Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#335 De Zin van de Dood

 

Ergens langs de weg ligt de begraafplaats. Het is zo’n klassieke met van die oude graven, scheefgezakte kruizen, verweerde teksten op de stenen en treurwilgen. Als ik zoek naar de zin van het leven kom ik vaak terecht op deze begraafplaats, bij het graf van mijn vader. Soms weet ik niet eens wat ik er kom doen en soms krijg ik er zomaar iets cadeau. Zo zag ik er eens een hert, en toen het hert mij ook zag rende het niet weg maar we keken elkaar een tijdje aan. Of ik er de zin van het leven heb gevonden? Die keer dat ik er ’s nachts heen ging.

Het is een donkere, koude nacht, ergens eind september. De maan is verstopt achter een wolkendek als ik het oude hek van de begraafplaats openzwaai. Ik ruik de herfst en voel het zachte mos onder mijn voeten terwijl ik het kerkhof betreed. Ik zet voet richting het plekje waar mijn vader rust. Precies als ik ‘The rise and fall of Flingel Bunt’ (de begin- en eindtune van mijn vaders radioshow) neurie, is iets of iemand me voor. Uit de richting van mijn vaders graf klinkt zacht muziek. Ik zie een zwak lichtschijnsel tussen de stokoude bomen en als ik dichterbij ben wenkt de knokige, doorzichtige hand van mijn vader me. Op een tafel staat een oude buizenradio, een mengpaneel, twee draaitafels en eronder een enorme doorschijnende bak met LP’s.

‘Ahh, welkom bij De Zin van de Dood op Grafzerk FM, met vanavond een heel speciale gast!’ de stem van mijn vader, die ik al zo lang niet gehoord heb. ‘Hoe later in de nacht, hoe schoner het volk,’ Zegt hij in de microfoon met een knipoog. Mijn vader gebaart naar de stoel naast hem. Verbouwereerd ga ik zitten. 'Fijn dat je er bent jongen,' zegt hij als hij een nieuwe plaat heeft ingestart.

Die nacht maken we samen zijn radioshow, praten over muziek uit zijn tijd, uit mijn tijd (hij vindt het nog steeds herrie), we lullen de intro’s vol, we drinken, we lachen en we huilen. Het is de mooiste nacht uit mijn leven.

Als ik tegen de ochtend naar huis ga, weet ik het. Met het zoeken naar de zin van het leven bedoel ik het zoeken naar de ervaring van levend zijn, of in dit geval van de dood. 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Vincent, ik kan me een kerkhof tijdens een donkere nacht niet meteen voorstellen als een happy place, maar wellicht is het dat voor jou wel. Je moet even naar de laatste zin kijken en deze hardop lezen. Hij klopt niet, bovendien 5x "ik" in de zin waardoor het niet lekker loopt. 
Verder je verhaal graag gelezen. Niet geheel geloofwaardig, maar wie zou het niet wensen om nog eens zoiets met een overleden dierbare te doen.

Ook in de volgende zinnen vielen me een aantal schoonheidsfoutjes op:
Als ik zoek naar de zin van het leven kom ik vaak terecht op deze begraafplaats, bij het graf van mijn vader. --->  achter "leven" hoort volgens mij nog een "ben,"

het is vrij donker  ---> Dit is dubbelop. Je schrijft aan het begin van de zin al dat het een donkere nacht is en dat de maan verstopt is, dus we weten als lezer al dat het erg donker is.

Ik wil beginnen met ‘The rise and fall of Flingel Bunt’ (de begin- en eindtune van mijn vaders radioshow) neuriën,  ---> deze zin leest raar. Ik wil beginnen met het neuriën van .... of misschien: Ik wil 'The rise and fall of Flingel Bunt’(de begin- en eindtune van mijn vaders radioshow) neuriën... (is actiever)

‘Hoe later in de nacht, hoe schoner het volk’ Zegt hij --->  ... het volk,' zegt hij

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een bijzonder verhaal, Vincent. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Het wordt - denk ik - geloofwaardiger als je de reactie van de HP meer uitdiept. Verbrouwereerd, lijkt me een understatement. De HP zal eerder geschokt en angstig zijn bij het treffen van zijn overleden vader bij het graf. En dan nog twee zeurpuntjes: 

Ergens langs de weg ligt de oude begraafplaats. Het is zo’n klassiek mooie met van die oude graven, Door het woord mooi geef je je eigen oordeel aan de lezer, en dat het een oude begraafplaats is, blijkt wel uit de scheve oude zerken. 

Eind september zijn de nachten nog niet zo koud hoor! En als het echt heel koud zou zijn, is het onwaarschijnlijk dat de HP de hele nacht buitenblijft.  

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hoi Fief, dankjewel dat je uitgebreid de moeite hebt genomen om feedback te geven. Dat je je moeilijk voor kan stellen dat een kerkhof een happy place kan zijn is denk ik persoonlijk. Ik denk dat er veel mensen zijn die er geluk vinden als ze het graf van een overledene dierbare bezoeken.

Heb je een suggestie voor de laatste zin? In mijn beleving loopt hij prima, maar ik kan me voorstellen dat 5x ik misschien wat maakt dat het lastig leest.

Volgens mij hoort er alleen 'ben' achter leven als er op zoek zou staan, maar er staat dat ik de zin van het leven zoek.

Ik zal de dubbele omschrijving van donker aanpassen.

Goeie suggestie voor het neuriën, dat zal ik ook aanpassen.

En ja, een komma vergeten!

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door MarianneO.

