Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 343 – Blue da ba dee

 

 

 

Blue da ba dee

 

'Odeklonje, odetlet, odeparfang of parfang?'
Ik had gewoon om keloon gevraagd. Leek me duidelijk. 'Never mind,' zei ik en ik rekende de luiers, foto's, klitspray, shampoo, rimram af en flikkerde de boel bij de boodschapjes van de grutter. Papadag.

Op dit soort dagen mis ik Londen. Daar hoorden ze me praten en ging het altijd gelijk mooi hiërarchisch. Buigen als een knipmes voor mij hè, van kleur. Tegenwoordig snap ik dat ze dat in Holland jaknikkers noemen en dat het hier niet allemaal racisten zijn – nadat een collega dat n-woord online voor me opzocht, een beetje blauw aangelopen. Aha, pump jacks. Die ken ik. Olie. Thuis.

Zo eindigde ik dus in Erica bij de NAM. Je spreekt het uit als numb, en man, wat is het hier dor. Denk aan kruiswoordpuzzels op tafel, antimakassars over de stoelen en vitrage voor die enorme lappen glas die ze doorzonramen noemen. Dat zijn dan je collega's. Ik weet dat het aan mij ligt met mijn issues, maar elke ochtend in Drenthe vervloek ik de Brexit even hartgrondig als vroeger in de States elke schooldag de star spangled banner. Zat ik nog maar in Londen, of desnoods terug in Amsterdam.

Intussen staat er zowaar een fles op tafel van bruin glas en wat er in zit, al sla je me dood maar het smaakte bepaald niet naar Bourbon en naar de keloon die ik zocht rook het ook niet. Het zou mijn eerste aanslag niet zijn. Er zit hier sowieso veel anger in de lucht. Ik ruik dat. Ik kom gewoon in mijn moerstaal de zaak reorganiseren en nee, dan maak je geen vrienden voor het leven, alleen jaknikkers die hun hachje willen redden. Duitsland ligt hier trouwens om de hoek. Mijn opa heeft daar nog tegen gevochten. Maar weet je, ik ben geen prepper en ik ben niet bang aangelegd.

De baby leidt me af met haar gekrijs. Anouk had nachtdienst. Ik heb geen keus. Ik til het op. Maar het is mijn kind niet en dat weet ze, klein als ze is. Anouks ex vindt dat ik haar omkoop. What can I say? Ik heb geld en hij, nou ja, ik heb hem nog gematst ook, want het is toch ook een klein beetje mijn dochter. Saneren kun je leren. En ik zie het kind maar één dag per week fulltime, dus dat karakter komt wel goed.

Ik word wakker van de telefoon. Anouk. Het huis is leeg. Er zijn spullen weg. Waarom lig ik op de vloer? Ik zie bloed naast mijn hoofd. Ik neem op. Ik begrijp haar niet. We hadden het erover gehad? Een kind in gevaar? Mijn drankprobleem? Ze hangt op. Het duizelt me. Maar in de waas tekent zich een vileine smoel af die ik achter tien mondmaskers nog zou herkennen. Onder mijn buik voel ik de fles. Ik smijt hem in duizend scherven op de tegelvloer kapot.

'U hebt geluk gehad,' zegt de dokter. 'Chloroform is vrij dodelijk.' Ja, ik ben me er eentje. Vertel mij wat. Maar iedereen is te koop dus voor een fraaie auto met opties past de dokter graag een diagnose voor me aan van een zekere patiënt. Gelukkig is die vent gehaat. Het dorp zag me aanvankelijk als de redder van Sophia. Anouk heeft pit, daar val ik op, maar Anoukje valt van jongs af aan al op de foute mannen, zei oma me hoogstpersoonlijk. Dan maar een Amerikaan, desnoods van kleur, dacht ik erbij.

Alsof er geen cliché is gebeurd schijnt de zon, pruttelt de koffie, zit Anouk bij me aan de keukentafel en Sophietje in de kinderstoel. Ze kan al een beetje praten. 'Papa,' zegt ze. Ik laat het maar zo. Dat stuk papa van haar heeft zijn handen vol aan een peperduur traject voor een ziekte die hem hopelijk op een dag vol in zijn bek treft. Met zijn chloroform. Amateur.

JS|2021

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Toen ik dit verhaal las, kwam het woord vilein bij me op. Ik vind het een vilein verhaal. Ik vind het ook sterk. Het is een beetje Kruidnagel buiten zijn comfortzone. Dat is interessant. Graag gelezen. 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je, Madrid! Het is een beetje Kruidnagel buiten zijn boekje. Soms eens wat anders. Maar wel een beetje vintage mij zijn de spaarzame dialogen en de lange inleiding. Ik had eens zin in een schurk/smeerlap/lul als held.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kruidnagel, het is inderdaad vilein geschreven, ik weet alleen niet of ik het verhaal goed begrepen heb. Als het is zoals ik denk dat ik het gelezen heb, vind ik je hp niet echt een schurk, maar meer iemand die op briljante manier wraak weet te nemen op degene hem geprobeerd heeft te vermoorden met chloroform. 

en dat weet ze, klein als ze is. ---> volgens mij moet het "zo klein als ze is" zijn.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief! Tja, een deel vindt het maar zozo zonder zo, maar ik denk dat ik zo toch maar zo laat. Ik vind het wel passen bij mijn schurk, dat kortaffe.

