Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#334 Besloten in een laatste blik

 

Uitgeput beklimt hij de steile oever van de Ghaggar rivier. Boven aangekomen laat hij zich op zijn knieën zakken, zijn vingers zakken weg in de modder. In deze tijd van het jaar is de rivier gelukkig niet meer dan een lieflijk, meanderend stroompje. Een groot contrast met zijn overlopende hart dat verdrinkt in verdriet.

Voorzichtig kijkt hij om. Aan de overkant van het water ziet hij de akkerlanden die bij Punjab horen. Tussen de zacht wuivende korenaren ontwaart hij de boze gezichten van de broers van Aish. Ze willen blijkbaar zeker weten dat hij niet terugkeert. De zeurende pijn van de striemen op zijn armen en rug baant zich een weg naar de oppervlakte, dwars door zijn angst heen. Ook de zorgen om Aish komen bovendrijven. Hij is nu weer veilig in Haryana met de Ghaggar rivier als natuurlijke barrière terwijl zij zich nog bij haar boze familie bevindt. Haar vader en broers die geen buitenstaanders dulden, en al helemaal niet als liefdespartner. Zeker niet als ze Hindi spreken. Waar fysieke obstakels als rivieren vrij eenvoudig kunnen worden overwonnen lijken taalbarrières nog een brug te ver. Het kost hem in ieder geval de liefde van zijn leven. Misschien is de liefde niet voor hem weggelegd.

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit,

Jij hebt een Indiase Romeo en Julia beschreven. Soms iets aan de larmoyante kant (overlopend hart verdrinkt in verdriet) en 'de zeurende pijn  etc.'. Weet niet goed hoe ik me de rest vd zin moet voorstellen: '..naar de oppervlakte dwars door de angst', hm. Ik zou 'de akkerlanden van de Punjab' schrijven.

Dat de rivier een barrière vormt heb je iets teveel benadrukt. En dan die nuchtere constatering. Kijk er nog eens naar en maak een keuze.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi, Jurrit. Door je titel had ik verwacht dat de hp zijn geliefde nog even zou zien. Een laatste blik. Om het nog iets meer drama te geven. Maar dat doet verder niets af van het verhaal. Graag gelezen.

In de de laatste zin zou je het woord "wel" weg kunnen laten. " Misschien" geeft de twijfel al weer.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, trieste liefdesgeschiedenis, helaas zonder happy end (waar ik dol op ben). Goed beschreven hoe de cultuur de liefde in de weg staat. Graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja,

Dankjewel voor je reactie. De opdracht leent zich wat mij betreft goed voor een sentimenteel verhaal. De rivier speelt een belangrijke rol in mijn verhaal, vandaar de nadrukkelijke aanwezigheid. De kalme stroom versus de emoties van de hp en als obstakel tussen hem en zijn verboden liefde.

Het laatste stuk vond ik eerst ook niet passen bij de rest, maar ik heb het toch weer teruggezet omdat ik een scherpe overgang wil in de gevoelswereld van de hp. Wellicht niet logisch, maar ik wil 'm er toch in hebben.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Bedankt voor je opmerking en compliment, de tekst is aangepast. Een laatste blik op zijn geliefde had mooi geweest. Helaas voor de hp mocht het niet zo zijn.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jurrit, originele invulling van de opdracht. Taalfoutje: op de eerste regel is het laatste woord aanGEkomen.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi verhaal. Het sentiment en het noemen van verre oosterse plaatsen en gebruiken, doet mij denken aan de Nederland-Indische verhalen die rond 1900 geschreven werden.

De Ghaggar rivier is fout. In de eerst plaats zou je Ghaggarrivier moeten schrijven, maar je zegt toch ook niet de Schelderivier of de Maasrivier? De rivier de Ghaggar zou kunnen, maar aangezien je begint met Uitgeput beklimt hij de steile oever van ... is het wel duidelijk dat het een rivier betreft en volstaat de Ghagar.

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een mooi stuk! Ik vind juist het 'dramatische' wel iets hebben, het past er goed bij. De laatste twee regels halen me daar dan wel weer uit, volgens mij zouden die ook prima weg kunnen (in elk geval de laatste). Verder heel mooi gedaan! Ik zie het helemaal voor me.