Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#345 - In de supermarkt - 2041

‘Dat méén je niet!’
Hij kijkt op van zijn zakje Haagse hopjes.
Hij ziet een dame met een hoofddoek voor zich en heeft geen idee wie ze is.

‘Sommige dingen veranderen nooit, hè,’ zegt ze, terwijl ze lachend op zijn zakje wijst.
‘Hoe gáát het met je en sinds wanneer doe jij boodschappen in een Halal supermarkt?’

Eh, nou, sinds bijna alle supermarkten Halal zijn?’
Tijd kopen en aan de praat houden, dat werkt altijd voor hem.
De dame lacht hardop en vervolgt: 'Daar heb je een punt. Goh, ja, het is toch wel een hele verbetering zo hè, vind je ook niet? Dankzij mijn jarenlange inspanningen kunnen immigranten hier nu heerlijk hun eigen cultuur cultiveren en in de praktijk brengen.’
‘Eh, nou…’
‘En weet je,’ onderbreekt de dame hem, ‘ik ben achteraf zó trots op mezelf dat ik in 2021 heb ingezet op transparantie en nieuw leiderschap, hoewel dat toch een beetje anders uitpakte in de praktijk.’
‘Jajaja, echt leiderschap tonen is wat anders dan het roepen, hè,’ zegt hij met een brede glimlach.
Er begint hem iets te dagen en terwijl hij met zijn wijsvinger zijn bril omhoog duwt besluit hij verder te vissen.
‘Die hoofddoek had ik niet aan zien komen bij jou, moet ik eerlijk bekennen,' bluft hij, gokkend op verheldering door haar antwoord. Haar gezicht betrekt en nu kijkt ze hem behoedzaam aan.

‘Hoe bedoel je dat?’
‘Ach, dat begrijp je toch zeker wel?’
In wedervragen stellen is hij een kei, al zegt hij het zelf.
‘Nou, eigenlijk niet. Na het Iranincident in 2018 werd mij verweten dat ik een statement naar de regering had kunnen maken maar ik voelde me stiekem wel prettig bij die hoofddoek. Ik maak graag stevige statements maar me eraan houden is twee, zeker als ik er zelf niet beter van word. Zie je, ik ben wèl goed in zelfreflectie,’ besluit ze haar pleidooi en kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.

Ineens weet hij het: Sigridje.
Zo noemde hij haar altijd als ze met z’n tweeën waren.
‘Ja, ik merk het. Zeg, hoe is het eigenlijk met, ehm, kom hoe heet hij toch alweer…’
‘Wopke?’
‘Ja, onze Woppert! Spreek je die nog wel eens?’
‘Nou, na zijn afsplitsing van het CDA samen met Pieter en na zijn premierschap tot 2029 niet meer. Wel eeuwig jammer dat het volk mij toen zo vreselijk liet vallen. Daar weet jij ook het nodige van hè, hoe dat voelt.’
‘Nou, eerlijk gezegd heb ik daar totaal geen actieve herinneringen aan,’ zegt hij, zonder met zijn ogen te knipperen, ‘maar weet jij nog, ons kunstje met Khadija, ook in 2021?’
‘Oh, ja, nu je het zegt, samen met Wopke, met dat voorzitterschap,’ zegt ze lachend, ‘dat konden we nog mooi onder de pet houden want dat was nèt voor het transparantietijdperk.’
‘Ja, inderdaad. Dàt waren nog eens tijden,’ zegt Mark en gooit weemoedig het zakje hopjes in zijn mandje.

 

 

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karinska, long time no see! Welkom terug. En wat een rentree, zeg! Mooi actueel verhaal, heel sterk de verhoudingen erin verwerkt. Dit zou zomaar voorspellende waarde kunnen hebben, ik denk dat jij ergens een glazen bol hebt liggen ... 😉
Een kleine suggestie: het is een gesprek tussen twee oude bekenden, dus van een 'monoloog' kan volgens mij geen sprake zijn. Ik zou in zin De dame lacht hardop en vervolgt haar monoloog. een dubbele punt zetten achter 'vervolgt' en 'haar monoloog' weglaten:
Met veel plezier gelezen!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karinska, wat een originele invulling van de opdracht. Goed gevonden, mooi geschreven, graag gelezen.

