#341 Terugkijken
Terugkijken
Inmiddels ben ik net zo lang van de drank af, als zij van mij. Ze had gelijk. Ik heb voor altijd de scherpte uit mijn gedachten gedronken. Mijn drooglegging heeft het gestabiliseerd, niet verbeterd. Ik ben geen schim meer van de man die ik was. Ze vertrok en ik wist dat ze nooit meer terug zou keren. Daarna verliet ik al snel de politie en begon voor mezelf. Detective. Een droom die uitkwam, maar die ondersteund moet worden door geheugenkaartjes. Kleine kartonnetjes, waar ik mijn aantekeningen op krabbel. Op die manier breng ik ordening aan in mijn speurtochten die steevast leiden tot de ontknoping van een moordzaak. Daar sta ik om bekend.
'Mag ik even naast u komen zitten?'
Ze kijkt me lachend aan. Ik ben niet echt op zoek, maar sta altijd open voor een nieuwe relatie.
'Geen probleem hoor. Zeg maar jij, zo oud ben ik niet.'
De bank is mijn vaste stek om de kaartjes door te nemen.
Schouw, met forse haard staat er op één.
Wapenkast? Aardige man? op een ander.
Maar ook: Koop, nee, tem nevel man! Duo NRA. Nego RDEB!
De laatste woorden die de jonge hoogleraar Neerlandistiek op een papiertje wist te zetten vlak voordat hij het dodenrijk ingleed. De NRA verwijst waarschijnlijk naar zijn wapenverzameling. De National Rifle Association. Maar de botbreuken wijzen niet op vuurwapengebruik. Misschien is er een geweerkolf gebruikt. De RDEB moet een bedrijf zijn, omdat nego eraan vooraf gaat.
De nevel kan dezelfde nevel zijn die ik in mijn dronken jaren heb ervaren. Temmen is begrijpelijk, maar kopen niet.
De hoogleraar was populair onder zijn studenten, vooral onder de studentes. Uit het eerste onderzoek bleek al snel dat meerdere jongedames zich beurtelings in zijn slaapkamer hadden genesteld om bij de ochtendzon te vertrekken.
'Lekker weer hoor,' zegt ze.
Haar hondje ligt languit aan haar voeten.
'Heerlijk,' antwoord ik naar waarheid.
De zon schijnt volop. Ze heeft een aantrekkelijke lach.
Vroeger zou zulk contact me ergeren. Nu niet meer, ik kan snel schakelen. De zin blijft me bezighouden.
Toen ik vier was stopte ik al met het spelen van Cluedo. Ik las aan het gedrag van mijn medespelers de moordenaar, het moordwapen, de vermoorde en de plek af. Tot iets na mijn eenendertigste wist ik alles te vertalen naar getallen, zoals een computer rekent met enen en nullen. Van mijn wiskundedocent leerde ik hoe ik complexe sommen kon vereenvoudigen.
'Komma's zijn ballast,' zei hij.
Ik vond mijn zekerheid in de getallen. Pas toen een vriend me erop wees dat de omtrek van een cirkel altijd een benadering is door het getal pi met zijn eindeloze reeks decimalen, begreep ik dat niets helemaal zeker is. Daardoor overwon ik mijn verdriet rondom het vertrek van mijn vrouw. Niets is helemaal zeker.
De sleutel tot de oplossing van de moord op de hoogleraar moet in die zinnen zitten: Koop, nee, tem nevel man! Duo NRA. Nego RDEB!
'Wat een leuk hondje,' zeg ik tegen de vrouw naast me.
'Ja, Bob heet hij.'
'Bob?' zeg ik.
'Ja, vond ik leuk. Ik heet Anna.'
'Anna. Aangenaam,' zeg ik.
Anna denk ik. Bob. Vereenvoudig het complexe!
Natuurlijk.
Koop, nee, tem nevel man! Duo NRA. Nego RDEB!
Oftewel: koop nee tem nevel man duonra negordeb
Ik kijk naar Anna. Ik kijk naar Bob. Ik pak mijn kaartje en kijk het terug. Motief, moordwapen en dader. Zaak opgelost.
'Wat lach je vrolijk,' zegt Anna.
'Ja,' zeg ik, 'ik heb het opgelost. Maar jij kunt het ook hoor.'
'Denk je?'
'Zeker, hier lees die zin eens.'
Altijd weer genieten, Hadeke…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Altijd weer genieten, Hadeke! Wat een volk toch, die professoren ;-). Too Much Love Will Kill You, sprak de vorstin al eens in haar wijsheid. Mooie dubbelzijdige titel. De ex en de drank geven profiel, maar ook complexiteit. Zelf vraag ik me af waarom de halfdode nog geheimschrift gebruikte. En zijn Bob en Anna gewoon decoratie?
