek wapperde naast het briefje in de gure november wind aan de afgebroken tak die in de grond stak. Abel zag het toen hij kwam aanlopen met zijn hond. De zelfde man die elke avond naast zijn groene visserstentje aan de kant van de rivier zat. Bewegingloos gebogen over zijn hengel , de dobber zoals altijd net onder het wateroppervlak.

Abel bleef naast hem staan en wierp een vluchtige blik op de theedoek. Geïrriteerd keek de man op.'Kan ik u ergens mee helpen?'

Abel keek naar de man en schrok toen die zijn capuchon af gooide. Hij was vel over been en roodomrande ogen stonden hol in het benige gezicht.

Hij was kaal op een paar sprietjes na. De handen waarmee hij de hengel vasthield waren uitgeteerd en vol levervlekken.

'Ik..eh..zag de theedoek enne... vond het een beetje..wat zal ik zeggen...'

'Vreemd,' onderbrak de man hem. 'Raar. Dat wilt u toch zeggen.'

Abel opende zijn mond maar de man gaf hem geen kans.' Het is een sein, ja. Een teken dat ik er vrede mee heb. Het is geen beslissing die je zo maar even neemt.'

Abel knikte maar begreep er steeds minder van.

De man keek hem opeens kwaad aan.'Verdomme, sommige mensen snappen ook helemaal niets. Lees het briefje maar...’

Hij wees naar de overkant van de rivier waar de bebossing begon.'Ik ben terminaal. ja. En ik heb geen zin om de kanker mijn lichaam nog meer op te laten vreten. En voor ondraaglijk lijden ben ik niet in de wieg gelegd. Daarom heb ik hiervoor gekozen. Niemand mist mij, ik heb kind nog kraai. ‘

Abel schudde zijn hoofd. 'Sorry,maar...'

De man liet zijn adem ontsnappen en zei ongeduldig.'Luister. Ik heb de theedoek aan deze tak vast gemaakt als teken dat ik er klaar voor ben.'

Hij wierp een snelle blik op zijn horloge.'Tussen nu en twee minuten, schat ik. Als ik u was zou ik opzij gaan.'

Onwillekeurig deed Abel met zijn hond een paar stappen opzij. Op dat moment zag hij aan de overkant een lichtflits en binnen een fractie van een seconde boorde een kogel zich in het hoofd van de man en liet een keurig rond gaatje achter. In slow motion gleed de hengel uit zijn krachteloze vingers en zakte hij schuin opzij. Met een plons viel hij in het ijskoude water en verdween in de duisternis.

 

 

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John, stond de voorbijganger de dood bijna in de weg. Het schot in het hoofd vind ik vreemd. De Dood zal hem gewoon gehaald hebben, lijkt me. Alleen de lichtflits en het in het water vallen en verdwijnen lijkt mij dan voldoende, want wie schiet er dan? Maar goed, dat is zoals ik het zie. Ik mis voorts de tekst op het briefje in het verhaal. Verder graag gelezen.

Kijk nog even je tekst na. Er missen een hoop spaties of ze staan op de verkeerde plek en een beletselteken heeft 3 puntjes (ook daar horen spaties voor en achter bij)

De zelfde man --> dezelfde

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi John,

Leuk gevonden, de theedoek als een theedoek van overgave: heel wat minder cliché dan de witte vlag, maar wel met hetzelfde effect. 
Ik mis het afscheidsbriefje uit de opdracht wel, vanwege het feit dat de man zegt dat hij er vrede mee heeft om te sterven. Je weet verder niet waarom hij wordt neergeschoten, (en waarom hij dat weet), waarom hij zich heeft overgegeven, waarom niemand hem mist... Nu heb je een vrij 'leeg' personage.  Je vertelt van alles over zijn omstandigheden, maar uiteindelijk heb je geen idee wie hij is. 

Dat maakt dat je opzet, die heel boeiend en interessant is, helaas niet zo veel indruk maakt als zou kunnen. Je weet zo weinig over deze man, dat het moeilijk wordt om iets van een band met hem op te bouwen. 

Je hoeft echt niet zijn hele levensgeschiedenis uit de doeken te doen; de spreekwoordelijke druppel die de emmer doet overlopen zou  al genoeg zijn. 

Als je dat nog wat meer uit zou werken, heb je een verhaal met veel potentie voor een goede thriller! :) 

Groet, 

Nadine 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo John Doe, misschien toch even een verwijzing naar het Darknet opnemen waar jouw magere hein blijkbaar resideert?  ik zie tenminste een moordpact in je verhaal. Misschien op het briefje een verklaring dat de moord op verzoek is gepleegd? Of juist een beschuldiging aan het adres van iemand met wie hij nog een appeltje te schillen had?

Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Abel snapt er helemaal niets meer van. Zowel het briefje als Magere Hein zijn alleen in suggestie aanwezig, dus dat is al een interessante draai aan de opdracht. Jammer dat er geen vis gevangen werd.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Eens met Nadine, een verhaal waar veel meer in zit. Je neemt me goed het verhaal in, alsof ik bij het visserstentje sta, maar je geeft net te weinig houvast om er echt van te kunnen genieten. Naar mijn idee hoef je niet eens heel veel toe te voegen.

Sommige zinnen lopen voor mijn gevoel niet helemaal lekker. En wat Fief al aangeeft, er zitten wat spaties te veel én te weinig. Daardoor haper ik af en toe bij het lezen.

Maar al met al wel een aanzet tot wat een goed verhaal kan worden.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Een schot dat letterlijk uit het niets lijkt te komen. Magere Hein als volleerde sluipschutter?

Op zich origineel gevonden, ook met die theedoek, maar ik mis samenhang in de tekst. Het briefje had misschien wat meer verduidelijking kunnen brengen.