Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#340 Het rare glinsterding

 

Het schuim bedekt haar voeten tot ze niet meer te zien zijn. Water dat tot over haar enkel loopt koelt haar gloeiende hielen af. Het liefst zou ze nog meters door de Noordzee willen waden met haar rode jurk nog aan. Al het stof dat ooit in contact met het satijn is geweest zou het afspoelen om hopelijk voor altijd weg te blijven. 

Aan de rand van het strand, waar de duinen beginnen, ziet Melanie iets glinsteren. Zelfs door haar zonnebril heen verblindt het haar ogen. De laatste tijd lijkt ze allergisch voor zo ongeveer alle prikkels die enigszins afwijkend zijn. Haar ogen branden wanneer ze het ding nadert. Het is rechthoekig van vorm en lijkt van zilver gemaakt. Als ze met haar juweliersoog de krasjes niet had gezien zou ze denken dat het rechtstreeks uit de vitrine op het strand zou zijn gelegd. 

Als ze het vasthoudt ziet ze de inscriptie Ik ben niet van jou, geschreven met veel sierlijke krullen. Het glinsterding voelt warm aan. Op dit soort mysterieuze dingen rust vaak een vloek die heel lang bij je blijft. Als ze over het zilver wrijft lijkt het het signaal af te geven. De goden lijken haar te willen vertellen dat ze het met alle kracht die ze heeft in het bruisende water moet gooien. 

Maar Melanie weet dat dit glinsterding wel van haar is, inclusief de eventuele vloek. Dit voor velen nietszeggend voorwerp zal ze oppoetsen en wachten tot het magische krachten toont. Wanneer de geest zal verschijnen is ze gekleed in de rode satijnen jurk. Als ze terug naar de parkeerplaats loopt voelt ze het zand tegen haar knieën stuiven. Haar Suzuki lijkt op zijn voorwielen te trillen wanneer het het rare voorwerp ontwaart. Een leven met het glinsterding is begonnen. 

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hm, wat moet ik hiervan denken? Vaag verhaal. Ietsje over de top in je beschrijvingen zoals de gloeiende hielen en het zand dat tegen haar knieën stuift... en dan die nadruk op haar rode satijnen jurk... iets teveel bouquet als je 't mij vraagt.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, ik ben het met Katja eens dat het een vaag verhaal is. Je maakt ons lekker met beschrijvingen, maar het blijft bij een glinsterding met mogelijk magische eigenschappen.

Je hebt een aantal zinnen die beginnen met "Als ze ... ". Dat leest op een gegeven moment storend. Vaak kun je die zinnen ook op een andere manier beginnen. Bijvoorbeeld:
Als ze met haar juweliersoog de krasjes niet had gezien zou ze ...  ---> Zonder haar juweliersoog had ze ...
Als ze het vasthoudt ziet ze ...  ---> Op het voorwerp ziet ze een inscriptie ...
Als ze over het zilver wrijft ... ---> Ze wrijft over het zilver en 
Als ze terug naar de parkeerplaats loopt ...  ---> Terug naar de parkeerplaats voelt ze ....

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Is het een aanmoediging? Het glinsterding?

Melanie moet leren om op eigen benen te staan en neemt afscheid van een periode?

Je schrijft ook dat dit soort dingen een vloek zijn. 
Maar volgens mij is het iets positiefs voor Melanie. Ik lees dit later nog eens.

Mysterieus verhaal. Ik vind het ergens wel interessant.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Intrigerend verhaal, Virtuosuo, maar het lijkt meer op een hoofdstuk van een langer verhaal dan op een afgerond verhaal.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, lekker intrigerend, ik bleef tot het einde geboeid lezen. Maar mijn nieuwsgierigheid werd niet bevredigd. Ik heb de associatie met de verboden vrucht; afblijven! en dan toch die hap. Japanse auto's hebben de naam lang mee te gaan, maar als ze gaan steigeren zou ik ze inruilen. 😋
Overigens onderschrijf ik de suggesties van Fief.
Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Virtuoso,

Ik vind dit verhaal mooi geschreven, en het is spannend. Toch ben ik het eens met een aantal commentaren dat er precies iets ontbreekt, en zonder alles te onthullen had je iets specifieker kunnen zijn, bijvoorbeeld met een gedachte van de vrouw in rode jurk of zo.

Coach Johanna