Graag gelezen!
Een hele goeie, Hadeke. Ik…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Een hele goeie, Hadeke. Ik vraag me net als Kruidnagel af wat de rol van Anna en Bob is. Mijn idee is dat hun namen hem op het idee om de boodschap van achter naar voren te lezen. Maar ondanks de vraagtekens een intrigerend verhaal. Top!
Misschien kun je nog wat witregels aanbrengen voor het overzicht in je verhaal. Bijvoorbeeld na de zin "Daar sta ik om bekend." Nu leest het als een blok.
Geweldig gevonden! Een droom…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Geweldig gevonden! Een droom van een moord, met twee palindromen die het raadsel helpen oplossen. Moeite van het herlezen waard om de speurneus nog wat beter in profiel te krijgen. Mooi ook, de gelaagdheid van de titel. Alleen de genestelde studentes bezorgen me wat hoofdbrekens. Tenzij er natuurlijk inderdaad een rits dames in zijn slaapkamer zat te broeden.
Mooi verhaal met een leuke…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Mooi verhaal met een leuke vondst, Hadeke, en een goede uitwerking van het personage.
Dank voor jullie reacties…
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Dank voor jullie reacties. Ik heb de nestelzin wat aangepast, klopt hij nog steeds niet helemaal, maar nestelen is een te mooi woord. :-)
Bob en Anna vormen inderdaad de hint naar de oplossing van deze eigenlijk niet echt geniale speurder. Ik heb vooral veel mist en afleiding het verhaal ingeschreven om de oplossing voor de lezervniet al te makkelijk te maken.
Tja, de witregels. Ik ben er nog steeds niet over uit. Ik gebruik ze bij tijdssprongen, maar ben het met je eens dat het -vooral op een mobieltje- een compact blok tekst oplevert.
Mooi, deze in verval…
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Mooi, deze in verval geraakte detective met zijn gebroken hart en geheugenkaartjes. Niet bepaald een prof. Langdon, want die had deze geheime code uiteraard met twee vingers in de neus en in een luttele seconde gekraakt. Bob en Anna zijn heerlijke hints en gelukkig kan je hp zich daaraan optrekken.
Tja, de witregels. Ik ben er…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Na, und? Mobieltjes zijn er om te bellen en zeker niet om een beetje zorgvuldig te lezen. Dat het beeldscherm het boek vervangt is al erg genoeg, maar dat layout nou ook nog door een mobieltjesvenstertje gedicteerd moet worden... er zijn grenzen.
Dat gezegd zijnde: ik zie zelf een paar plekken waar een witregel een prettig rustpunt op kan leveren. De eerste is na "Daar sta ik om bekend". Je maakt daar weliswaar geen tijdsprong, maar wel een vertelsprong: van binnen naar buiten, a.h.w.
Zo'n denksprongetje zie ik ook na de "De zin blijft me bezighouden" - van heden naar verleden.
Ook bij "De hoogleraar was populair.." verschuift hert perspectief van de binnen- naar de buitenwereld. Aanwijzingene, gesprek, aanloop tot de conclusie.
En tenslotte is een witregel een mooie aanleiding tot de finale, die je aankondigt met "De sleutel tot de oplossing". Ook weer een sprongetje van binnen naar buiten.
Daarmee leest je verhaal op echtscherm en in print wellicht toch iets makkelijker.
Mobieltjes tellen niet: je levert een manuscript ook niet op post-its in, ook al heb je daar al je notities op gemaakt.
Niets is zeker, maar dit is…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Niets is zeker, maar dit is een mooi verhaal. Eenvoudige oplossing ingewikkeld verpakt, waarom niet. Dat is toch een van de kenmerken van schrijven.
Weet dat ik het leeuwendeel…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Weet dat ik het leeuwendeel van de verhalen lees op mobiel. Mobiel is ook de norm in de IT. Having that said: mijn eigen site is ook duizend keer mooier op groot scherm en niet 100% responsief. Ook scheelt misschien dat ik eraan gewend ben: ik lees sinds wat jaren de krant mobiel.
En ik kloeg er laatst al over dat witregels op deze mobiele site de enige mogelijkheid zijn, want shift+Enter kan niet op je 📱. Terwijl juist zo'n laatst editje wel handig is op je handy. Wordt meteen moes.
Well done Hadeke. Je hp is…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Well done Hadeke. Je hp is volgens mij klaar voor 'het zottenhuis'. Mij lijkt alsof hij compleet van de wereld af is en alles zich afspeelt in zijn hoofd.
Weet niet of je dat als bedoeling had, of dat ik zelf in een nevel zit?