Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#316 Schaduwspel

'Oh mon Dieu!' Madame Cielbleu slaat haar handen voor haar mond en kijkt me met grote ogen aan.
'Kiendje toch. Hoelang loop jij hier al mee rond?'
Ze wappert haar slanke handen voor mijn lichaam op en neer terwijl ze lichtelijk hyperventileert.
'Die schaduw! Die is monsterlijk, non?'
Uit het veld geslagen kijk ik naar de donkere vlek voor me op de grond. Door de felle lamp waar Madame Cielbleu me zojuist voor heeft gezet, tekent mijn schaduw zich scherp af op de hagelwitte vloer.
Hij is lichtelijk vervormd, wat uitgerekt hier en daar. Precies zoals een schaduw dat doet.
'Het...het valt toch best mee?' Vraag ik voorzichtig.
'Nee, nee kiendje, dit ies ernstig.' Madame Cielbleu stapt op me af om haar woorden meer gewicht te geven.
'Hier moet je niet mee blijven lopen. Het ies... teveel!'
Ze probeert me medelijdend aan te kijken, maar de botox heeft haar gezicht in permanente verbazing vastgezet.
'Oh jee...' breng ik zachtjes uit. ' En wat nu?'
Madame Cielbleu klopt me bemoedigend op mijn schouder.
'Wij gaan strepen. Wegstrepen. Totdat jouw schaduw parfait ies! Beweeg niet. Iek zoek die pen."
Madame Cielbleu draait zich om en trippelt naar haar smetteloze bureau. Eronder staat een klein roze hondenmandje met daarin een minuscuul, schaduwloos chihuahua'tje. Het beestje kijkt met angstige oogjes naar het grillige, donkere vlak voor me op de grond.
Ik wiebel onrustig heen en weer. Is het echt zo dramatisch met mijn schaduw gesteld?
'Ah, gevonden!' Madame Cielbleu houdt een grote witte stift in de lucht.
'Nu ies het snel voorbij kiendje. Het doet geen ietsiepiets beetje pijn. Maar jij zult zien. Jij voelt je zoveel lichter!'
En met vloeiende, zekere bewegingen begint ze een elegant silhouet in mijn schaduw af te tekenen. 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal, briljant gevonden. Wat zal je hp blij zijn dat ze van haar schaduw is verlost. Die van mij volgt me ook altijd. Met plezier gelezen.
Ik heb een paar opmerkingen over de tekst.

Oh - mon - dieu!  ---  Dieu schrijf je met een hoofdletter, net als mijn God. De streepjes hoeven er niet tussen. Oh, mon Dieu, waarbij ik twijfel of mon ook niet met een hoofdletter moet. 

Mme ---  moet voluit geschreven worden. Je schrijft ook geen mevr. of dhr. in een tekst.

Ze probeert me medelijdend aan te kijken, maar de botox heeft haar gezicht in permanente verbazing vastgezet.  ---- mooie zin. Ik zie haar gezicht zo voor me.

Het doet geen ietsiepiets beetje pijn. ---  het doet geen pijn, of het doet ietsiepietsie pijn, of het doet een beetje pijn. Die madame praat natuurlijk gebrekkig Nederlands of Vlaams, maar geen ietsiepiets beetje pijn klopt niet.

... begint ze een elegant silhouet in mijn schaduw af te tekenen. ---- het leest mooier als je schrijft: .... tekent ze een elegant silhouet af in mijn schaduw  ipv begint ze te tekenen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Chantal (ik heb je ooit verkeerdelijk Edwin genoemd, waar komt die combinatie van namen trouwens vandaan?) Prachtig verzonnen baan. Naar analogie met 'La dame aux camélias' had je dit stukje ook als titel 'La dame aux ombres' kunnen meegeven.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, dank voor je reactie en de opmerkingen! Ik heb Dieu en Madame direct aangepast. Het ietsepiets beetje laat ik staan. Die heb ik er bewust zo ingezet. Madame Cielbleu mag er dan perfect uitzien, haar Nederlands is dat niet. In mijn verbeelding zag ik het haar zo zeggen. :)

Over dat beginnen: ik snap je punt, maar ik wil ook aangeven dat ze ermee begint. Ik laat het daarom nog even staan. Maar zoals altijd, dank voor je scherpe blik Fief! 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, je bent niet de eerste die mij Edwin noemt; het komt gewoon door die gekke gebruikersnaam waar ik al jaren aan vast zit... dus geen zorgen, ik luister ook naar de naam Edwin :)

Mooie analogie en een prachtige titel voor een mysterieus verhaal!  

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal,

Heerlijk verhaal weer. Ik kan deze schaduwloze madame zo in gedachten uittekenen. 

Volgens mij moet je wel in de zin 'Het...het valt toch best mee?' Vraag ik voorzichtig. vraag met een kleine letter beginnen.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Chantal, leuk verhaal! Ik zag Cielblue op de een of andere manier constant Madame Maxime voor me, uit de Harry Potter-boeken.

Het dialoog loopt vlot. Goed geschreven en graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mike, dialoog is een DE woord. Gek hoeveel Nederlanders zoveel moeite hebben met de lidwoorden.  Ligt dit aan de lesgevers van de Nederlandse taal?

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Karja, Marianne, Jurrit en schrijfcoach Mike, dank allemaal voor jullie fijne reacties! Heel blij mee!

Jurrit, je hebt inderdaad gelijk wat betreft die hoofdletter en @Mike in mijn verbeelding is Madame Cielbleu alleen een stuk kleiner :). Net iets groter dan haar chihuahua.