Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mijn allereerste date

3 november 2020 - 12:38

 

Het moment is aangebroken. Mijn allereerste date! Eindelijk heeft Axel me uitgevraagd. Na maanden stiekeme glimlachjes en briefjes doorgeven in de klas is het nu zo ver: vanavond gaan we samen naar de kermis. Hij heeft me zelfs een roze suikerspin beloofd. Daar ben ik dol op!

De hele vooravond heb ik voorzien om me klaar te maken. Eerst een uitgebreide douche met m’n lievelingszeep. Dan mijn lichtblauwe ondergoed met bloemetjes en kant. Toch nog even mijn pantoffels aan. Wat is die badkamervloer koud!  Ik laat mijn kleedje voorzichtig over mijn hoofd glijden.

Nu nog mijn haar. Met een krultang tracht ik mijn steile lokken wat extra leven in te blazen. Na wat geknoei ziet mijn kapsel er best nog wel goed uit. Zelfs een beetje sexy, vind ik.

Nu nog mijn gezicht. Die pukkeltjes moet ik wegwerken. Met mijn moeders schminkdoos begin ik er aan. Lippenstift, mascara, oogpotlood, alles probeer ik uit. Van alles een beetje, niet overdrijven. Ik wil er niet als een pop uitzien. Maar wel glamoureus. Misschien toch een beetje glitter op mijn oogleden? Met zucht van opluchting kijk ik in de spiegel. Het is gelukt! Hopelijk vindt hij me mooi.

Daar gaat de bel. Met een bonzend hart stap ik naar beneden. Even hou ik mijn adem in. Dan zwaai ik resoluut de deur open en kijk recht in het gezicht van mijn eerste date wiens mond open valt van verbazing. Dan verschijnt er een grijns op zijn gezicht.

Ik voel het, er klopt iets niet. Razendsnel flitst er van alles door mijn hoofd. Wat ben ik vergeten? Mijn blik dwaalt naar beneden en een hete blos kruipt over mijn wangen.

Daar sta ik dan, helemaal opgetut, klaar voor mijn eerste date, met aan mijn voeten twee knalroze eenhoorns!

 

 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2020 - 18:52

Hoi Elsje, wat een grappige herinnering. Ik zie je zo voor de deur staan, opgedoft in je knalroze eenhoorns. Met een glimlach gelezen. Het verhaal is goed opgebouwd met een verrassend einde.

Nu nog mijn haar. Nu nog mijn gezicht. Daar gaat de deurbel. Deze aankondigingen zou je van mij weg mogen laten. Het haalt me uit het verhaal en ze zijn naar mijn idee niet nodig.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 november 2020 - 21:56

Hallo Elsje,

Mooie herinnering. Ik ben het met Fief eens: het is wat teveel opsomming en mag wat meer schwung hebben.

Zet je nog het nummer vd opdracht voor de titel?

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 november 2020 - 10:05

Hallo Elsje, 

Je verhaal is erg leuk in opzet en het thema onschuld ( van het eerste afspraakje) komt mooi terug. Door de vele opsommingen van de make-up- routine wordt dat gedeelde helaas erg droog. Je kan het levendiger maken door de gedachten van de persoon te beschrijven tijdens een aantal van deze voorbereidingen.  Dan komen de zenuwen nog beter over: 
" O help, waarom is mijn haar zo moeilijk te temmen?"
"Zal hij me sexy vinden als ik ook nog lippenstift  draag, of is dat te veel van het goede?"

Dan wordt het moment van de eenhoornsloffen nog genânter en daarmee, aansluitend op het thema, nog meer een teken van onschuld. Dat heb je al mooi geïntegreerd. 

 

Groet, 

 

Nadine