#335 Achter de rode deur

Hoi DV, je laat een stoere, zelfverzekerde echtgenoot (militair?) na een langere tijd thuiskomen (van een missie?) in het huis dat hij voor zijn vertrek samen met zijn vrouw kocht/huurde. Het is voor hem de plek waar het geluk op hem wacht en waar hij tijdens zijn afwezigheid naar verlangde. Als ik je goed begrijp.
Beeldend geschreven verhaal, als lezer betreed ik samen met HP de woning. Leuk element, waar ik om grinnikte; haar ogen hebben de kleur van zijn eerste auto. Typisch de belevingswereld van een man 😜.
Twee dingen begrijp ik niet; ten eerste zijn onzekerheid en het schuchtere van zijn vrouw, en op de tweede plaats de berg post op de deurmat, terwijl zijn vrouw toch thuis is.
Los daarvan: mooi verhaal, ik heb genoten! 

Hoi Ton, bedankt voor jouw feedback. En inderdaad, je hebt het verhaal goed begrepen. ;)

De berg post is gebaseerd op mezelf, haha. Ik heb de gewoonte om het belangrijkste eruit te vissen en het overige te laten liggen als ik alleen ben. Dus ja, beetje mijn eigen rare kantje erin verwerkt. Maar ik begrijp zeker jouw opmerkingen!

(Ik heb er nu reclamefolders van gemaakt. Geen idee of dit beter is, maar misschien toch net iets duidelijker.)

de roodgelakte deur die ik slecht één keer in het echt gezien heb.

Hier zou ik het anders zeggen dit klinkt erg als spreektaal, vooral de in het echt. Deze kun je volgens mij weglaten en dan is het een sterkere zin denk ik

een klein gestalte de hoek omlopen 

volgens mij moet het kleine gestalte zijn, echter denk ik door deze bewoording eerder aan een kind dan aan een vrouw, misschien is tengere passender?

mooi geschreven!

Hoi Dinneke, heel erg bedankt voor jouw feedback! Ik ga het aanpassen en kijken hoe ik het beter kan beschrijven. 

Hoi D_V,  een mooi verhaal over de terugkomst van een militair. Toch laat je me met vragen achter. Kwam hij onverwachts thuis? Anders zou ik een warmer welkom hebben verwacht in plaats van zijn vrouw, die nu maar wat in de deuropening staat. Ik kan me ook eerlijk gezegd niet voorstellen dat de man ineens zo onzeker en schuchter is. 
Misschien zou je nog kunnen vermelden dat hij het huis pas één keer gezien hebt omdat hij meteen daarna op een missie moest.
En wat Ton ook zegt, zou hij echt zo schuchter zijn? Of juist opgetogen dat hij weer thuis is?

Rens, mijn legermaatje uit een ander peloton, heeft verschillende keren de foto’s gezien van dit nieuwe huis.  ---> deze zin leest niet fijn. Misschien: Ik heb Rens, mijn legermaatje uit een ander peloton, de foto's van dit nieuwe huis verschillende keren laten zien. Of zonder het legermaatje (voor het verhaal heeft hij geen functie): ik heb het huis tot nu toe alleen een paar keer van foto's gezien.

Hoi Fief, bedankt voor de feedback. Ik ga er zeker mee aan de slag. Vanavond ga ik kijken hoe ik het beter kan verwoorden. :) 

Ha D_V, wat een mooi gegeven, ontroerend zelfs, maar naar mijn mening kan er nog flink aan geschaafd worden.

De zelfverzekerde man die ik altijd ben, een echte perfectionist, is veranderd in een onzekere echtgenoot met een veel te hoge hartslag. => zelfverzekerd en onzekere vind ik een mooie tegenstelling, maar taaltechnisch niet fraai. Ik zou voor onzekere een synoniem zoeken. Perfectionisme heeft geen tegenhanger en is hier in deze context volledig irrelevant.

[...] de roodgelakte deur die ik slecht één keer gezien heb voor mijn vertrek. => Hier miste ik in het echt, want de hoofdpersoon heeft de deur regelmatig gezien, in zijn dromen en op de foto. Nu begrijp ik uit de reactie van Dineke dat het er oorspronkelijk ook stond, maar dat je het hebt weggehaald. Onterecht, naar mijn mening. Voor mijn vertrek daarentegen kan wel weg, want uit het verhaal wordt al snel duidelijk dat hij een tijd is weggeweest.

Na wat aanvoelt als een eeuwigheid [...] => Je gebruikt vlak hiervoor ook al aanvoelt. Zeg gewoon dat het een eeuwigheid duurt voor je de deur opent; we snappen wel dat we dit niet letterlijk moeten nemen.

Zo zitten er nog wat meer dingetjes in die mijns inziens aandacht behoeven, maar kijk er eerst zelf nog eens kritisch naar.

Succes!

Hoi Musonius, heel erg bedankt voor jouw feedback.

Aan de hand van jouw opmerkingen (en die van de anderen) heb ik een nieuwe versie geplaatst. Een versie die hopelijk beter en duidelijker geschreven is. Zoals je merkt, heb ik wat moeite met de opdracht. Dus ik ben blij met de feedback die ik krijg, zodat ik eruit kan leren. :)

Hi D_V,

Wat mooi dat hij thuiskomt in een huis dat voor hem nog niet echt als thuis aanvoelt. Je beschrijft het huis goed en ik voel mee met zijn zenuwen.

Een kleine opmerking: ik vind de link met zijn blauwe auto heel leuk, maar in het begin zeg je ook al dat zijn hartslag hoog is. Wordt het hier nóg erger? Dan mag je dat duidelijker maken. Misschien is het beter om hier een andere reactie te kiezen dan zijn hartslag.

Een grotere opmerking: in de laatste zinnen van het verhaal focus je op zijn vrouw. Heel terecht, maar je eindigt net te abrupt. Ik wil niet alleen haar reactie zien, maar ook de zijne! Geef ons niet alleen zijn zenuwen, maar ook de ontlading wanneer hij zijn vrouw eindelijk weer ziet. Dan laat je ons helemaal met een hartverwarmend gevoel achter :)

Hartelijke groet,

Kelly