Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#345 Afkomst verloochent zich niet

6 april 2021 - 23:02

 

Of hij op de weg naar huis nog wat boodschappen wilde doen, appte ze en stuurde een lijstje. Tijd om langs verschillende winkels te gaan, heeft hij niet. Julia zal het hem moeten vergeven. Hij twijfelt tussen een entrecote en een biefstuk. Allebei dan maar.

Rijst leest hij op zijn boodschappenlijst. Hij manoeuvreert zijn kar door de winkel tot hij voor het juiste schap staat.
Terwijl hij staat te bedenken welk merk ze meestal in huis hebben, voelt hij een voorzichtige tik op zijn schouder. Hij draait zich om en kijkt in twee prachtige blauwe ogen.
‘Gerard Vervier?’
‘Ja, dat ben ik,’ antwoordt hij verbaasd.
‘Het is even geleden dat we elkaar hebben gezien.’ De vrouw kijkt hem verwachtingsvol aan.

Ze is onbetwist een erg mooie vrouw, maar een gevoel van herkenning blijft uit. De vrouw ziet het.
‘Het bedrijfsuitje, vier jaar geleden,’ helpt ze hem.
Gerard graaft in zijn geheugen. Dat uitje herinnert hij zich nog wel. Een idee van het management om de productiviteit van het personeel te bevorderen, alles voor de resultaten. 
Maar haar …? Een dergelijke schoonheid zou hij niet zo snel vergeten.
‘Hebben wij elkaar daar gesproken?’ Wie van de aanwezigen was ze dan?
Ze lacht schamper.
‘Nou, een gesprek wil ik het niet noemen. Je weet het echt niet meer, hè?’
‘Sorry, ik voel me echt een idioot dat ik me die ontmoeting niet meer kan herinneren.’ Het moet de drank zijn geweest.

De ogen van de vrouw verkillen. ‘Altijd handig om dat als verdediging op te voeren. Menig staatshoofd komt er mee weg, waarom dan ook geen leidinggevende. Je had de naam een womanizer te zijn, ik wilde er niet naar luisteren. Ik dacht dat er een klik tussen ons was, uiteindelijk draaide het alleen om de seks. Uit het oog, uit het hart zo blijkt.’
‘Ik heb echt geen idee. Het spijt me, wie ben ...'
‘Samantha. Ik werkte op de administratie. Niet lang na het uitje heb ik ontslag genomen.’
‘En daar ben ik schuldig aan?’
‘Je hebt me een mooie bonus meegegeven, daar hoor je me niet over klagen. Handig om een efficiënte assistente te hebben die de smerige karweitjes voor je opknapt.’

Andrea was inderdaad zijn steun en toeverlaat geweest. Toegegeven, mooie vrouwen waren zijn grootste passie en hij had ze altijd rijkelijk beloond. Nou ja, meestal regelde Andrea dat. Tot ze een paar jaar geleden met pensioen ging en haar plaats werd ingenomen door Julia. Het was liefde op het eerste gezicht. Zij liet en laat nog steeds elke vrouw verbleken.

Gerard voelt dat er meer is dan de vrouw prijsgeeft. Hij wordt op zijn wenken bediend. Een guitig jongetje met blonde krullen en een ondeugende blik in zijn ogen komt naar de vrouw toe gerend. ‘Mama, koekjes.’
Gerard kijkt verbijsterd naar het kind. Het is alsof hij een evenbeeld van zichzelf op peuterleeftijd ziet.
De vrouw neemt het kind op haar arm.
‘Niet alles is zomaar weg te poetsen, meneer Vervier.’

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 0:32

Fief, wat origineel. Het moet wel heel donker geweest zijn op de plaats waar die kleine Vervier geconcipieerd werd.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 10:57

Mooie bonus meegegeven, inderdaad. Toch wringt het wat, met die vier jaar gepasseerd, de uitgesproken hoop van herkenning en die peuter aan het eind. Ik ben gecharmeerd van je scene setting, maar vraag me meteen af: is dit het soort man die voor de goedkoopste keuze gaat als het op gehakt aankomt? Eerder iemand die naar de slager gaat. Of liever nog, Julia dat laat doen. 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 13:13

Hoi Tony, er staat nergens dat de vrouw blond is. 
Prachtige is aangepast, hoewel ik twijfel. Prachtig kan naar mijn idee ook, maar dan zegt het iets over het blauw.
Bedankt voor het lezen en je compliment.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 13:40

@fief. Tzoontje heeft blonde krullen... dat is dus foute assumptie van mij. Excuses!

En wat naief van mij. Prachtig kan inderdaad ook. Ook daar excuses!

