Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#311 Vertraging

12 augustus 2020 - 21:33

Vertraging

Een keukentrapje is hoog genoeg om over de afscheiding van mijn achtertuin naar de latjes te stappen, die ik jaren geleden al aan de andere kant van de schutting vastgeschroefd heb. 
Als ik mijn tuin besproei zorg ik ervoor dat het water ook het stukje grond naast de rails meeneemt. De mooiste bloemen en vruchten groeien langs en tussen de bielzen. Niets of niemand die hun ontwikkeling verstoort, alleen de locomotieven en rijtuigen die in een vaste regelmaat voorbij razen. Zo verzamel ik mijn boeketten, de frambozen, aardbeien en bramen. Zelf gezaaid, zelf te verzamelen. Ik ken de cadans van het spoorboekje. Het zit diep verankerd in mijn biologische klok. Daardoor weet ik precies op welke momenten ik kan oogsten zonder gevaar te lopen. Voorzichtig daal ik af. Eén van de latjes geeft wat meer mee dan normaal. Snel klim ik terug om een schroevendraaier en schroeven te halen. De reparatie valt me tegen. Nieuw hout is nodig. Opnieuw klim ik heen en weer. Uiteindelijk zet ik tevreden enkele stappen naar achter.

'Dames en heren, in verband met een aanrijding met een persoon rijden de treinen op het traject Walemuiterveen en Irrenwaarde niet. De NS zet bussen in. Excuses voor het ongemak.'

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2020 - 22:07

Oeff, dat viel tegen.

Naar de latjes stappen, vraagt om uitleg, vrees ik. Ik zie ze niet voor me, dwz ik denk dat ze tegen de afscheiding getimmerd zijn. Of anders formuleren.

Spoorboekjes neigen er nog al eens naar gewijzigd te worden, dacht ik.

Hoe ik het voor me zie: je hebt de afscheiding, dan een strook grond, een gleuf en tenslotte de rails. Maar ok, je zette dus een paar stappen naar achter.

Naar mijn smaak iets te kort en bondig, maar goed gevonden.

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 augustus 2020 - 7:45

Hoi Hadeke,

Goed verhaal. In het begin zat ik even te worstelen met de latjes totdat het verderop in het verhaal duidelijk werd dat dit treden zijn aan de schutting om aan de andere kant naar beneden te klauteren. Knap hoe je dit met zo weinig woorden hebt geschreven. De hoofdpersoon intrigeert me. Vooral omdat je zo weinig loslaat. 

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 augustus 2020 - 10:03

Mooi compact verhaal, Hadeke. Spoorrails nodigen kennelijk uit om een verhaal te schrijven met een slechte afloop. Zo ook mijn verhaal, al houd ik het bij suggestie.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 augustus 2020 - 11:55

Heel knap hoe je in zo'n kort stukje tekst zoveel hebt weten te vertellen!

Inderdaad zijn die latjes, zoals de rest ook al aangeeft, in eerste instantie wat minder goed te begrijpen. Het is lastig om als schrijver te zien of de lezer het écht gaat begrijpen, omdat het in jouw hoofd allemaal helemaal helder is en je het voor je ziet. Toch is het goed om aan het eind nog eens kritisch te kijken of er genoeg hints in het stuk zitten. Maar mijn complimenten! Heel mooi gedaan.