Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#345 Komkommer en kwel

“Nee maar, wat een verrassing! Jij hier?”
Ik kijk op. De woorden komen van een grijzende dame en haar neus wijst mijn kant op. Aangezien haar verschijnen bij mij geen enkel belletje doet rinkelen, kijk ik voor de zekerheid om mij heen, maar op de marktkoopmannen achter hun kraampjes na is er verder niemand in mijn nabije omgeving.
“Lang niet gezien! Hoe is het met je?” gaat ze verder.
“Goed, dank u”, stamel ik. Ik pijnig mijn hersenen, maar die weten haar niet in een context te plaatsen. De komkommer die ik in mijn handen heb, leg ik terug, uit angst dat het er wat onnozel uitziet.
“Is die knappe vriendin van jou er ook?” Ze kijkt zoekend rond.
Vriendin? Ik heb geen vriendin. Laat staan een knappe. Ik besef dat ze mij voor iemand anders houdt. Een duiveltje op mijn schouder fluistert mij een gemeen plannetje in.
“Helaas, zij is erachter gekomen dat ze toch meer op vrouwen valt en is er met mijn buurvrouw vandoor”, verzin ik.
De vrouw knippert met haar ogen.
“Oh … ik … Hoe gaat het eigenlijk met je zus?” zegt ze snel.
Mijn raderen draaien.
“Met mijn zus gaat het goed, ze werkt nu als vrijwilliger in het vluchtelingenkamp op Lesbos.”
“Echt waar? Ondanks dat ze ...” Ze kijkt me veelbetekenend aan.
Ik heb geen flauw idee wat 'mijn zus' mankeert, dus ik haal mijn schouders op.
“De wonderen zijn de wereld nog niet uit”, verklaar ik.
Ze knikt begrijpend.
Ze doet een stapje dichterbij, wacht even tot enkele marktbezoekers voorbijgelopen zijn en vervolgt op zachtere toon: “Weet jij hoe het met Joris gaat? Ik zag hem hier bijna elke week, maar heb hem ruim een maand niet meer gezien.”
Het duiveltje op mijn schouder begint geestdriftig op en neer te springen.
“Ach, je hebt het dus nog niet gehoord?” Ik zet mijn somberste gezicht op. “Joris is dood.”
“Nee!” roept ze, en ze verbergt haar mond achter haar handen.
“Ja, triest verhaal. Hij stak een zebrapad over. Een auto moest keihard remmen. Daarbij knapte een touw waarmee een koelkast bovenop het dak was gebonden, de koelkast vloog eraf en verpletterde Joris.”
Ik houd mijn gezicht keurig in de plooi, maar het duiveltje schatert het uit.
Plotseling begint ze naar lucht te happen. Ze wijst langs me heen met een trillende vinger. Haar ogen worden groot en ze trekt wit weg. Dan grijpt ze naar haar borst en stort ter aarde.
“Gerda!“ hoor ik achter mij roepen. Een man snelt me voorbij naar haar toe. In een mum van tijd staat er een menigte van marktkooplui en bezoekers om haar heen.
Ik wend mij tot de persoon die haar bij naam noemde.
“Joris?”
De man kijkt even mijn kant op, maar buigt zich weer gauw over het roerloze lichaam.
Ik loop stilletjes een paar passen achteruit. Dan draai ik mij om en zet het op een rennen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Musonius! Je bent er vroeg bij deze week, en ook nog eens nachtwerk :-). Het heeft allebei zijn eigen charme, net als overigens het perfectionisme van de herschrijfnood.

Ook in dit verhaal is je onvervalste kundigheid weer een genot voor het brein. Soepele plotwendingen en speelse beschrijvingen steken elkaar naar de kroon.

Naast al die (zeker niet sycofantische) loftuitingen een paar minieme suggesties:

  • De openingspassage vind ik een tikje draderig voor een inleiding
  • Een steekhoudender titel is denkbaar
  • Je laat de aard van de verwarring in het midden - je verhaallijn draait om het liegspel, bijna als in een zedenschets of klucht. Natuurlijk allemaal geen enkel probleem, maar toch blijf ik nieuwsgierig naar de oorspronkelijke persoonsverwisseling. Er blijven veel vragen onbeantwoord. Die onbekende ander is kennelijk iemand die Gerda heel goed kent, tot de geheime liefde Joris (?) aan toe; maar ze herkent die Joris dan weer niet, want die blijkt dichtbij.

Graag gelezen!

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, ik heb genoten van je verhaal. Het is wel lef hebben om zulke leugens te verzinnen. Maar ik zou nu ook graag willen weten wie die Gerda is, wie ze dacht dat de hp was en wat ze met Joris had. Ik zeg, doe een vervolg erachteraan.

Ik zag hem hier bijna elke weer --> weer moet week zijn, denk ik.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, markten zijn de plaatsen bij uitstek om door leuke of enge dames op leeftijd aangesproken te worden. Dat jij ze om zeep helpt is niet zo aardig maar dit verhaal werd er des te smeuïger om. Knap.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Kruidnagel, Fief, Gi & Tony, dank voor jullie respons.

Kruidnagel,

  1. Openingspassage is aangepast.
  2. Ik heb vannacht lang over een goede titel nagedacht, maar uiteindelijk was ik het zat. Als ik een betere titel heb, verander ik het.
  3. Dat zijn vragen die de hoofdpersoon niet kan beantwoorden. De dame had Joris nog niet eerder gezien, die kwam net aanlopen.

