@Ginny, ben jij nou zo slim of ik zo dom. Ik houd het positief: uitstekend idee, beiden dezelfde proeftekst. Doen dus.

Ik ga ook zoeken naar het redacteurenoverzicht. Bijna alles kan ik (laten) regelen. Behalve de laatste stap: ik loop een boekwinkel binnen en ik zie een stapeltje van mijn boeken liggen. Zonder dollen: promotie is iets dat me echt niet trekt. Als het moet zal ik er wat aan doen; met lange tanden.

Over Pumbo als zijnde geen uitgever. M.i. doet een uitgever zo goed als niets qua promotie voor een beginnend schrijver. Dat lees ik ook op deze site. Dan heb ik het nog niet over de lange doorlooptijden en de beknotting van je vrijheden. [tikje somber, maar schrijven blijft leuk].

Bijna een jaar verder wil ik delen hoe e.e.a. verlopen is.

Ik selecteerde uiteindelijk drie redacteurs. Con’s: Ik redigeer elk genre, ik werk veel voor zakelijke klanten, ik werk o.b.v. uurtarief. Pro’s: ervaring met thrillers, zelf gepubliceerd, referenties, vrouw. Het laatste voor het beoordelen van de denk- en handelwijze van de vrouwelijke personages. Van mijn shortlist ontving ik van één persoon een proefredactie plus offerte, de tweede had pas na 3-4 maanden tijd en de derde reageerde niet. De keus was makkelijk: Bianca Nederlof. Het was afwachten hoe de samenwerking uitvalt. Het commentaar mocht er wezen. Mijn drie showstoppers kwamen gelukkig nooit ter sprake: Herschrijf in de tegenwoordige tijd in plaats van de verleden tijd, verander het perspectief van meervoudig personaal naar het ‘ik’-perspecief, maak een ander personage hoofdpersoon.

Het inschakelen van een redacteur is buitengewoon leerzaam. Ik heb dit proces ervaren als een combi van redactie en cursus. Mijn belangrijkste leerpunt is dat ik te ‘filmisch’ dacht. ‘Show, don’t tell’ is een belangrijke mantra in de schrijverswereld. In een film leidt de kijker alles wat de personages denken af uit hetgeen ze zeggen en doen. In een boek kan je ze laten denken. Helemaal aan voorbij gegaan. Het mooie is dat ze andere dingen kunnen denken dan ze zeggen of doen. Spectaculair hoeveel beter inleefbare personages dit voor je lezer oplevert.

Eerste redactieronde: focus op de personages, hun geloofwaardigheid en ontwikkeling plus de consistentie van het verhaal. Daarnaast advies over de dialogen, het perspectief en de spanningsboog. Taalaspecten komen wel aan de orde maar spelen een ondergeschikte rol.

Tweede redactieronde: focus op stijl, zinbouw, manier van beschrijven, grammatica en spelling. Daarbij vanzelfsprekend alle aanpassingen die ik in de eerste versie op basis van de adviezen aangebracht heb.
Nadat er meer leven in de personages was gebracht en alle losse eindjes gerepareerd was het tekstvolume weer met 13% toegenomen (na de oorspronkelijke schrapactie van 6%).
Onderschat de waarde van een goeie redacteur niet. Je eigen inspanning levert versie 1, 1.1, 1.2, eventueel 1.5.37 op. Pas met een redacteur bereik je versie 2.0 en hoger.

Derde redactieronde (eindredactie): finale toets, zijn de laatste losse eindjes goed verwerkt.

Onderschat de tijd niet die hier in gaat zitten: Ik was drie maanden onder de pannen.

Natuurlijk. Van de meeste redacteuren zijn de prijzen op hun website beschikbaar. Ik betaalde 1.400 euro voor drie redactieronden. Dit is goed besteed geld omdat ik dit proces ervaren heb als redactie inclusief cursus. Plus 100 euro voor evaluatie en advies van m'n website. Hier tegenover staat het feit dat ik aan het uitgeven geen kosten heb.