Lid sinds

2 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#353 - In te halen tijd

 

‘Toch maar niet in mijn vaste hoekje zitten, als ze zo komt wil ik dat we aan de waterkant met een goed uitzicht zitten,’ mompelde Johan.
Iedere 3 maanden werkten hier een nieuw stel jongens en meisje van de school aan de andere kant van de stad. Hij genoot van de ontwikkeling die ze doormaakten, eerst heel schuchter en later steeds zelfbewuster en zelfstandiger. Tevreden keek hij naar zijn serveerster.
Haar uitstraling, lichte brutaliteit, krachtige loop, maar bloedserieus voor de werkzaamheden en de  aandacht voor klanten, hadden de rest van het team hier een morele boost gegeven. Ze was, met haar kittige paardenstaartje, goud waard, maar ze wist dat zelf nog niet.
‘Meneer, bent u vandaag eens gezellig eerste rang gaan zitten?’
‘Ja, ik heb een afspraak en dan wil ik niet als een kluizenaar in een hoekje zitten.’
‘U heeft een date?’
‘Nou een date, laten we zeggen iemand die ik lang geleden goed gekend heb.’
‘Leuk, wilt u nu al iets drinken of eten?’
‘Koffie en een glaasje water alsjeblieft, als mijn afspraak komt kijken we wel verder.’
Het meisje knikte.

Hij zag haar in de verte aankomen, ze was niks veranderd. Shit! Hij kreeg het warm en een knoop in z’n buik.
‘Anja, wat fijn je te zien, wat zie je er goed uit, je bent niks veranderd.’
‘Hallo Johan, eerlijke gezegd weet ik nog niet wat ik ervan moet vinden.’
‘Wat wil je drinken?’
‘Rode wijn lijkt me wel passend.’
Hij wenkte met vragende ogen naar de stagiaire.
‘Wat wilt u drinken mevrouw?’
‘Een glas rode wijn graag.’
‘Doe mij dat ook maar en wat nootjes en chips alsjeblieft.’
‘Anja, hoe is het met je?’
‘Nou, nadat jij zomaar ineens vertrok om rond de wereld te gaan zeilen heb ik behoorlijk in de put gezeten. Maar niet lang daarna is er veel geluk in mijn leven gekomen.’
‘Heb je een relatie?’
‘Nee, nee, ik heb niet echt een relatie meer gehad. Hoe is met met jou gegaan?’
‘De eerste maanden zeilde ik als in een roes, daarna voelde alles toch niet zo boeiend.’
Anja keek naar de serveerster en knikte nadrukkelijk. Het dienblad met de bestelling werd door de stagiaire op tafel gezet: ‘Wil jij nog iets anders mama?’
‘Mama? Hoezo? Is ze jouw dochter?’
‘Ja Johan, dat is mijn dochter. Enne Johan…ook jouw dochter’
‘Hoi pap, ik heet Johanna’

 

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Blueyes, welkom op het forum, tof dat je ook meeschrijft!

Ik vind het idee dat je hebt uitgewerkt leuk gevonden, I mean, what are the chances? Tegelijk vind ik ook dat het eind, de clou, echt een beetje uit de lucht komt vallen. Het gesprek komt op mij gekunsteld over vanaf 'Mama, wil je nog iets anders?' 

Ook zou ik het nog eens goed nalopen, je vergeet nogal eens een punt, letter of komma. Voorbeeld: Iedere 3 maanden werkten hier een nieuw stel jongens en meisje van de school... Achter 'meisje' hoort nog een 's'.

 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja ...

  • Iedere 3 maanden werkten hier een nieuw stel jongens en meisje van de school = Iedere 3 maanden werkte hier een nieuw stel jongens en meisjes van de school

Kijk nog even goed naar interpuncties. Zo ontbreken er bijvoorbeeld komma's in de volgende zinnen:

  • als mijn afspraak komt kijken we wel verder.
  • Wat wilt u drinken mevrouw?
  • nadat jij zomaar ineens vertrok om rond de wereld te gaan zeilen heb ik behoorlijk in de put gezeten.
  • Wil jij nog iets anders mama?

 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Blueyes,

Met plezier gelezen. Het verhaal loopt langzaam maar zeker naar een clou die ingaat op wat er tussen Johan en Anna geweest is. Maar het plot zoals nu komt wel erg uit de lucht vallen en wringt een beetje. Ik denk dat dit komt door de beperking van het aantal woorden, want als het verhaal zich kan ontwikkelen zoals het begin zich ontvouwt, dan zou het nog heel boeiend kunnen worden.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als ik het goed heb is dit binnen deze opdracht nu al het derde kind dat na vijftien jaar komt opdagen. Origineel is het dus niet meer te noemen.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Er zat meer vuur in de interactie tussen Johan en de stagiair. Zodra hoe-heet-ze er bij komt, loopt het in de soep. Het klopt ook niet dat Johan chips bestelt. Of Johan heeft echt geen empathisch kompas.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius, was er ook nog een tweeling dan? Die heb ik gemist.
@Tilma, klopt geen chips bij rode wijn tenzij het van die goedkope bucht is.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Gi, waarschijnlijk heb je gelijk als het gaat om kinderen die lijfelijk aanwezig waren. Ik heb de verhalen geteld waarbij sprake is van een kind.