# 347 - De kracht van het nu

Aurora, Mooi geschreven: beginnen met rust en stilte, gevolgd door onrust en dan afsluiten met vaart. Laatste stuk even over na moeten denken, en toen kwam de clou met een klap binnen. Tweede lezing geeft de mijmeringen van de hp een nieuwe plaats. Prachtstuk!

Aurora, dank je wel voor je verhaal. Het is mooi geschreven. Je neemt me helemaal mee. Het laatste stuk had even tijd nodig om binnen te komen. Daarna heb ik het verhaal opnieuw gelezen en komt het hele verhaal beter naar voren. Met plezier gelezen

Aurora, Het is inderdaad een opnieuwlezertje. Bij eerste lezing vond ik het enorm nietszeggend tot de vader ten tonele komt, dan zit de vlam in de pijp!

Goed gedaan!

Hoi Aurora, wederom een mooi verhaal met een verrassend einde. Ik geniet iedere keer weer van je schrijfstijl. Met plezier gelezen.

Ik moest wel even wennen aan de perspectiefwisseling. Je begint het verhaal vanuit de man op de bank. Hij kent het kind ergens van, maar weet niet waarvan. Daarna ga je over naar de vader van het kind. De man op de bank vindt er ineens niets meer van. 
Misschien komt het verhaal nog intenser over als je het in de tegenwoordige tijd schrijft?

Ha Aurora,
Wat een schitterend plot! Erg mooi geschreven, vooral het eerste deel is heel goed uitgewerkt. Hoewel ik het verhaal na één keer lezen wel begreep, denk ik dat het tweede stuk iets scherper kan.

Net als Fief struikelde ik even over de perspectiefwisseling. Daar is helemaal niets mis mee, integendeel, maar een witregel als scheiding volstaat voor mij niet. Wellicht een idee om er een ❦ tussen te plakken, ter aanduiding dat een nieuw hoofdstuk aanvangt?

Het verhaal in tt plaatsen, lijkt mij ook een goed idee.

Met plezier gelezen!

Mooi verhaal en het eind werd door mij direct begrepen. Ik ben het eens met de mening dat het verhaal in de tt nog mooier zal zijn. 

Jullie hebben helemaal gelijk. Dit verhaal vraagt gewoon om de tegenwoordige tijd. Ik begrijp dat ik dat niet zelf niet heb bedacht en ga het zo gauw mogelijk aanpassen. Dan zal ik ook de perspectiefwissel wat strakker aangeven.

@Tony Goed gezien dat het eerste stuk nietszeggend is. Ik heb er bewust een suikerzoet en onschuldige verhaaltje van gemaakt, dat bij een tweede lezing verandert in de voorbereiding op een moordaanslag.

@Fief De perspectiefwissel is inderdaad erg radicaal. Ik heb er nog wel even over gedacht om de man even verbaasd te laten zijn dat de vader het meisje zo plotseling wegrukte, maar dat had naar mijn idee de noodzakelijke snelheid uit dat deel van het verhaal gehaald.

Ik vroeg me aanvankelijk nog af of ik niet wat duidelijker moest maken wat er aan het eind gebeurde, maar heb dat niet gedaan omdat ik de lezers op dit forum hoog inschat, en dat blijkt gelukkig terecht te zijn. Toen MCH het over een klap had, was ik helemaal gerustgesteld ;-)

Zeer heftig, mooi geschreven. 

Het lijk me wel een erg drastische maatregel bij overspel, en om daar dan je eigen dochter nog bij te betrekken nog ongeloofwaardiger. 

Wat gebeurt er dan met de vrouw?

@Dinneke: dat is juist het mooie aan dit verhaal. Je weet het niet, maar je weet het wel. Drama. Alles zal vreselijk zijn. Hoe prachtig!

Hoi Aurora, wat een prachtige wending. Ik beken dat het kwartje bij mij pas de tweede keer viel. Je vroeg je af of je het einde niet iets duidelijker moest maken, goed dat je besloot dat niet te doen. Je mag als lezer soms best even doordenken, vind ik.

Trouwens. Kleine suggestie. Ik zou NU in de titel veranderen door nu in kleine letters. Jouw verhaal is zo krachtig en de titel zo goed, dat het serener is z caps. Vind  ik tenminste.

Bedankt voor jullie commentaar en toelichting, Ton en Tony. En ik neem je suggestie over, Tony.

@ Dinneke, uit mijn tijd als echtscheidingsadvocaat weet ik dat bedrogen partners zeer heftig en irrationeel kunnen handelen, en dan helaas zelfs in staat zijn om hun eigen kinderen in te zetten om wraak te nemen. Dat is een van de redenen dat ik snel met dat werk ben gestopt. Het is dus minder ongeloofwaardigdan je zou denken.

@Aurora: Goede vondst en uitwerking van de opdracht. Zelf zou ik in het begin van het verhaal als subtiele aanwijzing het kind iets laten zeggen in de trant van:  "Papa zei dat ik beer best wat kon laten uitrusten op dit bankje."

@Gi, volgens mij geef ik al zo'n hint door het meisje te laten zeggen dat de beer niet mee mag naar de ijscokar. Of is dat té subtiel? Weet je wat, ik laat de stelling dat ijs slecht is voor zijn gebit nu expliciet van papa komen. Bedankt voor de tip!

@Aurora, goed zo, de juiste dosis subtiliteit ...

Dag Aurora

Ik heb je tekst twee keer gelezen. Het verhaal loopt als een trein, is mooi geschreven en je komt dan nog met een plot om 'u' tegen te zeggen.

Dat heb je meer dan knap gedaan.

Johanna

Hartelijk dank, Johanna. Mijn zondag is nu helemaal goed!