Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 325 Pa leeft voort

19 november 2020 - 1:57

 

Gezamenlijk tillen ze de kist uit de grote zwarte stationwagen op de baar.
Zijn medewerkers kijken Bol vragend aan; hebben ze het door?
Bol kijkt voor zich uit en op zijn teken begeleiden ze de kist met gepaste eerbied naar de aula.
Ik knik naar hem en voeg me bij mijn moeder en mijn zus in de familiekamer waar we, ieder gevangen in onze eigen gedachten en emoties, het begin van de plechtigheid afwachten.

Bol komt de familiekamer binnen en stelt me met een hoofdgebaar gerust. Hij buigt voor mijn moeder en mijn zus en nodigt ons uit hem te volgen naar de aula.

Het is een korte, sobere plechtigheid.
Er wordt klassieke muziek gespeeld, mijn zus draagt snikkend een gedicht voor waarin zij verhaalt hoe zij zich pa zal herinneren.
Een oud-collega spreekt mooie woorden en er wordt gebeden.
Namens de familie bedank ik de ruim twintig aanwezigen voor hun komst en voeg eraan toe dat er helaas geen koffietafel is.

Na afloop trekken condoleances mompelende familieleden en vrienden aan ons voorbij. Een enkele keer neig ik achterover of beweeg nadrukkelijk mijn hand naar achteren, teneinde goedbedoeld fysiek contact te vermijden.

Een week later spreek ik Bol. Het is allemaal goed verlopen. Zijn medewerkers accepteerden zijn verklaring voor het gewicht van de kist, een combinatie van een nieuwe, lichtere houtsoort en een door ziekte uitgemergelde overledene, die in de loop van een jarenlang ziekbed enige amputaties heeft ondergaan.
In het crematorium is de lege kist verbrand en niemand stelde vragen. 
We gaan naar het industrieterrein waar hij een pand huurt, waarin voorheen een soepfabriek was gevestigd. De ketel die ze er achterlieten kon hij, na wat kleine aanpassingen, goed gebruiken voor zijn toekomstplannen: de introductie van een nieuwe vorm van lijkbezorging in ons land, naast begraven en cremeren.
Op de vroege ochtend van de uitvaart bracht ik het lichaam van mijn vader samen met Bol van zijn rouwcentrum naar dit pand, waar Bol het heeft geresomeerd.

Morgen maak ik de tuin van mijn moeder winterklaar. Vroeger deed pa dat; de tuin was zijn grote passie en in november bracht hij hem altijd in prima conditie. Na snoeien, schoonharken en omspitten bemestte hij de aarde met beendermeel.
De witte korrels die ik haalde bij Bol liggen klaar in mijn auto.

 

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
19 november 2020 - 8:26

Ha Ton, leuk actueel verhaal. Resomeren, ik moet nog even aan het woord wennen. Misschien is het over een paar jaar net zo gewoon als cremeren, maar voor mij nu nog niet. Je hebt er een fake-crematie van gemaakt die om een of andere reden geheim moest blijven voor het uitvaartpersoneel. Die snapte ik niet helemaal, maar dat geeft niets. Leuke twist aan het eind met het bemesten van de tuin. 

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 11:04

Ja, Ton, actueel is jouw verhaal beslist, leuk zou ik het daarentegen niet noemen. Dank zij jou en wikipedia weet ik nu dat resomeren een techniek is waarbij stoffelijke resten van mens of dier onder druk met behulp van kaliumhydroxide worden opgelost in heet water. Veel beter voor het milieu zoals je al aangaf in dit boeiend, zij het wat luguber stukje. Volgens de uitvaartprofessionals (en de groene jongens) is resomeren de toekomst. Ik ga het overwegen...

Oh, ja dit nog: het nummertje boven jouw tekst is fout en is het de bedoeling dat Bol van dotcom straks de verkoop van de techniek in zijn assortiment opneemt?

 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 11:38

Hoi Ton, je pikt het nieuws meteen mee!

Ik snap niet waarom de kist zo licht moet zijn, dat maakt toch niet uit? Of zit daar het lichaam na resomeren al in? Het mag nog niet, vandaar die geheimzinnigheid. Dat Bol dit doet geeft het verhaal wel een extra luguber tintje, lang leve de commercie! Zelfs van een lijk valt nog wat te maken.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 11:38

Kannibalisme 2.0: een bouillonnetje trekken van mensenmerg in de soepfabrieksketel. Past het nog niet in de wet op de lijkbezorging? Doen ze daarom zo clandestien?

Inderdaad best grimmig, Bol, maar ook nu is begraven al peperduur. Wel teder dat pa voortleeft in zijn eigen tuintje. Geen tuintje in je hart, maar andersom.

Ik vraag me wel af waarom ze de kist niet hebben verzwaard.

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:03

Hoi Ton, bij ons stond ook een bericht in de krant hierover, met plaatjes uitgelegd hoe het in zijn werk gaat. Ik kreeg er zelf een weeïg gevoel in mijn buik van, maar het is wellicht de uitvaart van de toekomst.  In ieder geval een originele insteek. 
Bij Bol had ik een Bol.com gevoel.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:38

Hoi Frank, dankjewel voor je reactie. Het toeval wil dat in deze week een nieuwsbericht verscheen over de wettelijke mogelijkheid om - vermoedelijk vanaf volgend najaar - resomeren.
Dat bracht mij op het idee iets geheimzinnigs in mijn verhaal te verwerken; het is immers nu nog verboden.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:41

Hoi Gi, dankjewel voor je reactie en je oog voor detail; het nummer is aangepast. Als naam voor de begrafenisondernemer verkoos ik Bol boven Jansen, zonder een diepere bedoeling. 

 

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:46

Hoi Katja, dankjewel voor je reactie. De lichte kist had als functie geheimzinnigheid aan te wakkeren; het lichaam is er 's morgens voor de plechtigheid uitgehaald, zodat het elders kon worden geresomeerd. En jazeker, van een lijk valt nog wat te maken; tuinbemesting, in dit geval.   

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:53

Hoi Kruidnagel, dankjewel voor je reactie. Je eerste opmerking zal Maggi er wellicht toe kunnen brengen een marktonderzoek te starten in de binnenlanden van Papoea-Nieuw-Guinea. Je veronderstelling over het clandestiene is juist; zie hierboven mijn reactie aan Frank.
Het verzwaren van de kist kwam eerlijk gezegd niet in mij op; ik had het zelf al zo zwaar om er een rond verhaal van te maken.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 november 2020 - 13:58

Hoi Fief, dankjewel voor je reactie. We hebben waarschijnlijk hetzelfde artikel gelezen en ik moest zelf ook even wennen aan het idee. Je bol.com gevoel deelde ik dan weer niet, pas bij het lezen van de reacties kreeg ik de associatie door.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 november 2020 - 19:52

Dag Ton,

Best spannend verhaal, ik heb het graag gelezen al is het wat huiveringwekkend.

Ik heb mooie dingen gelezen zoals :'gevangen in eigen gedachten'.

De uitleg van Bol aan zijn medewerkers is knap (enige amputaties)

Ik had dezelfde vraag als Kruidnagel i.v.m. het verzwaren van de kist maar ondertussen las ik je antwoord.

Resomeren kende ik niet. Weer iets bijgeleerd.

Tof !

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 november 2020 - 7:34

Hoi Ton,

Je hebt de uitvaart goed en herkenbaar beschreven. De twist kwam daarom voor mij als een donderslag bij heldere hemel. Goed gedaan en mooi op de actualiteit ingespeeld.