Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#337 Liefde op het eerste gezicht

De glooiende heuvels, zo misselijkmakend groen. De krijtrotsen, zo dreigend. Het maakte me bedroefd. Ik wilde drijven op een luchtbed in de warme zon, wat drinken op een van de vele terrasjes in Spanje, naar clubs gaan om zo dronken te worden dat ik de volgende dag alleen nog de schoonheid van de vorige ochtend en middag zou herinneren. Maar nee, mijn ouders moesten zo nodig naar Engeland gaan, het land waar het nog vaker regent dan waar ik vandaan kom. Ik droomde elke avond over palmbomen, hagelwitte stranden, smaragdblauwe wateren, mooie meisjes en de felle zon die je in één middagje zo laat kleuren dat je huid als mahonie word. Elke ochtend ontwaakte ik in Folkestone met het besef dat alleen de nacht mij gelukkiger maakte.

Op de laatste dag van mijn vakantie werd ik plotseling verliefd op een Brits meisje. De taalbarrière was een grote belemmering, maar toch wist ik haar hart te veroveren. ‘This is love on first face,’ heb ik haar gezegd. Ze begreep die zin niet, maar dat maakte niets uit want ze was toen al van mij. Zelfs mijn onnozelheid en onkundigheid konden geen einde maken aan onze vurige liefde. Ik heb haar verteld dat te midden van deze lelijkheid en treurigheid haar schoonheid een verademing was. Haar ogen hadden de prachtige kleur van de Middellandse Zee en daarom zei ik dat haar lichtblauwe ogen niet op deze plek paste – In Engeland – waar de zee niet meer was dan een grijze, grauwe kolkende massa water.

Ze vroeg waarom ik de rest van Engeland ook niet mooi vond. Ik wist het niet. Ik dacht dat het misschien aan de kou lag of aan de zware wolken die mij zo neerslachtig stemden. ‘Geef mij maar Frankrijk of Spanje,’ zei ik en daarna vroeg ik: ‘Ga je volgend jaar mee naar de Costa Del Sol?’ waarop haar ogen zo begonnen te stralen dat ik besefte dat zelfs de Middellandse Zee niet aan haar kon tippen.
Ineens maakte het me niet meer uit waar ik volgend jaar op vakantie zou gaan zolang het samen met haar zou zijn.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@The Big Bleu: A thing of beauty is a joy for ever...(mijn slechte vrienden vervingen vroeger joy door toy - blame on them)

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Le Grand Bleu,

Een hele mooie tekst! De invulling van de opdracht sluit prachtig aan bij de rest van het verhaal, waar je heel beeldend beschrijft. Alles krijgt een heel eigen, mooi gezicht als het ware. De schoonheid of de lelijkheid der dingen is thema wat door het verhaal heen mooi verwerkt is. 

Goed gedaan. 

Groetjes, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie tekst Le Grand Bleu heb hem graag gelezen. Klein dingetje: "Zelfs mijn onnozelheid en onkundigheid kon geen einde maken aan onze vurige liefde". kon --> konden want het gaat over 2 dingen.
Ik vind onderstaande de mooiste zinnen heel mooi gevonden:
- Elke ochtend ontwaakte ik in Folkestone met het besef dat alleen de nacht mij gelukkiger maakte.
- Ze begreep die zin niet, maar dat maakte niets uit want ze was toen al van mij.
- Ik heb haar verteld dat te midden van deze lelijkheid en treurigheid haar schoonheid een verademing was.
Groetjes, V.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het grote blauw spreekt mooie zinnen!

Op een of andere reden voelt het stukje niet af. Dat mag. Maar ik heb toch het idee dat je het graag 'rond' krijgt.

Graag gelezen! Dank

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo TonyCoppo, zelf vind ik het einde het minste. Ik heb er zelfs over gedacht om de laatste zin maar helemaal weg te laten, zou dat de tekst sterker maken?

Ik ga kijken of ik er een iets ander einde van kan maken maar heb niet veel tijd meer voor het volgende verhaal.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

LGB: Je zou er inderdaad een ander einde aan kunnen breien, alhoewel naaien hier meer van toepassing zou zijn.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie romance. Met plezier gelezen.

Ik weet niet of het einde inmiddels aangepast is, maar wat er staat, vind ik mooi.