Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#323 - Het dagboek van Jan de Vries

6 november 2020 - 18:56

 

 

16 maart

Gisteren nog leek het te doen, maar vandaag blijkt dat ik de zender niet aan de praat krijg. Op elke frequentie hoor ik alleen luid gekraak. Nou, voorlopig zit ik hier vast. Mijn God. Met twee repen en een kleine fles, gevangen in het grote web.
Vanuit het raam van de cockpit zie je in dit dichte bos alle beweging een beetje vormeloos. Ze lijken nog het meest op spinnen eigenlijk.


In de namiddag voorzichtig afgedaald. Ik zie tientallen dode beesten rondom. Door mijn landing denk ik. Het is een barbecue zover mijn neus ruikt en mijn maag kan drummen. Ik trek met beide handen aan een poot en hij laat meteen los. Het beest is gewoon gaar.
Met een volle maag naar bed gegaan. Die poot was heerlijk. Suikerzoet als eend met mandarijn.

 

17 maart

Eindelijk goed geslapen. Dorst wel. Hier en daar wat condens gelikt. Ik heb nog zes van die poten naar binnen gesleept. Toen was de koeling vol. Al blijf ik hier weken, het eten is geregeld. Had ik maar wat te drinken verdomme.

 

18 maart

Ik heb er eentje koud gemaakt! Hij zat onderaan de ladder en deed eigenlijk niks. Met een gespitst spinnenbot kon ik hem van onderen doorboren. En toen de eerste druppel van een helder vocht uit 'm droop, was ie al dood.
Het lijk bleef nog uren druipen en ik vulde eerst mijn hand voor het suikerwater en toen elke container die ik kon vinden. Wel, het drinken is ook geregeld. Als je die spinnen nog zou kunnen neuken, dan bleef ik hier voor altijd haha.

 

23 maart

Een vriendinnetje! Ja geloof het of niet. Ze is nog jong begrijp ik, met haar zevenhonderdeenentwintig jaren. Ik mag bij haar drinken. De volwassen spinnen volgen ons met duizend ogen.

 

30 maart

Ik voel me al een tijdje niet helemaal geweldig. Bij de deur van de ziekenkast ging het geigeralarm af. De zoveelste storing natuurlijk.

 

1 april

Toen ik vergeefs wakker dacht te worden miste ik mijn beurs en de weg naar huis. Waar zijn mijn sleutels? Heb ik wel een broek aan? Hoeveel tijd heb ik nog?

 

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 november 2020 - 12:41

Hoi HaVeeWee, je hebt flink out of the box gedacht. Tja, waarom zou je bij een suilerspin ook meteen aan zo'n plakkende suikerwolk denken. Ik vind het geweldig bedacht. Als arachnofoob kreeg ik er wel de kriebels van.

Uit het verhaal kan ik niet opmaken wie of wat je bent. Egbert Vis bestaat echt, maar of je die hier bedoelt?

Bij het verslag van 1 april ben je me kwijt. Die datum heb je ongetwijfeld om een reden gekozen. Je schrijft daar bovendien "vergeefs wakker dacht te worden". Dat lukt dus niet, maar hoe weet je dan dat je je beurs kwijt bent? En waar slaan die laatste twee vragen op?

De zin " miste ik mijn beurs en de weg naar huis" leest heel raar. Je miste je beurs en je was de weg naar huis kwijt. 

Neuken mag je gewoon schrijven. 

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 november 2020 - 9:57

Hallo Haveewee,

Ik vind dit verhaal lastig te volgen. Je geeft een hoop aanwijzingen van wat voor persoon (of zelfs wezen) de verteller kan zijn, maar omdat je daarin niet concreet wordt, verlies je mijn aandacht voor het inhoudelijke verhaal. Eerst dacht ik dat je een gestrande piloot was, weer later een spin, toen weer een kabouter... Het is niet erg om de lezer enigszins te laten raden, maar je lezer moet dan wel een referentiekader hebben om in te schatten wat je verteller 'ongeveer' is.  
Om de opmerking van Katja als voorbeeld uit te werken: 

Een kabouter en een lilliputter hebben gemeen dat ze klein zijn. Binnen hun respectievelijke lengten zit weer een verschil, maar het idee is ze niet de grootste personen zijn. 
Een spinnen etende vis een kabouter daarentegen hebben niets gemeen en toch noemt Katja deze beide opties. 
Dat geeft aan dat je meer moet verduidelijken en/of afbakenen. 

Dat zou je kunnen doen door iets beeldends in de tekst te verwerken wat  duidelijk maakt over wie/wat je het hebt. 
Schrijf je over een spin, laat de acht poten bijvoorbeeld in de knoop raken. Is het een gestrande piloot, laat hem dan over langs een gebroken vliegtuigvleugel lopen.

Groet, 

Nadine

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 november 2020 - 15:52

barbeque = barbecue

Huh?
Surreeël verhaal. In eerste instantie intrigeerde het mij wel, maar ik blijf met te veel vragen zitten.
Afijn, je hebt al wat goede tips gekregen.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 november 2020 - 16:25

Hallo mensen, bedankt voor de commentaren. Vooral Fief. Ik heb de naam van de hoofdpersoon veranderd, geneutraliseerd eigenlijk, want die naam speelt geen enkele rol. Ik weet niet hoe ik op Egbert Vis kwam. Hij popte zomaar op vanuit.. ja, waar? Mag je hier neuken schrijven? Nou dan kan ik voorlopig vooruit. 

Surreeël met veel vragen. Ja zo was het bedoeld. Je hoeft niet alles te snappen om te kunnen genieten, vind ik. Met fantasie kom je een heel eind. Lang voor mijn pubertijd bleken meisjes ook al interessant. Omdat ze gewoon anders waren. Origineel zeg maar.

Speciaal voor Nadine beschrijf ik nog even de gang van zaken meer concreet. Een piloot is, toen hij laag over de jungle van een vreemde planeet vloog, neergehaald door een klodder spinnenweb. Deze piloot is niet klein, maar de spinnen zijn nogal groot. Honderdvijftig kilo schat ik, waarvan zeker een derde bestaat uit suiker. Wel, de piloot eet en drinkt er van, maar hij heeft niet door dat de beesten radio-actief zijn. De bron van de straling is onbekend, maar hij had het kunnen weten door het gekraak dat zijn zender blokkeerde en de uitslag van de geiger op zijn medicijnkast. Dus langzaam maar zeker is hij aan het eind stralingsziek geworden. Die ziekte gaat gepaard met heftige hallucinaties.

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2020 - 10:26

Hoi, wel een speciaal verhaal, lijkt wel een aantal keer snoezen en weer wegvallen in een "vervolg". Het verhaal vergt tevens een speciale aandacht, en die had ik er met plezier voor over.

 

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 november 2020 - 12:53

Goed verhaal. Boeiend om te lezen. Je hoeft niet precies te weten wat er is gebeurd en van mij mag de uitleg wegblijven. Gevoelsmatig las ik het als een overlevingsscène met op het einde dementie/verwarring van hp door gebrek aan normaal eten en drinken.
Quote:
Vanuit het raam van de cockpit zie je in dit dichte bos alle beweging een beetje vormeloos. Ze lijken nog het meest op spinnen eigenlijk.
Kijk nog even naar die twee zinnen. Het leest wat merkwaardig. 
'Ze' zijn zoals je het nu schrijft 'alle beweging'.
Ik vind het een originele uitwerking van de opdracht.