Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#333 Makar Sankranti

 

Donderdag 14 januari 2021, Hyde Park, Londen.

Een speels windje trekt rusteloos aan het dunne, felgekleurde plastic. Als hij nu loslaat dwarrelt de vlieger waarschijnlijk al direct hemelwaarts. Hij wil echter niet het plezier vergallen voor zijn zoon. Wat heb je aan een vlieger die uit zichzelf al zweeft? Zijn gedachten glijden af naar zijn jeugd in Haryana. Rennend door de onverharde straten van zijn geboortedorp. Met iedere stap die hij zette steeg zijn zelfgemaakte vlieger een beetje totdat de draad van het touw op was. 
“Ishaan, rennen jongen.” Zodra hij de vlieger loslaat stijgt deze op. De setting vormt een schitterend plaatje. Zijn zoon, de gekleurde vlieger en op de achtergrond Kensington Palace. 
“Kijk pap, hij vliegt.”
“Goed gedaan, Surya zal tevreden zijn en ons weer een jaar verwarmen met zijn licht.” Net op dat moment breekt de zon door de wolken. Het zilveren lint aan de onderkant van de vlieger schittert oogverblindend in het licht. 

Schichtig kijkt hij om zich heen. Ondanks zijn belofte aan de zon om hem ieder jaar te eren speelt zijn gehoorzame karakter op. Vliegeren valt niet echt onder een ‘reasonable excuse’ om de deur uit te gaan. Wat is de boete, 200 pond? Dat is het hem waard. Sterker nog, het is hem zijn leven waard. Alles heeft hij te danken aan Surya. Al sinds hij zich kan herinneren laat hij iedere Makar Sankranti een vlieger op. Als kleine jongen wilde hij al niets liever dan dichter bij de zon komen. Wat begon met het bouwen van vliegers eindigde met het bouwen van zonnepanelen voor satellieten. Zijn fascinatie bracht hem een beurs voor de Indian Institute of Science. 

“Sir, wat bent u aan het doen?” Uit de richting van de Italian Gardens komen twee agenten aanlopen. Hij krimpt ineen, bang voor het vooruitzicht op een scene waar Ishaan bij is. 
“Wij vieren Makar Sankranti.” De agenten blijven op social distance staan.
“U bent toch wel op de hoogte van de huidige maatregelen sir?”
“Jazeker, maar dit ritueel is erg belangrijk voor ons.” Een zachte glimlach verschijnt op het gezicht van de agent.
“Oké sir, maar wel graag direct naar huis als u daarmee klaar bent.”
“Natuurlijk agent, bedankt voor uw begrip.”
Terwijl de agenten verder lopen sluit het wolkendek zich. Hij kijkt dankbaar omhoog. In de verte ziet hij hoe zijn zoon steeds behendiger de vlieger door de lucht laat laveren. Het vervult hem met een gevoel van liefde voor de wereld. 

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een vertederend verhaal, Jurrit en prachtig in scène gezet.

Enkele zeurtjes:
typefoutje : zichtzelf : er staat een t teveel
draad is mannelijk dus DE draad.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoera voor agenten die wat menselijkheid tonen! Een beetje Kite Runner vibes maar dan zonder drama. Graag gelezen. Nog een klein foutje bij reasanable ---> reasonable. Groetjes, V.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ergens had ik stiekem gehoopt op conflict met de agenten. Maar de tederheid van de agenten past perfect bij de setting!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit, wat leuk om weer iets van je te lezen en dan nog wel een verhaal dat zich afspeelt in mijn geliefde Londen. 

Klein zeurtje: reasanable moet reasonable zijn. 

Lid sinds

3 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Jurrit,

Meteen een nieuwe feestdag geleerd hier :).

Ik vond het fijn dat de agenten begripvol waren. Dat maakt het verhaal een beetje hoopvol. 

Toevoeging: Ik lees net dat Tony het omgekeerd wenste. Dat is ook wel grappig.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal,

Bedankt voor de complimenten. Ik geloof dat ik de kite runner eens moet gaan kijken. Ik ken de film niet.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Dan hebben we iets gemeen, ik hou ook erg van Londen. Een mooie en fascinerende stad die een goed decor bieden voor een verhaal :)

Ik heb de tekst verbeterd.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Madrid,

Bedankt voor je reactie. Er is altijd wat te vieren :)

Het moest een positief verhaal worden. Daar had ik aardige agenten voor nodig ;)

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Jurrit, 

Dit is en heel mooi verhaal! Deze belofte vind ik heel mooi: gewoon de simpele belofte alles uit het leven te halen en dat te eren. Echt hartverwarmend, ook door de reactie van de agenten. 

Ik heb een ding te zeuren, maar daar moet ik het maximum woordenaantal de schuld van geven. Je schrijft over wat het personage allemaal gekregen heeft door zich aan de belofte te houden: zijn fascinatie en de beurs. Ik word erg nieuwsgierig naar wat dat dan weer voor moois heeft opgeleverd. Hoe het cirkeltje rond blijft gaan, om het zomaar te zeggen. 
Ik zou je dus willen aanmoedigen om dat verder uit te werken. Al is het maar in een aantekeningenboekje. Zie het als een schrijfoefening om te zien wat een paar dingen je over een (heel leven van je) personage kunnen vertellen. 

Goed gedaan!

Groet,

Nadine

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nadine,

Bedankt voor je complimenten en feedback. Goede tip om nog wat dieper in te gaan op de levenswandel van de hp. Misschien kan ik dat verwerken in één van de volgende schrijfopdrachten.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal,

Nu maak je me aan het twijfelen. Misschien probeer ik het boek dan maar, ooit. Voorlopig hou ik het even bij positieve, feel good boeken.