Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht 344# Glorie verdienen

 

“Broertje toch, we hebben het al gevierd.“ Alex stopte met ijsberen. ”Wat wil je nu doen dan, de medaille teruggeven aan de scheids?”

Pieter ging met zijn hand over de plastic naad van de medaille. “Tien-keer-kampioen-van-onze-club… maar dan win ik van je door te struikelen. ”

“Genoeg atleten toch die zo hebben gewonnen? Ik vind er zo een paar op youtube …”

“Zie je Usain Bolt plat gaan?“ spuugde Pieter eruit. Hij ademde in, maar stak die adem niet in zijn woorden. ”De snelste wint en hij wint omdat hij de snelste is. Dat is toch waarom we naar hardlopen kijken? Als ik zo besluit te hebben gewonnen… dan win ik nooit werkelijk iets meer.”

Pieter leverde de volgende dag nog zijn medaille in bij de scheidsrechter, die in het bestuur zat. In het vervolg kon hij het niet laten om iedereen te corrigeren, die zei dat hij die dag een medaille gewonnen had.

Maar langzaamaan begon iedereen hem te plagen door te vermelden dat hij dat jaar een medaille gewonnen had. Uiteindelijk kreeg Pieter er genoeg van en confronteerde hij zijn familie na het avondeten.

“Wees toch eens blij Piet.” Beet moeder toe. “Je had net zo hard getraind als Alex. Als je het niet had verdiend, dan zou die struikel niets hebben uitgemaakt geloof ik.”

Zijn zusje deed ook haar duitje in het zakje. “Misschien had je zo hard getraind, dat je wel moest struikelen toen. In ieder geval voelde het naar dat je die medaille teruggaf.”

“Ik was sportief Anne. Als je niet netjes hebt gewonnen, ben je niet de winnaar.”

“Als dat sportief is, dan wint niemand ooit meer iets. Zeg, je bent juist zo makkelijk te plagen … omdat je altijd zo streng bent!”

Niemand leek begrip voor zijn beslissing te tonen, dus Pieter besloot de medaille terug te vragen. Hij hoopte dat de scheidsrechter hem zou zeggen dat dit niet meer mogelijk was, zodat hij dit weer kon zeggen tegen zijn familie, zodat die het eindelijk met hem eens zou zijn. Dan zou het allemaal ophouden, dacht hij bij zichzelf.

Maar de scheidsrechter had nog precies diezelfde medaille van een halfjaar geleden: plastic zonder datum, één van vele glanzende medailles in de lade. Pieter kon toen niet anders dan hem terug te nemen, maar toen vertelde iedereen het verhaal van Pieter en hoe hij per toeval aan zijn glanzende plastic medaille kwam.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hippowhale, het idee van een broer met gewetensnood omdat hij een medaille heeft gewonnen op een oneerlijke manier vind ik mooi bedacht. De tekst zelf vind ik persoonlijk rommelig en niet geheel geloofwaardig. Het gaat om een plastic medaille zonder datum, niet eens een gouden, zilveren of bronzen plak, waar je veel ophef over maakt. Zou "iedereen" zich daar echt druk over maken? Gaat hij dat plastic ding echt teruggeven om het na een jaar weer op te eisen? 

maar dan win ik van je door te struikelen. ---> dit zie ik niet voor me, maar ik heb dan ook geen verstand van atletiek.

“Wees toch eens blij Piet.” Beet moeder toe.  ---> achter Piet hoort een komma en Beet moet dan met kleine letter
... Piet,' beet moeder toe.

Zijn zusje deed ook haar duitje in het zakje.  ---> Verkleinwoordjes kunnen storend werken als ze te veel gebruikt worden, zeker in één zin.
Zijn zus deed ook een duit in het zakje.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hippowhale9000: er is inderdaad nog werk aan jouw bijdrage en de sport waarin struikelen een medaille oplevert ken ik niet.

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief en Gi, hartstikke bedankt voor jullie reacties!

Wat het struikelen betreft, in de atletiek is het schijnbaar voorgekomen dat hardlopers een eindduik maakte om over de finishlijn te komen. De regels zijn namelijk dat degene die het eerst met zijn borst over de finishlijn gaat de winnaar is, niet de voeten of handen. De reden dat hardlopers dan weer niet massaal aan het duiken zijn naar die finishlijn is omdat je in werkelijkheid net wat vertraagt als je duikt, wat het qua timing nog wat risicovol maakt. Ik moest dan wel weer wat voorbeelden opzoeken om te checken of ik het zo juist had, maar dat bevestigd dan wel denk ik je punt dat het nogal een obscuur probleem is. 

Maar in het geheel probeerde ik waarschijnlijk teveel te doen in dit verhaal, dus vandaar dat het zo rommelig werd. Ik geloof dat ik teveel gebeurtenissen erin prop. Heb jullie wat tips voor het balanceren van gedachten en gebeurtenissen in kleinere verhalen als voor deze wekelijkse opdrachten?

En wat de plastic medaille betreft: ah ja, ik had net niet gedacht aan de grootte van de gebeurtenis. Ikzelf denk dat mensen hem wel juist erom zouden plagen als hij zo serieus doet over zoiets kleins. Maar waarom hij er zo serieus over doet blijft dan wel weer de grote afleiding ja. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hippowhale9000, het klopt dat er in de atletiek soms naar de eindmeet 'gedoken' wordt maar struikelen is in deze context niet het juiste woord volgens mij. In jouw reactie staan ook een aantal fouten zoals 'bevestigd' dat met een t moet want het werkwoord is bevestigen en het is ook 'hebben' jullie wat tips ... Ik denk dat het door jezelf gekozen adjectief 'rommelig' klopt. Je hebt dus wat om aan te werken, maar wees gerust ik heb al erger gelezen, zelfs in reacties van coaches, dus er is nog hoop. Daarnaast zal het je mogelijk verbazen dat er in de 'echte' gouden olympische medailles amper goud zit.