Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#354 Echt superongemakkelijk en zo

 

Vandaag was echt de dag van de ongemakkelijke momentjes. Ik heb er gewoon zoveel gehad dat ik de tel kwijt ben geraakt. Er zijn er drie geweest die echt zo bizar waren dat ik ze eventjes wil noemen. Komt ie. 
 
Ongemakkelijk momentje 1 

Misschien is dit niet echt een momentje, maar meer een samensmelting van minimomentjes. Maar goed; opstaan en eten is op schema gegaan en nu wacht ik op de bus. Waarom heb ik die pumps eigenlijk aangetrokken? Goed, even focus Kitty. Ik kijk naar het bord met mededelingen; bus uitgevallen, volgende bus komt over circa dertig minuten.   
 
Een half uur te laat kom ik dus aan bij het gebouw waar ik al maanden niet meer geweest ben. Voor de hoofdingang staat een steiger. Check-check-dubbelcheck. Nee, ik kan er met geen mogelijkheid langs. Ik stress nog steeds niet. Voor de steiger staat een prototype bouwvakker met een lunchbox in de hand. Ik vraag hem niet hoe ik alsnog naar binnen kom. Waarom eigenlijk niet? Weet ik niet. Gewoon blijven focussen. Ik loop om en om het gebouw en vindt uiteindelijk een zij-ingang. Met veel gezoek en weinig gevraag bereik ik de receptie.  
'Heb je je komst gemeld?', vraagt de receptioniste. Nee, serieus? Okay, ik kwam uiteindelijk na een raar verhaal wel binnen, maar dat was natuurlijk super awkward. 

Ongemakkelijk momentje 2 
 
'Ik ben gewoon erg blij dat we weer in real life af kunnen spreken. Dat heb ik echt gemist, en ik denk dat dat voor jullie allemaal ook wel geldt.' Na deze traag uitgesproken woorden kijkt de manager het team rond alsof ze op zoek is naar een bevestiging. Haar blik blijft bij mij stilstaan. Haar pupillen klitten zich aan me vast. Ik vraag me af of zij ongemakkelijk momentje 1 ook wel eens heeft meegemaakt en besluit van niet.  
'Kitty?' O my god, moet ik nu als stagiair verhaal doen over hoe ik de saamhorigheid voel? Is dat omdat ik de jongste ben of zo? 
'Ja uhm, ik miste jullie wel ja. Maar soms vond ik het stiekem wel prettig achter mijn laptop.' 
Shit, dat zei ik dus echt he? Die blik ook van de manager nadat ik dat zei, super weird. 
 
Ongemakkelijk momentje 3 
 
Als je denkt dat die vorige al freaky waren, moet je deze eens horen. Na het werk rond een uur of zes, belt broerlief op.  
'Wat is er aan de hand?', vraag ik. Jamie belt echt niet zomaar, dat doet hij gewoon niet. 
'Er is iets met mam.' 
Ik zei het toch, hij belt echt niet zomaar. 'Dude, je kan het maar beter meteen zeggen.' 
'Ja goed het is uhm... Ze heeft een boek bij je laten liggen.' 

Okay, hoe dan? Broer die nooit freakt om niets, gaat mij nu een beetje bang zitten lopen maken. Heeft hij te veel Stranger Things afleveringen gekeken? Ik heb dus gewoon echt even 'fuck off' tegen hem gezegd. Ook gewoon hard, het was bijna schreeuwen. Niet goed voor de familiebanden en zo, maar werkte dus wel want hij was wel wat stiller daarna. Echt gewoon zo'n vage dag, het is allemaal zwaar creepy.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Virtuosuo, geen paniek, gewoon bijwerkingen van een of ander vaccin. Bij mij kwam het na het tweede Pzifer spuitje.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, het personage dat je schetst zie ik wel voor me. Zeker door het taalgebruik. In haar hoofd zal alles wel weird, awkward, freaky en creepy zijn. Ik kon er me bij de momentjes niet veel bij voorstellen, maar ik vrees dat de leeftijd van jouw hp ver beneden de mijne ligt.

Goed even focus, Kitty.  ---> ik denk dat er nog een komma achter goed moet staan, anders leest dit zinnetje weird. 

Ik loop om en om het gebouw ---> om en om? of alleen om?

Na het werk, om een uur of zes belt broerlief op.  ---> achter zes hoort nog een komma

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Virtuoso, een stukje om bij te grinniken - en blijven grinniken. Treffend taalgebruik, passend bij je "Kitty". Een familielid van me placht in zo'n geval te zeggen: "Deine Sorgen mocht'ich haben".

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vermoed niet dat ik met het hp graag te lang in één ruimte zou doorbrengen, met haar neiging naar het dramatische.

Wel graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ GI Dat zou zeker een goede verklaring kunnen zijn, maar vermoed dat HP zo jong is dat ze nog niet aan de beurt is. Als ze die gehad heeft is alles waarschijnlijk nog wat weirder (voor zover dat mogelijk is).

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Fief

Dank voor de uitgebreide feedback. Ik kan me er zelf ook niet heel veel van voorstellen aangezien ik ook wel ouder ben, maar genoeg adolescenten die echt zo praten en redeneren. Leek me interessant om dat eens uit te lichten.

Denk dat je gelijk hebt over die komma na goed. Maar dan moet de komma na focus wel weg, anders wordt je helemaal leip van de komma's.

Als ze er een keer omheen loopt zou ik 'om' hebben gebruikt, ze liep er meerdere keren omheen. Vandaar 'om en om'.

Denk dat die komma na 'zes' ook het beste werkt als ik die na 'werk' weghaal.

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijke titel, zo herkenbaar! Net zoals de rest van je verhaal, en je keuze voor dit soort 'freaky' momenten, passend bij jonge meisjes. Ook die indeling in momenten die je hp maakt in haar dagboek, vind ik daar bij passen, en natuurlijk je taalgebruik. Ik 'hoor' het haar ook zo vertellen tegen een vriend of vriendin. Een vrolijk dagboek dit! Kitty - die naam vind ik dan trouwens weer wat te oud voor dit meisje, wel kittig maar niet van deze tijd? 

En een suggestie;  je gebruikt verleden en tegenwoordige tijd door elkaar, dat maakt het voor mij wat chaotisch. Misschien is het logischer en meer een geheel als je alles in de verleden tijd schrijft. 
 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Lekker de vaart erin. Je taalgebruik overtuigt me wel. Ik krijg er een inderdaad een beeld bij van iemand die ik niet te lang in mijn omgeving zou kunnen verdragen.  😀

(Er staat ergens: 'en vindt', met een t teveel.)

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De titel alleen al is geweldig. Erg geestig verhaal, ik moest er erg om lachen.
Echt goed beoordelen op geloofwaardigheid kan ik het niet, omdat de taal en belevingswereld iets te ver van mij afstaat, maar het komt mij in elk geval zeer geloofwaardig over.