“Eh, nou, sinds bijna alle supermarkten Halal zijn?’.  ---> Achter een vraagteken hoeft geen punt meer. Je hebt overal enkele ah-tekens gebruikt. Hier is aan het begin van de zin een dubbele ingeslopen.

Wedervragen stellen is hij een kei in, ---> Naar mijn idee moet er staan: In wedervragen stellen is hij een kei.

‘Ja, ik merk het. Zeg, hoe is het eigenlijk met, ehm, kom hoe heet hij toch alweer…’. ---> achter een beletselteken op het eind hoeft geen punt meer. En als een punt in een gesproken tekst zet, moet deze vóór het aanhalingsteken.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Met plezier gelezen, vooral door de manier waarop je me de actualiteit in leidde. Haagse hopjes, hoofddoekje, halal winkelen. Misschien ligt de zelflof er hier daar een tikje te dik bovenop, net zoals Sigridje iets verderop een tikje inconsistent overkomt. Maar dat mag de pret niet drukken. Wopke in eenzelde afspliting met Pieter lijkt mij zoiets als Jezus en Judas, die samen een kerkgenootschap stichten, maar wel om van te smullen. Bedankt! 

Klein zeurtje: immigranten of migranten die hun eigen cultuur cultiveren? In hopjesland hebben ze het afaik altijd over migranten, uit angst verhuisde Britten, Duitsers, Polen e.a. voor het hoofd te stoten. 

 

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Ton Badhemd

Hoi Ton, leuk dat je me nog steeds kent en bedankt voor je mooie woorden.
Ik heb je tip opgevolgd m.b.t. dat monoloog, hoewel ik het wel bij Sigrid vind passen om zo lang aan het woord te zijn dat het bijna een monoloog lijkt. Of was dat nou met...kom, hoe heet hij ook weer? Oh ja, die De Jonge :)

Ik vroeg me wel af of ik de zin die na 'vervolgt' komt met een hoofdletter of met een kleine letter moet beginnen.
Ik denk een hoofdletter maar corrigeer me maar weer als ik het fout heb.
Zo zie je maar, het is een beetje roestig geworden met mijn praktijkkennis :)

 

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Bobcom

Hoi Bobcom,

Haha,ik kijk nergens meer van op in politiek Den Haag dus je weet maar nooit :-)

Goed punt, over die (im)migraten, hoewel ik afaik even moest opzoeken.
Ach, weet je: wat je ook zeg of schrijft, er is tegenwoordig altijd wel iemand die ergens over valt. Ik lig er zelf niet wakker van.

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karinska, wat een superleuk verhaal. Één grote glimlach omdat je de karaktertrekken die wij in de alleen in de poppenkast van de 2e kamer zien feilloos overneemt in een dagelijkse situatie.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk verhaal!
Ik zie reikhalzend uit naar het transparantietijdperk.
Overigens schijnt de hoofdrolspeler een uitstekend geheugen te hebben voor gezichten. Aan zijn herinneringen aan eigen woorden en daden, schort het helaas regelmatig.
Met plezier gelezen.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Musonius

Dank je!

Ja, ik ben ook heel benieuwd wat de komende tijd van transparantie ons precies gaat brengen.
Nu je dat zegt van die gezichten, dat heb ik om wel eens gehoord ja maar het zou mij niks verbazen als dat over 20 jaar weer anders is. Ouderdom komt met gebreken, zelfs voor Mark😀

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Te weinig bekend met de Nederlandse politiek. Gelukkig. Toch graag gelezen!

‘Sommige dingen veranderen nooit, hè,’ zegt ze, terwijl ze lachend op zijn zakje wijst.

Vond ik grappig. Mark's zakje.