#339 Delier

Mooi verhaal Fief, slaap jij eerst maar eens uit en neem vooral de tijd.

Haha Fief, leuke mix van drank en sprook. Levendig beschreven.

In het begin misschien meteen toch nog redelijk vaak het woord 'ogen', terwijl het verhaal er verder niet echt over gaat (maar bij de variant 'die van mij' dacht ik eerst: 'mijn glazen wand?').

Graag gelezen!

Super filmisch tafereel! Knap

Ik droom, dat kan niet anders. Ik sluit mijn ogen en probeer me de avond ervoor te herinneren. Voor het eerst sinds de lockdown had ik weer met een vriendin afgesproken. Na ieder een fles wijn soldaat te hebben gemaakt, gingen we over op de port. Het was als vanouds.
Het laatste wat ik me kan herinneren, is dat ik aardig beschonken op de bank viel en vervolgens het licht uitging.

In deze alinea heb ik wat probleem met het tijdsgebruik. De laatste zin zou ik liever ook in het verleden zien -> het laatste wat ik me kon herinneren of de zin naar een alinea in het heden?

Ach ik heb het nu opgeschreven, maar misschien is het prima zo!

Graag gelezen!

Hoi Tony, bedankt voor je reactie. De herinnering heb ik met opzet in de verleden tijd geschreven. Het is tenslotte iets wat ik heb gedaan of deed. En vervolgens kan ik het me niet meer herinneren. 
 

Hoi Kruidnagel, die ogen zijn in zoverre van belang, ze zijn het eerste wat ik zie vanachter het glas. Inderdaad veel ogen, daarom de zin "in die van mij".
In ieder geval bedankt voor je reactie.

Ha Fief, ik bedoel dit: 'die van mij' vind ik vooral onduidelijk omdat het niet verwijst naar 'twee paar gigantisch grote ogen' van jou, (of naar 'de glazen wand' van jou) maar alleen naar 'ogen'.

Kruidnagel, ik pas de zin aan. 

Hoi Fief, mooi gevonden en uitgewerkt! Vind in het intro ook redelijk veel ogen, misschien kun je op het laatste iets doen met iets als "Vlug, doe de deksel erop" hoor ik van achter de glazen wand. Heb je meteen het probleem van de pratende ogen opgelost.

De scene met pot en deksel vind ik wat weinig spinnenperspectief hebben: hoe weet je dat je in een pot zit als "een hand zich om de glazen wand vouwt" en "je door de ruimte beweegt". Dan moet je consequent gezien beschrijven hoe je ineens de lucht boven je ziet en je wereld kantelt of zo - in elk geval vanuit een spin-in-pot-perspectief Maar misschien ga ik te ver.

Hoi Bob, bedankt voor je suggesties. Ik heb een en ander herschreven.

De scene met pot en deksel vind ik wat weinig spinnenperspectief hebben: hoe weet je dat je in een pot zit als "een hand zich om de glazen wand vouwt" en "je door de ruimte beweegt". Dan moet je consequent gezien beschrijven hoe je ineens de lucht boven je ziet en je wereld kantelt of zo - in elk geval vanuit een spin-in-pot-perspectief Maar misschien ga ik te ver.

Voor ik spin werd, was ik mens. Volgens mij kan ik dan wel raden waar ik in zit, maar ik het het op het eind aangepast.

Ja! Dit is een leuk idee. Ik hoop dat je weer als mens uit je delirium komt.

Mooi gedaan. 

Dank je, Madrid.

Katers en spinnen: een uitstekende combinatie.

Mooi verhaal, Fief! Met plezier gelezen.

• ‘Vlug, doe de deksel erop,’ hoor ik en herken de stem van mijn jongste zoon.
• Het laatste wat ik me kan herinneren, is dat ik aardig beschonken op de bank viel en vervolgens het licht uitging.

Bij deze zinnen vraag ik mij af of het wel goed Nederlands is. Ik zeg dus niet dat het fout is, want ik weet het oprecht niet.

Hoi Musonius, dank voor je compliment. 
Wat is er niet goed aan de zinnen die jij noemt? Is er iemand meer die dat opgevallen is? Naar mijn idee kloppen ze, maar ik hoor graag als dat niet zo is.
 

