Lekker taaltje ook, dat Nederlands

Ondanks dat ik nu al een jaar of acht manuscripten redigeer, twijfel ik nog regelmatig over de spelling van sommige woorden, vooral als ze verwarrend veel op een ander woord lijken.

Zoals deze:
toentertijd / indertijd
bijvoorbeeld / bij[spatie]voorkeur
re-integreren / reïncarneren
lokaliseren / locatie
kroniekschrijver / chroniqueur
kritiek / criticus
fabriek / fabricage
ruziemaken / zorgen maken (en kapotmaken / koud maken, kennismaken / duidelijk maken) 
a priori / à propos
choqueren / shock
uitweiden / toewijden
spektakel / spectaculair
tekortschieten / te binnen schieten
gedachtesteuntje / geheugensteuntje (met tussen-n)
Zoek de vrucht: appel / appel (uitgesproken als appèl).

Dan nog deze verwarrende inconsequenties:
cafés / cafeetje – waarom geen cafétje?
hobby’tje / gehobbyd – waarom niet gehobby’d?
rhythm-and-blues / rock-’n-roll
Nederland - Nederlands / het Westen - westers (zonder hoofdletter)
En was het nou erop afsturen of eropaf sturen? Even Onze Taal raadplegen (voor de honderdste keer).
De hoek omkomen / het gebouw uit komen? Zie Onze Taal (Desondanks schrijf ik ‘de hoek om komen’).
En waarom moeten we hoelang schrijven in plaats van hoe lang, bij tijdsduur i.p.v. lengte? Je schrijft toch ook niet hoelanger het duurt?

Ook verwarrend:
Tezamen en sowieso, terwijl ze klinken als tesamen, zowiezo.
cheque / chique – één letter verschil en een totaal andere uitspraak
passie / passief – één letter verschil en een totaal andere betekenis
Een verzekering afsluiten klinkt als ‘opheffen’.
Compromitteren en compromis hebben verwarrend weinig met elkaar te maken.
En waarom is maar liefst niet één woord: maarliefs (zonder eind-t, die hoor je immers niet)?

Vul me gerust aan…

Over de auteur

Rob Steijger werkt als freelance redacteur voor zowel uitgevers als schrijvers. Zijn website.