Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#330 Afstand houden a.u.b.

26 december 2020 - 11:32

Begrijp me niet verkeerd, corona was afschuwelijk, maar die anderhalve meter; ik vond het een uitvinding. Zonder gêne een stap opzij zetten als iemand te dichtbij kwam, geen ongemakkelijk gezoen of klamme handen schudden. Post-pandemie is die persoonlijke ruimte echter als vanouds weer iets wat je met hand en tand moet verdedigen.


Met een zucht roer ik de suiker door mijn espresso en kijk ietwat geïrriteerd naar de groep studenten die luidruchtig het terras veroveren. Ze schuiven tafels tegen elkaar aan, waarna de jacht op vrije stoeltjes begint. Ik duik weg achter het Financieel Dagblad en schuif tegelijkertijd zo onopvallend mogelijk met de punt van mijn Van Bommels de lege stoel naast me wat verder van me af. Ze mogen hem hebben, als ze mij er maar niet mee lastig vallen.


Net als ik me weer op de koersen wil concentreren, ploft er in de lege stoel een meisje neer. In plaats van naar de kluwen studenten te schuiven, draait ze zich mijn kant op. Zonder enige waarschuwing trekt ze de krant uit mijn handen.
'Is het niet fantastisch!'
'Wat...?' Ik ben te verbaasd om boos te worden.
'Nou dit; die vrijheid!' Het meisje gebaart om zich heen, haar ogen glimmen. Huilt ze nou?
'Sorry, maar mag ik...' Ik wijs naar het Financieel Dagblad, maar met een achteloos gebaar gooit ze de krant op de grond.
'Geen cijfers nu. Ruik eens!' Het meisje steekt haar neus omhoog en snuift diep en luidruchtig.
'Zo fris, zo vol leven, zo...lente!' Ze sluit haar ogen en haalt haar handen door haar wilde bos krullen.  Een losse haar valt op de tafel, net naast mijn espresso.
'Weet je waar ik nu zin in heb?' De armbanden rinkelen om haar slanke polsen.
Ze kijkt me met grote ogen aan en met een schok besef ik wat ze van plan is. Maar voordat ik ook maar iets kan doen, slaat ze haar armen stevig om me heen.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 december 2020 - 13:25

Chantal, met de punt van mijn Van Bommels zou ik niet tegen stoelpoten stoten, zonde. Goede draai gegeven aan de opdracht alhoewel ik niet overtuigd ben dat de twee personages niet bij elkaar passen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 december 2020 - 14:59

Edwin, je hebt de tegenstelling verbonden. Dit is volgens mij een goed opgebouwd verhaal dat sluit met een verrassende omhelzing. Hippie knipt investeerder de verstikkende das af. Of doet hem de van Bommels uit, wat je wil. Het is kerst. Alles aan dit stuk klopt op een of andere manier.

'De armbanden rinkelen om haar slanke polsen.' Een paar woorden die me regelrecht verplaatsen naar het eind van de jaren zestig. Ik was toen een langharige werkschuwe puber (buiten langharig ben ik het nòg) die de godganse dag hunkerde naar een vriendin, onder - natuurlijk - het genot van een biertje, een plaatje en een rokertje. Want je moet de ellende van toen niet overdrijven.

 

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2020 - 6:44

Hoi Chantal, charmant verhaal weer. Kan meteen dubbelen voor de schrijfwedstrijd alhier: 'Na corona' ;-). Ik vind het nog wel lastig voor me te zien hoe je iemand omhelst die op een stoel zit.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2020 - 16:05

Hoi Gi, dank voor je reactie! Hij gaf een voorzichtig zetje, zodat zijn Van Bommels niet beschadigen ;) en "opposites attrackt" zeggen ze wel eens, dus wie weet...

Haveewee dank voor je compliment, blij mee! En ook leuk dat de armbanden je terugbrachten naar de jaren 60. In mijn hoofd zat een hippiemeisje dus dat klopt helemaal!

Kruidnagel, bedankt! Ook voor de tip! Iemand op een stoel omhelzen is heel eenvoudig. Probeer het maar eens ;)

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2020 - 16:26

Hoi Chantal, ik vind het mooi gevonden en goed beschreven. Wel degelijk twee tegenstrijdige karakters. Graag gelezen. 

... het Financieel Dagblad. Maar met ...  --- achter Dagblad hoort een komma ipv een punt. De zin loopt nl door. Of de "Maar" weglaten.

Een paar woorden die me regelrecht verplaatsen naar het eind van de jaren zestig. Ik was toen een langharige werkschuwe puber (buiten langharig ben ik het nòg)   ---- de tekst tussen de haakjes klopt niet. Even ervoor zeg je dat de hop in de zestiger jaren een langharige, werkschuwe puber was. Hij voelt zich nu misschien nog wel zo, maar hij is het niet meer.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 december 2020 - 23:28

Hoi Chantal, heerlijk en verfrissend! Wat een leuke scene heb jij geschetst op dat terras, ik zie inderdaad de tegenstelling eraf spatten. Ook heerlijk onconventioneel hoe dat meiske de krant weggooit en HP bevrijdt met haar omhelzing. Tenminste, ik zou die omhelzing zelf als bevrijdend ervaren! Graag en met een mega-glimlach gelezen! 

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 december 2020 - 17:29

Fief, dank voor je compliment en je immer scherpe blik: gelijk aangepast!

Ton, bedankt voor je leuke commentaar en ook ik hoop stiekem dat de hp ontdooit door die welgemeende knuffel:)

Martijn, ik ben blij met je glimlach!

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2020 - 13:46

Ik schat dat ik een decimeter of drie te lang ben om mijn petite geliefde in een stoel te kunnen omhelzen... Het hele verschijnsel bevindt zich gewoon buiten mijn belevingswereld, vrees ik.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2020 - 14:32

'Ik was toen een langharige werkschuwe puber (buiten langharig ben ik het nòg)   ---- de tekst tussen de haakjes klopt niet. Even ervoor zeg je dat de hop in de zestiger jaren een langharige, werkschuwe puber was. Hij voelt zich nu misschien nog wel zo, maar hij is het niet meer.'

Die Fief. Gaat ze mijn reactie fileren. Maar okee, elk debat is er 1 nietwaar. Mijn tegenwerping is dat het verschil tussen 'voelen' en 'zijn' in de praktijk geen rol speelt. Als ik door het bos loop en me rijk voel, dan ben ik het ook. Zonder mijn banksaldo, dat misschien iets anders zegt, erbij te hoeven betrekken. Nou zo is het ook met pubers en oude lullen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 december 2020 - 15:23

Met een grote glimlach gelezen. De tegenstelling tussen de karakters is goed gekozen en komt goed uit de verf. Je had de spanning ook nog geleidelijker kunnen opvoeren maar of het dan in het aantal woorden zou passen?