Gevoelskwestie:

hoor ik en herken = hoor ik en ik herken
dat ik [...] op de bank viel en vervolgens het licht uitging.= dat ik [...] op de bank viel en dat vervolgens het licht uitging

Heeft te maken met de volgordes denk ik. Stond er ik hoor en herken de stem, dan had het mij grammaticaal wel natuurlijk in de oren geklonken (maar dan was het weer inhoudelijk vreemd).

Maar misschien klopt het ook wel.

Hoi Musonius, bedoel je misschien dat het een foutieve samentrekking is? Ik ben op zoek gegaan naar voorbeelden, want je brengt me aan het twijfelen. 

Op de website van Onze Taal vond ik het volgende:

foutieve samentrekking
Een voorbeeld van een foutieve samentrekking is 'Ik heb hem eerst getrakteerd en daarna een cadeau gegeven.' In 'Ik heb hem eerst getrakteerd' is hem lijdend voorwerp, en in 'en [ik heb hem] daarna een cadeau gegeven' is hem meewerkend voorwerp. Omdat hem niet dezelfde functie heeft, mag het volgens veel mensen niet worden samengetrokken. Juist is: 'Ik heb hem eerst getrakteerd en hem daarna een cadeau gegeven.' Ook juist is: 'Ik heb hem eerst getrakteerd en daarna gefeliciteerd' – nu is hem in beide zinnen lijdend voorwerp.

https://onzetaal.nl/taaladvies/stijlfouten/#close

Op een andere site vond ik de volgende, misschien duidelijkere voorbeelden.

https://www.braint.nl/taalgids/stijlfouten/foutieve-samentrekking.html

Voorbeelden samentrekking

Hieronder vind je een paar voorbeelden van zinnen met een samentrekking. Het weggelaten woord staat tussen haakjes.

1. Ze maakte eerst zichzelf (op) en daarna haar vriendinnen op.
2. De docent nam afscheid en (hij) bedankte al zijn collega’s voor het prachtige cadeau.
3. We willen je volgende week een rondleiding geven en (we) hopen dat je komt.

Voorbeelden foutieve samentrekking
Hieronder vind je een paar voorbeelden van zinnen met een foutieve samentrekking.
1. Ze maakte eerst zichzelf en daarna de bedden op.
2. De docent nam afscheid en werd een prachtig cadeau aangeboden.
3. Volgende week willen we je een rondleiding geven en hopen dat je komt.

Mooi gedaan Fief! Niet weten wie je bent en wat er met je gebeurt; het lijkt mij een nachtmerrie. Gelukkig helpen de zoons je snel uit de droom ;)

Dank je wel, Chantal.

Hoi Fief, ja dit is er weer zo een. Zo'n verhaal dat je zo uit je mouw lijkt te schudden, origineel van insteek, heel beeldend en het leest als een trein. Bovendien nog leerzaam ook; ik zal nu nooit meer port drinken als ik al een fles wijn op heb, een gewaarschuwd mens telt voor twee! 😋

Haha, Ton. Dank je wel voor het lezen en je compliment.

Hi Fief, weer een leuk verhaal! Goed laten zien hoe het personage zich langzaam realiseert dat ze een spin is. Er wringt wel iets bij me...

‘Zullen we hem in het bed van mama loslaten?’
Hij giert het uit. Het rotjong!
‘Nee, laten we hem buiten in de tuin loslaten, ik vind hem zielig zo in dit potje. Spinnen zijn hartstikke nuttig.’
Spinnen?

Voor mijn gevoel klopt het niet dat ze eerst 'Het rotjong!' denkt en zich even later afvraagt: 'Spinnen?' Moet het personage niet al raar opkijken als de jongens zeggen dat ze het in het bed van mama moeten loslaten, terwijl zij zelf de moeder in kwestie is? 

Graag gelezen! 

Hoi Mike, bedankt voor je reactie.

Voor mijn gevoel klopt het niet dat ze eerst 'Het rotjong!' denkt en zich even later afvraagt: 'Spinnen?' Moet het personage niet al raar opkijken als de jongens zeggen dat ze het in het bed van mama moeten loslaten, terwijl zij zelf de moeder in kwestie is?

Het personage heeft de jongens al herkend als haar zoons. De zoons weten niet dat het hun moeder is die in het potje zitten. Het personage weet wel dat de zoons een grap uit willen halen, alleen zijzelf weten niet dat het hun moeder is die in dat potje zit.
Het personage heeft in eerste instantie nog niet door wat ze precies is wat ze in die pot doet. De opmerking over spinnen doet haar het een en ander vermoeden.