Fief,
Scherp gezien!
Je vragen kan de hoofdpersoon niet beantwoorden en het is de vraag of hem dat interesseert.

Gi,
Je moet toch wat doen tegen de overbevolking.

Tony,
Dat is weer een ander verhaal en dat kun je later lezen in 'De komkommer van de nieuwslezer'.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Bij de komkommer en kwel had je me al Musonius! Lekker stout verhaal met een dramatisch einde, maar dat kon ook bijna niet uitblijven. En leuk dat de komkommer zijn eigen spin off krijgt! 

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Keurig, mooie balans tussen markt en gesprek. Ik weet alleen niet of je het vermoeden van de hoofdpersoon expliciet hoeft te benoemen. Ik houd dan wel van een ''Joris?' gokte ik' of zo. Laat de lezer maar meedoen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, wat een geweldig verhaal, goed gevonden! Mooie details zijn het terugleggen van de komkommer en het losschieten van de koelkast. Leuk hoe dat duiveltje een paar keer de boel op zijn kop zet.
Dikke pret, meer hiervan asjeblieft!

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, wat een prachtverhaal dat ik met een grijns op mijn gezicht heb gelezen. Hoe meer sterfgevallen, ongelukken en andere ellende hoe beter verhalen vaak worden!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MCH, bij ons staat de afkorting voor Medisch Centrum van Huisartsen, vind je daarom die ellende beter?:-)

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Gi, gelukkig niet en ik heb geen aandelen van het lokale ziekenhuis, mortuarium, begraafplaats of crematorium. 
En toch vind ik een verhaal met fysieke ellende vaak beter leesbaar dan met emotionele ellende. Al is het maar een ongemakje, wordt het vaak een stuk lichter en directer van. Veel verhalen zijn anders niet om doorheen te komen. 
"Gedeelde smart is halve smart" is een cliché dat ik graag lees als: "Andermans smart is goede smart".

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een intrigerend verhaal, Musonius. Knappe wending in het begin en dat maakt dat het verloop heel erg grappig worden. Ik denk dat door de beperking van het toegestane aantal woorden de acties heel snel moeten gaan; ik denk dat ik ook zou kunnen genieten van het verhaal als het nog wat langer duurt en er iets meer van de achtergronden van Gerda worden prijsgegeven.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik vind hem hilarisch.Juist vanwege die limiet zit de vaart er lekker in en wat een figuur zeg, jouw HP.  Heerlijk hoe hij losgaat als hij eenmaal naar dat duiveltje luistert en daar ligt precies de focus van je verhaal.
Hoe de vork precies in de steel zit tussen Gerda en Joris en wie Gerda is doet er -voor mij althans-  helemaal niet toe.
 
Superleuk en heel graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

"Het duiveltje op mijn schouder begint geestdriftig op en neer te springen." Van deze zin werd ik blij.

Wat kleine aanmerkingen: "haar verschijnen" moet denk ik "haar verschijning" zijn?

Ik wend met dt deed een beetje pijn.

"Duidelijk kiest ze ervoor om snel van onderwerp te veranderen." Ik kan er mijn vinger niet op leggen, maar het stoort me dat er zowel 'duidelijk' als 'snel' in staat. Maar dat is waarschijnlijk persoonlijk. 

Voor de rest erg leuk verhaal, leest vlot.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank, m.atelier, Karinska en ninavs, voor jullie respons.

Waarom sommige lezers meer achtergrondinformatie willen hebben over Gerda, Joris en de man met wie de hoofdpersoon verwisseld wordt, is mij een raadsel; de hoofdpersoon weet het niet en het interesseert hem ook niet. Het enige dat hij best wil weten, is hoe zijn evenbeeld aan een knappe vriendin komt als hij daadwerkelijk op hem lijkt.

Ninavs,
Dank voor je tips.'Verschijnen' is geen fout, 'Ik wendt' heb ik met het schaamrood op de kaken verbeterd, en je laatste tip heb ik ter harte genomen.

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, 

Excuses dat ik je verhaal over het hoofd heb gezien, bedankt dat je mij hierop hebt geattendeerd. Ik heb er erg van je inzending genoten! Hele komische en goed uitgewerkte invulling van de opdracht. Ik genoot erg van het spel van het hoofdpersonage en hoe hij zich hierbij niet inhoudt. Bij het slot komt alles mooi samen. De titel vind ik ook erg leuk gevonden. 

- Kleine suggestie: af en toe gebruik je zinnetjes/verduidelijkingen die best weggelaten kunnen worden. Je zou hiermee kunnen experimenteren om te kijken of dit het ritme van je verhaal ten goede komt. Ik heb het bijvoorbeeld over: 
''haar blik verraadt dat deze aan mij gericht zijn.''
''Duidelijk kiest ze ervoor om van onderwerp te veranderen.''
Misschien iets om even uit te proberen!

- Piepklein dingetje: in de laatste alinea gebruik je twee keer het woord 'snel'. Hier zou ik eentje inwisselen voor een synoniem.

Ik zie dat een aantal lezers aan hebben gegeven dat ze meer verduidelijking zouden willen over waarom het hoofdpersonage voor iemand anders wordt aangezien en hoe de connectie met Gerda in elkaar steekt. Persoonlijk vond ik het juist interessant dat dit niet verduidelijkt wordt. Zo ligt de focus echt op de wijze waarin het hoofdpersonage reageert, in plaats van de persoonsverwisseling zelf. Leuk! 
 

Bedankt voor deze mooie bijdrage! 

Lotte Petersen