Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#353 - Frank trekt het zich niet aan

“Heb jij ook een Prince Albert?” opende Frank het gesprek nadat ze neerzaten aan het tafeltje dat de ober hen aanwees in het midden van het overvolle terras. Niet het ‘tafeltje met privacy’ dat Dirk reserveerde.
    “Niet zo luid,” zei Dirk, “Iedereen luistert mee.”
    “Daar trok je je vroeger niets van aan.”
    “Vijftien jaar geleden,” fluisterde Dirk, “Vroeger.”
    “Was je nog niet kaal,” zei Frank overdreven luid, “Je hoofd, bedoel ik. Je scheert alles nog?”
    “De mensen,” zei Dirk met een vermoeid gezicht alsof hij net een marathon liep, “kennen me hier.”
    “Ik weet het,” zuchtte Frank, “Meneer is nu De Tandarts van het dorp. Tandchirurg, zo laat je je noemen, niet?” Hij keek Dirk brutaal in de ogen. “Je boorde toen al graag in de mond.”
    “Waarom wilde je me zien?” vroeg Dirk geagiteerd als een bokser die verloor op punten.
    “Ik moest je terugzien.” riep Frank. “Moe-oe-oeiejeoejoeist,” zong hij. Alle terrasgasten keken op en staarden hen aan. 
    “Jij bent mijn eerste liefde!” reciteerde Frank alsof hij een openluchttoneelspeler was met kapotte microfoon. Hij graaide naar Dirks hand. Dirk trok in een ruk zijn hand weg, stootte hierdoor een vaas omver, en hoewel hij vrijwel meteen rechtop sprong, was het water sneller en sierde een natte plek zijn broek van het kruis tot aan de knieën.
    Frank gierde het uit en sloeg met een slap handje op zijn bil. “Sta je weer te zeiken zoals toen?”    

Plots flitsten lang verdrongen beelden van op school voor Dirks ogen. Frank trok hem mee achter de fietsstallen en kuste hem. Dirk aarzelde. Frank was zijn beste maat, zijn boezemvriend. Toch greep hij naar Franks middel en zoende hem terug. 
    Een nieuwe flits bracht een ander beeld terug: Dirk waggelde uit het karretje na een helse rit op de Python in de Efteling. Frank loeide als een waarschuwingsalarm bij een luchtaanval in Tel Aviv en wees naar zijn kruis. Een angstplas in zijn broek. 

“Pisjeannet!” riep Frank toen én nu opnieuw. Toen brulden alle klasgenoten. Nu alle terrasgangers. 
    Dirk stormde naar de uitgang, stootte een kinderwagen om, excuseerde zich nadat hij zich vergewiste dat er geen baby inzat, rende naar zijn fiets, wist de cijfercode niet meer, ademde diep in, vloekte, trapte op het slot en rende te voet naar huis.
    “Trekt hij zich niets van aan, hoor,” zei Frank tegen zijn publiek, “We zullen hem een tijdje niet meer zien, maar binnen vijftien jaar heeft ie het verdrongen en spreekt ie weer.”

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tony, dit is je reinste slapstick. Heerlijk hoe alles heen en weer 'vloeit'. Nu nog hopen dat onze hoofdredacteur zich niet aangesproken voelt anders dreigt verbanning.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Geestig verhaal. Hier geen onderliggende spanningen, want ze liggen er duimendik bovenop. Met plezier gelezen.
#$% op de schaal van Musonius.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

FYI: Naast Manneken Pis is er ook een Jeanneke Pis in Brussel. Een Jeannetteke Pis ontbreekt vooralsnog.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

TonyCoppo, ik vind het een mooi, en behoorlijk naar verhaal. "Alsof hij net de marathon liep", is dus alsof hij hem zojuist had gelopen?

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Gi: dank! Reinste slapstick :) Ik vind Frank een zeer inspirerende naam. Ik hoop nergens verbannen te worden...

@MCH: dank!

@Musonius: onderliggend spande er wel wat. #$% op de schaal van Musonius, Ferm!

@Hadeke: dank!

@Fief: "Pisnicht" zou Frank nooit zeggen!

@Gi: petitie starten voor Jeanetteke Pis?

@Carneli: klopt: behoorlijk vermoeid dus.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk verhaal. Dendert als een trein en bovendien vol zeiknatte humor. 

Voor mij persoonlijk het beste dat ik bij deze opdracht al gelezen heb!

 

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Ha Tony, weer een bijdrage helemaal in stijl. Inderdaad op en top slapstick. Eerste zin begrijp ik niet (Prince Albert) - kan komen omdat ik geen Vlaming ben, maar misschien zoek ik het in de verkeerde hoek. Bij slapstick passen je over the top-vergelijkingen prima: marathon, bokser, openluchttoneelspeler, luchtaanval. En 'Pisjeannet', prachtig.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Frank: Prince Alberts hebben niets met Vlaanderen of Vlamingen te maken. Er zijn er vrees ik meer in Nederland dan elders op de wereld ... Lezers, gelieve géén shortcuts naar afbeeldingen te posten.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig Tony! Het is een enorme lefgozer, die Frank. Dit is wel waarvoor mensen de hele dag op zo'n terras blijven hangen, toch? Stuk leuker dan al die 'hij-zei-zij-zei' ongein.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Frank: dank! En zoals @Gi zei, heeft onze koning Albert hier weinig mee te maken, tis meer iets voor een select groepje liefhebbers. 

misschien zoek ik het in de verkeerde hoek

Oppassen! Het is niet meer bon-ton om dat de 'verkeerde' hoek te noemen. Speciaal dat wel.

Dank!

@Vincent: dank! dat is inderdaad waarom terrassen leutig zijn.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal. 'Een prince albert laten zetten' heb ik maar opgezocht.  Ik begrijp nu ook de link naar 'een luchtalarm in tel aviv'.

Dat was niet direct iets waar ik zelf nl aan zou denken als iemand begint te loeien om wat dan ook.

Met al deze nieuw verworven kennis las ik het verhaal nogmaals en was het nog leuker.