Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#350 Dansen of je zusje! (Herzien)

'Helemaal te gek!' Na een uitvoering van mijn balletgroep in een buitenwijk van Boekarest ben ik samen met een vriendin gevraagd deel te nemen aan een tournee in Nederland. We zijn eindelijk onderweg. Daria, mijn beste vriendin, hangt half over de bank van de geblindeerde bus in een diepe slaap. Ik kan met geen mogelijkheid de slaap vatten. Zo reizen we urenlang totdat we op de plaats van bestemming aankomen.

‘Hoe laat is het Elena’?
‘Ik weet het niet, het begint al wat licht te worden. Het zal ongeveer zes uur zijn’.
In het nog grijze ochtendlicht zie ik een oud gebouw.
‘Uitstappen en schiet op’!
Ik schrik van de agressieve toon waarmee hij ons laat uitstappen. Hij was eerst zo vriendelijk en behulpzaam. Snel pak ik mijn tas en loop samen met de andere meiden het gebouw binnen. De rest van onze spullen wordt in een kamer gegooid. Er liggen kale matrassen op de grond. In de hoek is een viezige ruimte met douche en toilet. Wat is dit verdomme?
‘Je paspoort en telefoon in deze tas doen en snel een beetje’.

Wat onwennig sta ik in de nachtclub.
'Wie niet goed kan paaldansen gaat naar het bordeel'.
Ik ben woest en kijk hem kwaad aan.

Aan mijn haren wordt ik naar de paal getrokken en een mes wordt op mijn keel gezet. Ik voel het kleine angstige meisje in mezelf en krimp in elkaar. 'Als je niet doet wat we willen halen we je zusjes ook op'. Ik ben doodsbang maar wil sterk blijven. Pas als ik met zijn wensen instem mag ik aan de eerste oefeningen beginnen. Mijn hart klopt in mijn keel en ik merk dat ik over mijn hele lijf tril. Ondanks de stress lukt het me de kunsten die ik moet uitvoeren onder controle te krijgen.

Ik voel me vernederd door de schaarse kleding die ik moet dragen en de dwang. De zwoele muziek die me normaal zou irriteren doet me niets meer.
‘Hey lekker mokkeltje kom eens hier jij’.
Telkens wapperen er eurobiljetten. Ik buig voorover zodat die viezeriken ze tussen mijn borsten kunnen stoppen of achter mijn string. Waar ze kunnen raken ze me aan. Met een gemaakte glimlach op mijn gezicht voel ik niets meer. De walging voor deze mannen is me zelfs ontnomen. 

Als ik eindelijk terug ben op de kamer probeer ik te slapen. Het lukt niet omdat mijn gedachten naar mijn zusjes gaan. Ik wil wraak nemen maar ik weet niet hoe. Mijn leven is me dierbaar en misschien offer ik dat wel op om mijn zusjes te behoeden voor dit kwaad. 

  

 

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey karin. Nog iem met paalgedans. Bij jou erg zwart thema, gedurfd! Het is nogal feitelijk geschreven, waardoor het meer een verslag is dan een verhaal. Die befaamde show’no tell...

als hulp bedoeld he!

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heftig thema, Karin, daar durfde ik niet over te schrijven. En dan te bedenken dat het voor deze danseressen nog 'meevalt'. Toen het boek 'Ze zijn zo lief meneer' van Chris De Stoop uitkwam, heb ik wel een poging gedaan om er een lied over te schrijven, maar te zware thema's ga ik toch liever uit de weg. Goed dat je het aandurft.
Jammer dat we niets over die wraak lezen.

Na een uitvoering van mijn balletgroep in een buitenwijk van Boekarest ben ik samen met een vriendin gevraagd deel te nemen aan een balletgroep in Nederland. Nu is het zover, we zijn met een stuk of acht meiden onderweg naar Nederland.

