Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 317 De veermannen (2)

Ahmet was visser op de Middelandse zee, net als zijn vader, en vroeger zijn opa, en het merendeel van zijn broers en ooms. Geen van de grote gezinnen hield er een vetpot aan over. Er was echter weinig tot geen ander werk. Hij droomde van een beter leven, maar was wel zo realistisch dat hij wist dat daar weinig kans op was, zo was het altijd geweest.

Of waren de tijden aan het veranderen? Daar leek het wel op toen er een stroom vluchtelingen op gang kwam vanuit het zuiden. Eerst druppelsgewijs, maar allengs in grote aantallen. Jonge kerels, maar ook families met kleine kinderen. Ze werden simpelweg aan het eind van de grote weg gedropt en moesten het verder zelf maar uitzoeken. 

De chauffeurs hadden wel geprobeerd met de vissers een overeenkomst te sluiten zodat zij er nog eens extra aan verdienden. Maar Ahmet's familie had dit verontwaardigd van de hand gewezen. Zij wilden niets met de woestijnpiraten te maken hebben. 

Maar, omdat de vluchtelingen niet aan de kust konden blijven, en evenmin terug wilden, hadden ze hun hulp nodig. Die was uiteraard niet gratis. In het paradijs geraak je niet zomaar! Dan had Ahmet het ook wel geweten. Hij wist dat het niet zo simpel kon zijn. Gelukkig stond hen het water nog niet aan de lippen.
 

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, een actueel verhaal. Triest dat er mensen zijn die hun bestaan vinden in andermans angst en verdriet. Jouw hp toont nog enigszins een menselijke kant. Je had het misschien nog bruter kunnen schrijver als je het vanuit de echte misdadigers had beschreven. Maar niettemin een goed verhaal en met interesse gelezen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Al de paradijzen aan de overkant sloten echter hun grenzen en de vluchtelingen werden teruggestuurd of in kampen opgesloten, een vicieuze cirkel waar alleen de 'daders' profijt bij halen.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Hallo Katja, Leuke invulling van de opdracht en inderdaad heb je de dader invoelbaar gemaakt. De laatste alinea lijkt me wat betreft stijl wat formeel: 'echter', 'aangezien', 'genoodzaakt' - daarmee schep je denk ik afstand. Maar het uitgangspunt is heel goed gekozen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi,

Tja, het is me toch te gemakkelijk om naar één zondebok te wijzen. Alleen de daders? Wij scheppen toch deze situatie met z'n allen, of houden ze op z'n minst in stand. 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, je hebt heel goed weergegeven hoe door omstandigheden 'normale' mensen in ethische dilemma's terecht kunnen komen. Ik was eigenlijk op het einde nog niet uitgelezen. Had graag geweten wat het met Ahmet zelf deed.  Hoe voelt hij zich hierover? Een heel mooi uitgangspunt voor een langer verhaal denk ik. 

 

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Katja, 

Wat een interessante invalshoek. Een onbelichte kant van een groot internationaal probleem. 

Het enige wat ik een beetje miste in het verhaal, was de emotie. Plus een kleine taalfout: is het niet visser zijn op de Middellandse Zee ipv in?

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi NvB,

Ja dat klopt, twee keer.

Emotie is niet mijn sterke kant. Ik zie nu dat Chantal me daar een tip voor gegeven heeft🤔

'In' ga ik veranderen.

Bedankt voor je reactie!

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je bedoelt hen denk ik, Katja. Of ze.

De hun/hen-kwestie kan mij soms tot waanzin drijven. Ik steun dan ook van ganser harte het voorstel van Ernie Ramaker: onderwerpsvorm: zij, bezitsvorm: hun, voorwerpsvorm: hen.

Overigens mag stond ZE het water nog niet aan de lippen ook volgens Onze Taal. (Tenzij je er de nadruk op wil leggen, wat ik mij in dit geval goed kan voorstellen.)

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius,

Inderdaad, mij ook. Misschien helpt Ernie's tip. 'Ze' vind ik niet mooi klinken, maar ik had er ook niet aan gedacht.