Het conflict houdt het midden tussen een soort reflectie en een heftige driehoeksverhouding: dat kweekt misschien iets te veel begrip voor de dader. Of misschien smeken desperate times inderdaad wel om desperate measures. Al heeft de hp zijn oordeel bizar snel klaar voor zoiets maniakaals.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Kruidnagel

Bijzonder verhaal. Het trekt aan en trekt  niet aan vind ik. Je schrijft goed, maar ik vind het nu wat teveel in sneltreinvaart donderen en dat vind ik wat minder prettig om lezen.

Ik houd wel van dat vranke taalgebruik dat je in je teksten opneemt.

Johanna

   

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Kruidnagel, veel vaart weer. Soms wat te veel. Wie wie is ontgaat me bij tijd en wijle, zoals eerst een baby, dan een kind van Anouk en dan Sophie - moet je twee keer de who's who pakken om het uiteindelijk te snappen, Dito met de foute ex en een Amerikaan van kleur. De ingredienten zijn er, het recept is me niet echt duidelijk. De oil pumps zou ik vervangen door derricks - zit je tenminste meteen in de olieboorwereld in plaats van de automotive. Saneren kun je leren klinkt leuk, maar in de context een beetje een losse flodder. En afaik is het hett smoel, dus vilein. Heb je een knal op je harses gehad, chloroform gedronken, of beide? Vanwaar die dokter - verband, chloroformkater? En iets meer licht op die fake.diagnose (??) zou ook mogen. Zeshonderd woorden is hier te weinig. Maar schuimen en bruisen doet het ontegenzeggelijk. Hardboiled heet dat geloof ik.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Kruidnagel, mooie drive in het stuk. De drive maakt het ook wat onrustig, maar dat geeft waarschijnlijk zijn denken weer. 

Volgens mij zijn er een paar tijd issues (tt/ vt) bv:

Zo eindigde ik dus in Erica bij de NAM. Je spreekt het uit als numb, en man, wat is het hier dor. Denk aan kruiswoordpuzzels op tafel, antimakassars over de stoelen en vitrage voor die enorme lappen glas die ze doorzonramen noemen. Dat zijn dan je collega's. Ik weet dat het aan mij ligt met mijn issues, maar elke ochtend in Drenthe vervloek ik de Brexit even hartgrondig als vroeger in de States elke schooldag de star spangled banner. Zat ik nog maar in Londen, of desnoods terug in Amsterdam.

Intussen staat er zowaar een fles op tafel van bruin glas en wat er in zit, al sla je me dood maar het smaakte bepaald niet naar Bourbon en naar de keloon die ik zocht rook het ook niet.

De baby leidt me af met haar gekrijs. Anouk had nachtdienst. Ik heb geen keus.

enz...

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Johannawrote

Ha Johanna, bedankt voor je feedback en complimenten! 'vrank,' weer een mooi woord geleerd.

Er kan veel tijd verlopen in weinig woorden (al lijkt 600 eerst een overdaad: anderhalf aviertje!) maar het is toch een kunst om daarin precies genoeg te laten gebeuren. Aan mij altijd weer de bloederige taak om mijn darlings te doden.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Bobcom

Ha BobCom,

Thanks voor je feedback en complimenten! Ja, inderdaad: hardboiled, nu je het zegt.

  1. Zo handig dat jij een collectie who's who's op de plank hebt staan. Daar anticipeer ik altijd op.
  2. Het zijn inderdaad veel flarden bij elkaar.
  3. Elk Germanistisch werkwoord kun je natuurlijk leren. Maar saneren, dat was even zijn managerskant die opspeelde. Het is geen excuus voor onnodig realisme, inderdaad.
  4. Ik laat ook graag iets te raden over, als het toch niet uitmaakt, of als de hp het gewoon niet weet, zoals zijn causa knockout. Maar de overdaad loert.
  5. En inderdaad, ik zie het opnieuw pas nu: te veel personages, te veel zijpaadjes, te veel tijdssprongen. Niet genoeg samenhang.
  6. We Need to Talk about Smoel.
  7. Oil pumps zitten er letterlijk op zich niet in, maar derricks is fraai, hoewel vrij ruim . Doen pump jacks jou denken aan automotive?
  8. Stomtoevalllig keken we hier in huize Kruidnagel het vaderlandse pareltje 'Alles is familie,' waarin ook een arts zit die zijn reet afveegt met zijn beroepsintegriteit.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha MCH,

Thanks!

Je doelt op de flashbackjes? Het verhaal staat in tt.

 

Zo eindigde ik dus in Erica bij de NAM(flashbackje). Je spreekt het uit als numb, en man, wat is het hier dor. Denk aan kruiswoordpuzzels op tafel, antimakassars over de stoelen en vitrage voor die enorme lappen glas die ze doorzonramen noemen. Dat zijn dan je collega's. Ik weet dat het aan mij ligt met mijn issues, maar elke ochtend in Drenthe vervloek ik de Brexit even hartgrondig als vroeger in de States elke schooldag de star spangled banner. Zat ik nog maar in Londen, of desnoods terug in Amsterdam (flashbackje/wens: 'zit ik nog maar...' dat kan niet.).
Intussen staat er zowaar een fles op tafel van bruin glas en wat er in zit, al sla je me dood maar het smaakte (flashbackje naar het drinken) bepaald niet naar Bourbon en naar de keloon die ik zocht (flashbackje naar de winkel) rook het ook niet.
De baby leidt me af met haar gekrijs. Anouk had(flashbackje) nachtdienst. Ik heb geen keus.

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik volgde het verhaal niet helemaal, maar met de gegeven informatie vind ik het een geslaagd verhaal. Mooi geschreven! De stijl is overigens erg leuk.