 2x balletgroep, 2x Nederland. Hier kun je best wat schrappen:

Na een uitvoering in een buitenwijk van Boekarest ben ik samen met een vriendin gevraagd deel te nemen aan een balletgroep in Nederland. Nu is het zover, we zijn met een stuk of acht meiden onderweg.

Maar het klinkt mij al met al nog veel te mededelerig. Ik zou veel meer enthousiasme willen horen. Ze moeten het toch fantastisch, een droom vinden zo'n tournee. Dat vormt ook een schrijnender contrast met de nachtmerrie waar ze in belanden.

Experimenteer ook eens met de volgorde. Als je het verhaal begint met:

‘Hoe laat is het Elena’?
‘Ik weet het niet, het begint al wat licht te worden. Het zal ongeveer 6 uur zijn’.

word je als lezer veel meer het verhaal ingezogen.

Kijk ook nog eens goed naar de verteltrant, want ik geloof niet zo dat deze van een jonge balletdanseres is. ('Verbouwereerd', 'bruuskheid', bijvoorbeeld.) Probeer meer spreektaal te benaderen.

Met belangstelling gelezen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karin, ik sluit me aan bij Tony en Musonius. Ik vind het wel een originele en tevens ook heftige invulling. 

Je bent verbouwereerd en woest, maar wat ik vooral in het verhaal mis, is de angst. 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Musonius, Ik hou er niet zo van om een heftig thema te ontwijken ook al denk ik bij mezelf dat het wel weer zwaar is wat ik schrijf. Ik geniet dan ook ook van elk humoristisch verhaal dat een beetje tegenwicht biedt tegen mijn donkere gedachten. Mensenhandel gebeurt nog steeds. De kop ervoor in het zand steken is mijn eer te na. Ik heb het idee de hele week een beetje laten sudderen en er popte geen ander idee op. Het boek van Chris de Stoop ligt bij mij op de plank. Daarnaast heb ik ook een film (serie) met dat thema gezien. Ik ga weer aan de slag met jouw feedback. Misschien voeg ik nog iets toe over de wraak. Ik denk dat het een lang verhaal gaat worden als ik het helemaal uitwerk. 

@Tony, Zoals gewoonlijk kan ik zeker wat met jouw feedback. Ik ga weer knutselen om er meer een verhaal dan een verslag van te maken. Ik waardeer jullie hulp hoor. Dank je!

 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie manier om deze problemathiek aan te kaarten, Karin 63H. Ik ben het eens met de vorige schrijvers en wil daar graag aan toevoegen dat ik het verhaal met plezier heb gelezen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Weet wel dat dit geen type is dat vlucht of bevriest.

Dat ze niet bevriest is duidelijk en vluchten zit er zeer zeker niet in. Vechten zal haar snel afgeleerd worden. Deze bendes zijn meedogenloos. Je schrijft al dat een aantal van de meisjes gedrogeerd worden. Wat denk je dat er met je hp zal gebeuren als ze ook maar enigszins tegenwerkt? 
"Ik voel het kleine angstige meisje in mezelf maar verman me." Jouw hp laat zich niet kisten, maar ik denk dat dit nog niet bij benadering is wat die meisjes voelen als ze erachter komen in wat voor situatie ze zijn beland. Het verhaal is voor mijn smaak te lieflijk geschreven om ook maar in de buurt van een verhaal over vrouwenhandel te komen. Ik vind het stoer dat je dit onderwerp bespreekbaar maakt, maar neem ons dan mee in die rauwe wereld.

De zwoele muziek begint me te irriteren. ---> Ik denk dat die meisjes niet bezig zijn met wat voor muziek er gedraaid wordt. Ze hebben al hun aandacht nodig om het publiek op te geilen, want het draait uiteindelijk allemaal om geld.

Telkens wapperen er eurobiljetten voor mijn neus en moet ik mijn decolleté aanbieden of mijn billen voor hun neus duwen zodat ze de biljetten in mijn topje of broekje kunnen stoppen en me aan kunnen raken.  ---> 

"mijn decolleté" klinkt erg braaf. De omgeving waarin de hp zich bevindt is er geen van decolletés. Die zie bij dames in galajurken op cocktailparty's. Deze meisjes zijn zo goed als naakt. Waarom niet:
Telkens wapperen er eurobiljetten. Ik buig voorover zodat die viezerikken ze tussen mijn borsten kunnen stoppen of achter mijn string. Waar ze kunnen raken ze me aan.
 

