Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#334 - Two girls from Indiana

21 januari 2021 - 16:18

 

Ik beweeg mijn hand dichter naar de hare, zonder weg te kijken van het doek. Wanneer onze handen elkaar raken, stop ik. Ik voel mijn hartslag versnellen. Na enkele seconden beweegt ze en neemt mijn hand in de hare. We zijn beiden zo bewust van onze verstrengelden handen dat de rest van de film als een waas aan ons voorbij gaat. Wanneer de film eindigt blijven we zitten, hand in hand. Het licht in de cinemazaal gaat aan en ze laat verschrikt mijn hand los.

Op onze weg naar buiten praten we beiden alsof er niks gebeurt is. De onzekerheid over wie we zijn is nog te groot om hardop te bespreken. Als we aankomen bij onze auto's, valt het gesprek stil. Dit is het moment waar we uit elkaar moeten gaan. We blijven staan en ze kijkt vluchtig om haar heen. Er is geen enkele levende ziel op de parking. Haar vluchtige blik valt stil bij mij.

Ik zie de twijfel op haar gezicht en vraag me af wat er in haar hoofd omgaat. Het is onmogelijk, dat weet ik ook wel. Onze conservatieve en religieuze ouders zouden onze liefde nooit toestaan. Ze zouden ons uit het huis gooien of ons dwingen een vorm van conversietherapie te volgen. Ik zie de twijfel op haar gezicht omslaan in een vastberadenheid die ik nog nooit gezien heb bij haar. Ze overbrugt de afstand tussen ons in en zonder enige waarschuwing kust ze me.

 

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 16:48

Hoi FloFlo101, ik vind het heel sterk hoe je de voorzichtige toenadering, de onzekerheid en de achtergrond beschrijft. Heel beeldend en invoelend, chapeau!
Klein zeurtje: 'we zijn beiden zo bewust ...'
Met bewondering gelezen!  

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 16:57

Hoi Floflo, voor Roos en Julliet inderdaad een verboden liefde. Mooi invulling van de opdracht. Graag gelezen. 
In de titel zou ik Two in plaats van 2 schrijven. Als de meisjes uit de VS komen, is de naam Rose wellicht beter dan Roos. 

De onzekerheid over wie we zijn --- bedoel je hier niet "de onzekerheid over wat we zijn"?

Haar vluchtige blik eindigt op mij. --- In de zin ervoor schrijf je ook al "vluchtig". Ik zou in deze zin het woord "vluchtige" weglaten.

Onze conservatieve en religieuze ouders zouden het nooit toestaan, onze liefde.  --- Het leest naar mijn idee mooier als je schrijft: Onze conservatieve en religieuze ouders zouden onze liefde nooit toestaan.

Je schrijft twee keer "ik zie de twijfel op haar gezicht". Bij de tweede keer zou je dat kunnen veranderen in: Ik zie de twijfel omslaan naar een vastberadenheid ...

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 17:01

Hoi FloFlo101, ik kom nog even terug. Ik zie dat je de titel hebt veranderd. Daarover twee opmerkingen: de nieuwe titel laat mij in raadselen achter en ik vind het daarom geen vooruitgang (maar wie weet, heb je er een goede verklaring voor). Maar als je deze titel wilt handhaven, zou ik '2' voluit schrijven.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 17:08

Ja Ton, ik wilde met de titel sowieso duidelijk maken dat het 2 meisjes waren. Maar met de "Two girls from Indiana" klopt het ook wat meer met het dwingen van conversietherapie en uit het huis gooien in combinatie met dat ze beide auto rijden. Dit omdat je in Amerika al een drivers license kunt hebben vanaf 16, dus als ze minderjarig zijn is dat geloofwaardiger dan wanneer ze meerderjarig zijn, vind ik. Plus daar komt conversietherapie ook wel wat meer voor, denk ik, dan hier in België of Nederland. 

Het maakte het verhaal, in mijn mening, wat realistischer. 

Nog bedankt voor beide reacties! 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 januari 2021 - 22:38

Prachtig beschreven die band tussen de twee meisjes. Ik was wel even in de war omdat je het over een scherm hebt en dan denk ik aan een pc. Bij een film gaat het inderdaad ook om een groot scherm, maar doek is misschien duidelijker? In dit verhaal heb je de helderheid gevonden die in het vorige nog zoek was. Mooi!

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 januari 2021 - 14:08

Mooi geschreven, de spanning bouwt goed op! Mijn favoriete zin: 'De onzekerheid over wie we zijn is nog te groot om hardop te bespreken'. Groetjes V.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 januari 2021 - 16:32

Hoy Floflo101,

Het was alsof ik naast dat meisje zat, gelijk welke. Goed beschreven en sfeer scheppend.

En dan het besef, de werkelijkheid, confronterend. Mooi.

Knap einde. Toch, ondanks alles en ondanks dat het niet kan, toch enige duidelijkheid.

Ik heb het heel graag gelezen.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 januari 2021 - 18:58

Wat heb je dit mooi beschreven! Scherm roept inderdaad, zoals ik in de reacties ook lees, wel eerder een computerscherm op dan het doek van de bioscoop, maar verder heel mooi!
Ik had de titel niet nodig om te weten waar dit over ging, echt heel goed gedaan.