#340 - Door de deur
Marco liep over het strand. Dit was zijn favoriete plek om alles even te vergeten. Het geluid van de zeemeeuwen, de zee die onregelmatig tegen de stenen klotst, de wind die alle gedachten met zich mee lijkt te nemen.
Het was vandaag koude dag, dat betekende dat het strand vrijwel verlaten was. In de verte was er een man met een hond te zien, voor de rest was alles verlaten.
“Help mij”
Marco keek om zich heen. De man met de hond was te ver weg en verder was er niemand in de buurt. Hij krabde even achter zijn oor.
“Alsjeblieft, help mij”
Marco keek weer om zich heen. Zijn oog viel op iets op de grond. Daar, tussen het zand, op de scheidingslijn van zand en water lag een voorwerp. Voorzichtig pakte Marco het op. Het was een deurklink.
De deurklink was zwart en oud. Het leek wel op de deurklink van een middeleeuws kasteel. Hij voelde zwaar in zijn hand. Zwaarder dan hij verwacht had.
“Dank u, o meester” hoorde Marco zeggen.
“Deurklink?”
Marco hield de deurklink iets omhoog en draaide hem in zijn handen. De stem kwam toch echt van het stuk metaal in zijn hand.
“Dank u dat u mij gered hebt. Alsjeblieft laat mij u belonen”
“H-hoe dan?”
Er klonk gelach van de deurklink. “Door u binnen te laten”
“Binnen? Waar binnen?”
“Door de deur, meester”
Marco keek verbaasd om zich heen.
“Welke deur?”
De deurklink lachte weer. “Doe open, zoals u een deur open zou doen”
Marco haalde schijn schouders op. Hij hield de deurklink voor zich en deed alsof hij een deur opende. Vanuit het niets verschenen de contouren van een deur.
“Treed binnen, meester” hoorde Marco zeggen. Met enige aarzeling opende hij de deur en zette zijn eerste stap over de drempel.
Prachtig verhaal, al heb ik…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Prachtig verhaal, al heb ik meer het idee dat het het eerste hoofdstuk is van een langer verhaal dan een afgerond kortverhaal. (Ik hoop het wel, want ik brand van nieuwsgierigheid om verder te lezen.)
Je zou nog eens kunnen proberen alles in tt te plaatsten. Ik denk dat je de lezer dan nog meer bij het verhaal betrekt.
Je zegt twee keer dat het strand min of meer verlaten is. Ik zou de laatste bijzin weglaten en zeggen 'Alleen in de verte [...]'
Hier ontbreken een komma en een punt.
Hoi Jeroen, welkom op hrt…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Jeroen, welkom op hrt forum. Een originele invulling van de opdracht. Goed verhaal. Graag gelezen.
Let op de interpunctie bij gesproken teksten:
Over het algemeen worden enkele aanhalingstekens gebruikt, maar daar wordt over gediscussieerd.
“Dank u, o meester” hoorde Marco ----> achter meester, vóór de ah-tekens, hoort nog een komma.
“Treed binnen, meester” ---> idem. Komt er niets meer achter, dan moet de komma een punt zijn. Dus bij “Help mij” moet achter mij nog een punt.
Je hoeft ook niet steeds de naam te herhalen. Het verhaal is vanuit het perspectief van Marco,
Tot slot: ik sluit me bij Musonius aan wat betreft de tegenwoordige tijd.
Mooi filmisch inleidend…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Mooi filmisch inleidend hoofdstuk van een fantasyverhaal naar aanleiding van het 'genie in a bottle'-thema. Een deurklink: je ziet het zo voor je. Zoals hierboven gezegd nog wel wat losse eindjes.
Er zijn bij deze opdracht nog een paar van dit type verhalen geschreven: voor verdere verfijning van je schrijfstijl.
Tt is inderdaad erg geschikt voor de spanning in dit verhaal. Anderzijds maakt dat de scènes zónder actie, zoals je eerste alinea, extra 'beschrijverig', zoals in een script.
En nog wat kleins over de slotzin:
Deze constructie zonder die dikke 'hij' (zoals in je verhaal) mág denk ik wel, ik kom hem althans vaker tegen, maar voelt (voor mij) alsof er iets mist:
'Met enige aarzeling zette zijn eerste stap over de drempel.'
In een slotzin valt dat extra op.
Graag gelezen!
Dag Jeroen Fijne tekst, en…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Jeroen
Fijne tekst, en het is erg fijn hoe je een interactie opstart met een voorwerp, en dat is knap gedaan.
Ik zou nog wel eens de passief-woorden (was etc..) eruit halen, dat zal het nog sterker maken.
Coach Johanna