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 14:53

Prachtig verhaal, mooie slotzin.
'Prachtig blauwe ogen' vind ik mooier.
Blijkbaar is het verhaal aangepast aan de hand van opmerkingen van Tilma. De eerdere versie heb ik niet gelezen, maar het lijkt mij best kunnen. Het zegt iets over een huiselijke man die in vroeger tijden een wilder leven leidde.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 15:21

Dank je, Musonius. Prachtig leek mij ook mooier, misschien toch weer aanpassen. 
Het punt dat Tilma maakte, klopte wel.
 

MCH

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 15:33

Gaaf verhaal Fief, je voelt iets aankomen, maar de twist is toch onverwacht. 

Wellicht te proberen: Als je direct met de dame begint en dan het boodschappenlijstje er tussendoor laten komen. Kan je het gesprek, en daarmee de verwachting, doseren en zo de spanning opbouwen. Val je ook direct met de deur in huis en begint het verhaal sterker.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 17:08

Hoi MCH, bedankt voor je compliment en je suggestie. Ik laat het verhaal zoals het is. Ik heb al wat dingen aangepast, als ik nog meer ga aanpassen, is het mijn verhaal niet meer.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 17:42

Mooi verhaal, Fief, wel een beetje grote stappen gauw thuis. Van womanizer tot monagame minaar met geheugenverlies in vier jaat tijd. En moet die drank niet tussen aanhalingstekens? Anders blijft vaag welk excuss wordt aangevoerd. Ook die uitsmijter van dat wegpoetsen - de emoties stuiteren wat ongerijmd, van verraste herkenning tot woede over het niet herkend worden , van erkenning van de terechte de bonus tot verwijt voor het bezwangeren van tutoyeren tot meneren. 

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 18:00

Hoi Bob, dank voor je reactie. Niet geheel jouw verhaal, lees ik wel. Tja, dit is wat ik ervan gemaakt heb en ik ben er zelf wel tevreden over.

De drank hoort niet tussen ee ah-tekens, want dat is een gedachte.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 19:27

Gerard heeft iets teveel kruid verschoten. Dat tast de hersenen aan zeggen ze ;). Alle gekheid op een stokje; ik vind het een smeuïg verhaal. Een heerlijk supermarkt drama!

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 april 2021 - 20:21

Hoi Fief, prachtig verhaal met een onverwachte twist. Grappig waar het toe leidt als hij zich nog even om een boodschap laat sturen, zo ken ik er nog een en die kreeg een oplawaai ... 😜
Ik heb genoten!

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 april 2021 - 23:35

Fief,

Hartelijk bedankt voor je inzending! Ik heb je verhaal met veel plezier gelezen. Knap hoe je in zo'n korte tekst een goede vertelstem weet neer te zetten, een geschiedenis ontrafelt en eindigt met een kleine (blonde) twist. Goed en slim geschreven!

Een paar suggesties waar je wellicht wat mee kunt.
1.  ‘Altijd handig om dat als verdediging op te voeren. Menig staatshoofd komt er mee weg, waarom dan ook geen leidinggevende. Je had de naam een womanizer te zijn, ik wilde er niet naar luisteren. Ik dacht dat er een klik tussen ons was, uiteindelijk draaide het alleen om de seks. Uit het oog, uit het hart zo blijkt.’
--> Deze zin vond ik te lang en uitvoerig, het viel wat uit de toon. Ik zou proberen om dit korter en vager te laten, zo maak je de onthulling ook spannender. De geschiedenis tussen de twee personen hoeft immers niet exact te worden omschreven, om het verhaal te laten werken. De lezer kan zelf iets invullen! 

2. Deze zin is eigenlijk overbodig: ''Het is alsof hij een evenbeeld van zichzelf op peuterleeftijd ziet.''
--> Door de geslaagde opbouw van je verhaal, is het duidelijk dat meneer zijn eigen kind ziet. De lezer legt deze link al. Er is in principe niets mis met deze toevoeging, maar hij is eigenlijk ook niet nodig. Kijk even of je hem mist, als je hem weg zou halen. 

2. Tenslotte nog een losse opmerking. Niet omdat er iets ontbreekt in je verhaal, maar enkel een idee om mee te experimenteren... Ik kan mij voorstellen dat de ex-minnares het hoofdpersonage in het vizier krijgt en even twijfelt of ze hem aan moet spreken. Misschien voelt het hoofdpersonage ondertussen dat hij wordt bekeken, een beetje foreshadowing? Hij voelt immers ook aan dat de vrouw niet alles prijsgeeft. Zomaar een ideetje! 

Bedankt voor je inzending! Mooie tekst, ik heb ervan genoten! 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 april 2021 - 23:57

Bedankt voor je fijne opmerkingen en je uitgebreide feedback. Ik ga kijken wat ik met je suggesties kan doen.