#331 - De sterren

Een boeiend schrijfsel, er zal straks wel iemand zijn die uitlegt waarover dit gaat.

Hoi WS75, ik kan het helaas ook niet goed volgen. 

Ik tast in het duister. Deze vuurpijl is nogal passief. Hij is de held van het verhaal, en dit is zijn schamele streven: soms droomt hij over de sterren. Er gebeurt van alles, maar de lezer heeft, net zoals de vuurpijl, geen idee. Daarnaast is het tijdverloop onduidelijk. In alinea 1 blikt hij terug op zijn eigen hoogtepunt (?), maar in het verdere verloop blijkt (?) dat hij daar nog op wacht. De herinnering heeft dus trekjes van een flash forward. Misschien kan er nog wat aan worden gesleuteld.

Hoi WS75, ook ik kan je niet volgen, zelfs na een paar keer lezen. Maar laat je niet ontmoedigen; je verhaal is nog altijd stukken beter dan alle verhalen die niet zijn geschreven ... 😊

Een vuurpijl die over sterren droomt, mooi gevonden.

Ik denk dat het gaat over een pijl die, vanwege corona bijv., toch weer teruggelegd wordt.

Het gerommel in het begin kan ik niet plaatsen, maar ik ben dan ook geen soortgenoot.

De beleving van de pijl als persoon is goed aangepakt. Ik dacht eerst dat het om een pijl ging die niet was afgegaan, vanwege de pijn van lont naar kop en dat hij aan het eind in een bak bestemd voor chemisch afval werd gedaan. Maar het is anders; hij wordt opgeslagen en vervoerd? De laatste zin is een mooi einde.

Bedankt voor de reacties! Ik wilde het bewust wat vaag houden, maar dit is wat erachter zit: een bijzondere vuurpijl wordt in een kofferbak de grens over gesmokkeld, met een zaklamp geïnspecteerd, en in de kofferbak van de koper teruggelegd. Het gerommel is het geluid van een rijdende auto, de klik het geluid van de dichtvallende kofferbak. De hoofdpijn in de eerste regels vloeit voort uit het feit dat de vuurpijl in de kofferbak werd gesmeten voor vertrek.

Dit is inderdaad niet duidelijk als je het verhaal op zich leest, maar ik ben zelf enorme fan van verhalen die zich niet volledig prijsgeven. Maar misschien hadden er inderdaad iets meer details toegevoegd mogen worden :)

Ik had zelf meer het idee dat dit ging over een vuurpijl die in beslag werd genomen. 
Gekocht worden kan natuurlijk ook.

Ergens vind ik het beklemmend geschreven. Wat mij betreft is dit een goed uitgewerkte opdracht. Niet alles hoeft duidelijk te zijn, daar kan ik mezelf wel in vinden.

Nog even een toevoeging. Ik lees nu ook dat je het zelf ook schreef: Dat feitelijk niet alles hoeft worden prijsgegeven. Daar ben ik het volledig mee eens. Het is niet erg om na te denken over de inhoud van een verhaal. Dat mag wat mij betreft. En voor een lezer is het soms heel prettig om zelf te interpreteren. Althans. Dat vind ik.

Bedankt voor je uitleg. Ook ik word als lezer graag serieus genomen, maar hoe knap je het ook opschrijft, ik zie in dit verhaal niet zo snel een betekenis die zich aandient dankzij de bewuste vaagheid. 

... ik ben zelf enorme fan van verhalen die zich niet volledig prijsgeven.

Daar is ook niets mis mee, maar als je verhaal terzijde geschoven wordt omdat de lezer het te vaag vindt, dan is dat ook jammer. Je wil tenslotte wel gelezen (en begrepen) worden. Met de aanwijzing die je gegeven hebt, is het verhaal ineens een stuk duidelijker en zie ik het ook voor me.