Afbeelding

vampierverhalen

Foto: Pixabay

Waarom je een vampier in je verhaal moet overwegen

De aristocraat van de bovennatuurlijke monsters is de vampier. Niet de griezelige Nosferatu, maar de vampiers sinds Bela Lugosi. Romantisch, knap, sexy, intelligent, übercool, en vaak ook belezen en intellectueel - wat verwacht je anders, als je een eeuwig leven hebt en dus alle tijd om elk boek dat ooit geschreven is tot je te nemen.


Ja, ze zijn ook een beetje eng, want ze bijten en drinken je bloed. Soms tot je dood, soms niet, en soms maakt het je ook een vampier – de wetenschap is daar nog niet helemaal uit. Maar dat gevaar maakt ze juist nog sexyer en superübercool. Rocksterren zijn ze; wat zeg ik: meer dan rocksterren. Als rocksterren een 10 zijn, zijn vampiers een 12.

Maakt dat de vampier niet een ideale antagonist in je boek? Of juist je protagonist?

Beroemde vampiers

Neem bijvoorbeeld de vampiers Lestat en Louis, uit de boeken van Anne Rice, The Vampire Chronicles, en de film Interview with the Vampire, een echt slechte (Lestat) en een tragische (Louis). Of Christopher Lee, in diverse griezelfilms. De overtreffende trap van cool en stijlvol vind je bij de vampiers Adam en Eve, in Only Lovers Left Alive, gespeeld door Tom Hiddleston en Tilda Swinton – betere casting bestaat niet.

De weergaloze graaf Dracula, vertolkt door Gary Oldman in de verfilming van Bram Stokers boek, is gevaarlijk en nietsontziend, en tegelijkertijd tragisch, vanwege een gedoemde liefde. Ach, wie zou niet door zoveel hartstocht gebeten willen worden…

Een andere bekende vampier is Edward Cullen in de Twilight Saga, maar daar zit geen greintje gevaar bij; hij is te lief. Nee, dan Angel, in de tv-serie Buffy the Vampire Slayer, als een blok gevallen voor Buffy. Aan hun liefde zit een rottig gemenigheidje vast, want seks leidt tot het terugkeren naar zijn gewetenloze bloeddorstigheid, en vooral Buffy is dan zijn doel.

Hoe je vampier in te zetten

Je kunt een prima verhaal schrijven met een vampier als antagonist (of protagonist). Zoals klassieke horror: een vampier à la Bela Legosi (smoking, cape, zwart haar naar achteren gekamd, een fiks stel hoektanden) belaagt een afgelegen, radeloos dorpje, tot een held (bijvoorbeeld de zoon van de burgemeester die zijn vriendinnetje beschermt), de vampier opspoort en een staak door zijn hart jaagt.

Niks mis mee, zo’n rechttoe, rechtaan vampierverhaal.

Maar je kunt ook die coolness, die glamour en die sexy uitstraling inzetten en het verhaal romantischer maken. Romantische verhalen met de meeste impact zijn die met een tragisch einde: Anna Karenina, Titanic, en vooral Romeo en Julia. Je vampier is de ideale speler in een onmogelijke liefde, want we leven nu wel in inclusieve tijden (min of meer), maar een vampier is toch een geval apart.

Hoe kan een sjabloon voor een onvergetelijk verhaal over gedoemde liefde tussen mens en vampier eruitzien?

Laat de geliefden als een blok voor elkaar vallen. Oké, een van de twee mag een beetje overgehaald moeten worden, maar dat is alleen omdat hij of zij het onheil aanvoelt dat hen te wachten staat. Want hun liefde is onmogelijk; het kan niet. Het mag niet. Dus proberen ze hun gevoelens te negeren; ze vechten ertegen, ze vermijden elkaar.

Maar natuurlijk houden ze dat niet vol; hun liefde is geschreven in de sterren, es muss sein! De hartstocht en begeerte spatten ervanaf. Een onvergetelijk geluk. Maar van korte duur; de powers that be grijpen in en scheiden de geliefden: het meisje/de jongen wordt uitgehuwelijkt, de vampier wordt (bijna) aan de staak geregen, of de vampier wordt belasterd of valselijk beschuldigd, en misverstanden krioelen kwistig, zodanig, dat de twijfel (bijna) de overhand krijgt.

En toch blijven ze naar elkaar smachten – ja, dit is niet zomaar een verliefdheid, dit is Eeuwige Liefde! Oké, er wordt nóg steviger ingegrepen, maar de vampier en de mens laten zich niet meer van elkaar scheiden. En dan grijpt het noodlot onverbiddelijk en definitief in: een van de twee sterft, ze sterven samen, de vampier offert zich voor de mens op (wat hij of zij vergeefs probeert tegen te houden), of andersom, of nog iets anders. Zolang er maar een hartverscheurend einde aan hun samenzijn komt, zó aangrijpend dat je lezer in snikken uitbarst. En jijzelf ook.

Op dit sjabloon kun je allerlei varianten en toevoegingen bedenken. En natuurlijk kun je het ook gebruiken voor een romantisch drama zonder vampier. Maar die vampier is wel heel verleidelijk.

Overweeg jij een vampier in je boek?

Over de auteur

Miriam Wesselink:

1. Is informatieanalist van beroep.
2. Is schrijver omdat ze schrijven heerlijk vindt.
3. Schrijft momenteel haar boek Verstrengelde Deeltjes.
4. Schrijft ook artikelen op haar schrijftipswebsite Singularity.nl.
5. Schrijft zo nu en dan een kort verhaal en publiceert dat dan ook op haar site.
6. Twittert over van alles en nog wat.
7. Heeft als motto: ik bid niet maar vloek wel.

Comments

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

En laten we 'De zilveren kus' niet vergeten. Ook een onmogelijke liefde tussen een vampier en een meisje, geschreven door Anette Curtis Klause.
Ik ben wel bezig met een novelle over een vampier en jonge vrouw, maar er is geen sprake van romantiek. Wel een (hopelijk) spannend kat-en-muisspel. Ik grijp niet terug op het romantische beeld van de vampier, al komt het wel ter sprake, maar grijp terug naar de oude vampierlegenden.