Hoi Marianne,

Dankjewel voor het lezen en je feedback. Ben het niet eens met je statement over ongeloofwaardigheid doordat de HP niet bang is; niet iedereen is bang voor spoken. En uiteindelijk gaat het ook om een vervulling van een verlangen van de HP, namelijk zijn vader nog eens ontmoeten.

Eens met je statement over oude en mooie, dat zal ik aanpassen.

Ik heb wel eens gekampeerd eind september, en toen was het toch echt behoorlijk koud hoor. :) Dat de HP buiten blijft... tja, ik denk niet dat hij aan de kou denkt terwijl hij zo'n magische ervaring opdoet.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik denk dat er veel mensen zijn die er geluk vinden als ze het graf van een overledene dierbare bezoeken.

Klopt, maar niet 's nachts.

Heb je een suggestie voor de laatste zin? In mijn beleving loopt hij prima, maar ik kan me voorstellen dat 5x ik misschien wat maakt dat het lastig leest.

Misschien is het alleen een kwestie van een komma, maar daar staan er al zoveel van in deze zin. Het is een hele ingewikkelde zin. Wat probeer je precies te zeggen? Je zoekt de zin van het leven. Heb je die na deze nacht gevonden of ben je nog steeds op zoek? Of zoek je juist de zin van het levend zijn? Of van het dood zijn? 

Bedoel je wellicht:
Als ik tegen de ochtend naar huis ga, weet ik het. Met het zoeken naar de zin van het leven bedoel ik eigenlijk het zoeken naar de ervaring van levend zijn, of in dit geval van de dood. 

Volgens mij hoort er alleen 'ben' achter leven als er op zoek zou staan, maar er staat dat ik de zin van het leven zoek.

Je hebt gelijk, mijn fout. Sorry

volk,’ Zegt  ----> "zegt" moet met een kleine letter.

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Vincent, beetje macabere locatie en gebeuren, maar je hebt wel een bijzondere ervaring weergegeven. Voor mij zou dit niet de eerste plak zijn waar ik aan denk als ik mijn geluk zoek, maar voor HP kan dat dus heel goed wel het geval zijn. En dat heb je boeiend geschreven.
De laatst zin snapte ik pas na enkele keren herlezen en tot mij door laten dringen. Correct me if I'm wrong, maar ik denk er het volgende uit op te maken:
HP die nacht een les heeft geleerd, en dat is de volgende: als ik op zoek ben naar de zin van het leven, zoek ik eigenlijk de ervaring van levend zijn, of in dit geval: de ervaring van dood zijn.

Lid sinds

3 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik kan best begrijpen dat je op zo’n plek troost zoekt en ook andere antwoorden. Het is als een kind dat naar moeders schoot trekt en daar alles vind wat hij nodig heeft op dat moment!

De twist is ook leuk gebracht, het gaat over de normale alledaagse dingen die je wil herbeleven.

Graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hoi Fief,  

Klopt, maar niet 's nachts.

Maar dat is nu juist het magische in dit verhaal. Overdag vond de HP niet wat hij zocht, dus ging hij 's nachts en beleefde het beschrevene. Soms vind je geluk of zin op plekken waar je het niet zou verwachten. Is het te vergezocht?

 Als ik tegen de ochtend naar huis ga, weet ik het. Met het zoeken naar de zin van het leven bedoel ik eigenlijk het zoeken naar de ervaring van levend zijn, of in dit geval van de dood.

Dit is precies waar ik naar op zoek was. Struggelde behoorlijk met hoe het te verwoorden, dus dank je wel. Ik pas hem aan.

 volk,’ Zegt  ----> "zegt" moet met een kleine letter.

Yep, over het hoofd gezien. Thanks. 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door _Dinneke_

Hoi Dineke,

Dankjewel voor je reactie, het ging me inderdaad om dat verlangen, gekoesterd worden door je liefhebbende ouder, iets samen doen met je vader, ervaren dat iemand trots op je is etc etc. 

Ik twijfel of het soms te ver gezocht is of dat ik er niet sterk genoeg in ben geslaagd dit neer te zetten in 400 woorden. Misschien heb ik het onderwerp te complex gemaakt.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Aanstekelijk verhaal, Vincent. Met mooie herinneringen aan je vader. Als jullie zo samen plezier maken, snap ik dat je de zin van het leven gevonden hebt. Het slot begrijp ik dan weer niet. 

De zin van de dood haal ik hier niet uit, wel die van het leven. In dat geval zou ik de laatste alinea helemaal weglaten en de titel veranderen😄. 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Katja Stienen

Hoi Katja, dank voor je reactie. De zin van de dood, ja, dan wordt het al gauw filosofisch, denk ik. Zonder leven geen dood, en andersom? Hier in dit verhaal was de zin van de dood vooral: de dode kan een verlangen van de levende vervullen, zoals een DJ een verlangen van een luisteraar kan vervullen door een goeie plaat te draaien.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een bijzonder verhaal, erg mooi, het doet mij denken aan de Danse Macabre.

verweerde teksten op de stenen en treurwilgen. => verweerde teksten op de stenen, (komma) en treurwilgen. of de treurwilgen naar voren halen, want ik denk niet dat er verweerde teksten op treurwilgen staan.

De slotalinea snap ik niet en volgens mij kan die ook best weg.

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi, Eigenlijk was er een dingetje waar ik een beetje over struikelde:

en voel het zachte mos onder mijn voeten terwijl ik het kerkhof betreed.

Het is een donkere en koude nacht. En vervolgens voelt Hp het zachte mos onder zijn voeten. Dan lijkt het alsof Hp op blote voeten loopt.

Ik vind dit overigens een hele originele uitwerking van de opdracht.