 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, dank je voor jouw eerlijke feedback. Ik heb er dankbaar gebruik van gemaakt en hopelijk een realistischer beeld geschetst. Ik wil absoluut niet dat het een lieflijk verhaal is. Ik laat het er voor nu bij zodat ik mij kan bezinnen op het vertellen van het echte rauwe verhaal. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Karin, omdat je na de herschrijf de eerste versie hebt verwijderd kan je nu enkel uit de commentaren van collega's opmaken dat het gaat om meisjes die onder het mom van een balletuitvoering naar het buitenland gesmokkeld worden. Dat doet echter niets af aan de sterkte van jouw stijlvolle inzending.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Karin, 

Als eerste bied ik mijn excuses aan. Ergens is je verhaal tussen de andere verdwenen en zie ik het nu pas staan. Ik kan dus alleen feedback geven op wat ik nu lees. 

Je hebt een heel heftig en spannend verhaal geschreven. De beschrijvingen zijn op zichzelf heftig genoeg om de (passende!) nare sfeer duidelijk te maken. Hier en daar zou je echter nog wat kunnen verbeteren door sommige zinnen net iets minder feitelijk en daarmee nog passender te maken voor de duistere sfeer van je tekst. Bijvoorbeeld:

De vernedering zit in de dwang en de schaarse kleding die ik moet dragen.

De woordkeuze van het woord zit maakt deze zin 'sterieler' van toon dan passend is. Nu klinkt het een beetje alsof je een daadwerkelijke uitleg geeft aan de lezer, terwijl die de vernedering wel kan begrijpen, want je schrijft de rest van het verhaal al mooi genoeg om te weten dat dit zeer vernederend is voor je personage. 

Een 'tell' als: Ik voel me vernederd door de schaarse kleding en de dwang zou hier op zichzelf niet eens misplaatst zijn, maar als je het zo op zou schrijven, zou het 'verklarende' van je originele zin al wat verminderen. 

Over vernedering gesproken: de opdracht was om een professionele danser een ander soort dans laten uitvoeren. Dat komt nu niet in het verhaal terug. Dat is niet erg, want het verhaal zoals het nu is, is erg aangrijpend. Maar als nog duidelijk zou worden dat je personage ook nog eens een professionele danser in een ander vakgebied was, was die vernedering nog groter geweest. 

Je hebt een mooi verhaal geschreven, Karin!

Groet, 

Nadine

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goeie herschrijf, veel beeldender en emotiesprekender! Wat inderdaad nu is verdwenen is dat ze eigenlijk opgeleide danseressen waren in Romania (als ik het goed herinner), ook de zin die Nadine belichtte kan nog veel beeldender inderdaad.

Goed herschreven!

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een mooi verhaal. Je trekt me er helemaal in mee. Ik vind het spannend en verontrustend tegelijk.

Graag gelezen.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Nadine van de Sande

@ Nadine, Excuses zijn niet nodig hoor. Ik heb mijn verhaal gisteren pas ingediend en direct na de feedback aanpassingen gedaan, geknipt en geplakt om niet boven de 400 woorden uit te komen. Fijn dat je nog wat toevoegingen doet zodat ik toch nog wat kan veranderen. Ik heb nu een aangepast stukje toegevoegd. Misschien wordt het daardoor helder dat het gaat om een ballerina die wordt gedwongen te paaldansen. 

-------> Een 'tell' als: Ik voel me vernederd door de schaarse kleding en de dwang zou hier op zichzelf niet eens misplaatst zijn, maar als je het zo op zou schrijven, zou het 'verklarende' van je originele zin al wat verminderen. 

Ik heb deze zin aangepast.