Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#352 - Nieuwe buurt

 

Verdomme, de huissleutel vergeten. Ik zocht tevergeefs in al mijn jaszakken. Daar stond ik dan voor ons huis met een natte jas en een natte hond. Het zou nog wel even kunnen duren voordat mijn vrouw thuiskwam. Het regende nog steeds. Gelukkig zat er een klein afdak boven de voordeur van ons nieuwe huis dus ik werd niet nog natter. Maar ja, om hier nog een tijd te blijven staan…

Dit was een nieuwe buurt voor ons en we hadden nog geen buren die een reservesleutel van ons huis hadden. Wat nu dan? Opeens hoorde ik een vrouwenstem aan de overkant van de straat.

‘Meneer, komt u maar even hier!’

Dankbaar keerde ik me om en nam Buster op sleeptouw naar de overkant. De buurvrouw, ik schatte haar op een jaar of zestig, stond in de deuropening.

‘U kunt hier wel even schuilen. Sleutel vergeten zeker?’

Ik stapte de drempel over en keek snel rond. Vloer in lichtbeuken, witte muren, een rustig schilderij in de trapopgang. Een klein portret van Elvis tegen de meterkast. Geen kakafonie van kleuren gelukkig. Ik deed mijn natte jas en schoenen uit. Maar nu had ik Buster nog.

‘Heel vriendelijk van u, maar heeft u misschien een oude doek voor zijn natte pootjes?’ De overbuurvrouw verdween door de witte deur met rookglas de kamer in en kwam terug met een oude handdoek.

‘Kom maar verder, ik heet trouwens Anni-Frid, met een streepje ertussen. Mijn man Benny komt zo.’

Ik volgde haar de kamer in en was blij verrast om daar een grote open kast met honderden Cd’s te zien staan. Muziekliefhebbers! De rest van de muur was aangekleed met vitrinekasten, Ikea zo te zien, gevuld met glaswerk en porselein. Ik herkende in ieder geval  Rosenthal en Arabia. Ik keek verder rond in de kamer. Oh, mooi! Vier echte Beatles LP hoezen uit de jaren zestig ingelijst aan de witte muur met een paar beschaafde spotlights erboven. De lichtbeuken vloer liep door over de hele benedenverdieping, de muren waren zachtgeel gesausd en snel rondkijkend ontwaarde ik een mix van vintage Scandinavisch en modern Nederlands meubilair, hier en daar aangevuld met design serviesgoed en andere kleine voorwerpen. Voor de ramen hingen plafondhoge okerkleurige stoffen gordijnen. Het zag er allemaal zacht en rustgevend uit.

‘Sorry, ik heb me nog niet voorgesteld. Ik ben Björn, dit is Buster en in hoop dat mijn vrouw Agnetha zo thuiskomt.’

‘Geen probleem, kom maar naar de keuken. Wil je iets drinken, thee of koffie?’

Ik bedankte vriendelijk en keek nog even rond. Buster had zich ondertussen op een groot oranjegeel geblokt vloerkleed in het zitgedeelte neergevlijd, pal naast de oranjebruine leren sofa met een in kleur passende Jan Cremer er boven. Ik voelde me meteen thuis bij overbuurvrouw Anni-Frid.

Wat zag ik daar?

‘Mag ik even kijken?’ vroeg ik beleefd en wees op de mooie akoestische gitaren die in een soort van werkhoek stonden.

‘Ja hoor, natuurlijk. Die zijn van Benny. Die speelt in een bandje. Speel jij ook?’

Ik wou net gaan vertellen over mijn band, Ranja en de Rietjes, toen ik een witte Volvo onze oprit op zag rijden.

‘Daar is Agnetha al. Ontzettend bedankt dat Buster en ik even binnen mochten komen!’

Fluitend stak ik de straat over. Ik had mijn eerste kennissen in onze nieuwe buurt gevonden.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nostalgia! mooi gegeven om terug te schieten in de tijd, realiseren dat iedereen rond de 60 is en elkaar nog niet kennen.  Ook mooi dat je als lezer denkt: En wat gaat er nu gebeuren? 

Tip: het verhaal kan strakker worden als je woorden weglaat als "dan" "nog" "tevergeefs" "verder" "even"en woorden die het verhaal ophouden en niets toevoegen. Kijk ook eens naar andere woorden die je weg kan laten.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag GitaarJaap,

 

Bam! Je zit er weer mooi boven. Erg vlot geschreven, je trok me verder en verder en je hebt nu echt op een gevarieerde en mooie manier een beschrijving gegeven waarbij je je effectief iets kan voorstellen. Erg fijn om te lezen dat een kamer gesausd is in zachtgeel. Het verhaal op zich is ook erg leuk gevonden.

Het enige wat ik nog eens zou bekijken is je startpassage, die is bijlange niet zo vlot als de rest van de tekst en dat is jammer, want de intro, die helpt om de toon te zetten. Je schrijft 2 paragrafen, die je volgens mij kan reduceren en krachtiger kan maken.

Goed gedaan hoor.

 

Johanna

 

   

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo GitaarJaap, ik vind het een leuk gevonden verhaal. 

Ben het wel eens met Johanna. Zelf vind ik "ik wou" heel lelijk, maar dat is mijn smaak. Laatste zin kan weg?

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal over de geboorte van een band. Met plezier gelezen, al is het vervelende dat ik de muziek in mijn hoofd hoor, en als ik aan één band een gruwelijke hekel heb, ...