#309 Het volk in de grot
Lopen kun je het niet meer noemen. Voortbewegen, dat is wat er nog rest na mijn lange tocht over de dorre steppe. Waarom wilde ik verdomme toch zo graag weten wat zich daarbuiten afspeelt? Waarom heb ik mijzelf laten leiden door mijn verstand en die eeuwige zucht naar waarheid? Ik kreeg waar ik om vroeg en heb de buitenwereld gezien in zijn pure, rauwe werkelijkheid. Met iedere stap die ik zet wordt het verlangen naar warmte en geborgenheid groter. O wat mis ik mijn oude leven in eenvoud en onwetendheid.
Als ik een bergkam oversteek kijk ik nog eenmaal achterom. De zon zakt langzaam weg aan de kim terwijl het laatste restje zonlicht de rode bergtoppen oplicht. Voor mij, in de verte, zie ik een flauw schijnsel dat flakkert in een rotsformatie aan een groot meer. Het is alsof mijn loden harnas van waarheid plots in stukken breekt en verpulvert waarna het door de oostenwind wordt teruggevoerd waar het vandaan kwam.
Half struikelend ren-sjok ik zo snel als mijn benen mij kunnen dragen naar het schijnsel. Het invallende duister maakt dat ik op goed geluk mijn voeten neer moet zetten terwijl het scherpe gras mijn kuiten geselt. Als ik bij de rotsformatie ben klauter ik op goed geluk omhoog. Ik hijs mezelf de grot in, tranen van pijn en vreugde rollen over mijn wangen. Op handen en knieën passeer ik het vuur. Ik blijf even wachten om te kijken naar de mensen die achter een scherm zitten en met stokken voorwerpen boven het scherm uitsteken die schaduwen op de wand van de grot projecteren. Ik kruip verder naar de rotswand waar de schaduwen ronddansen. Mijn vertrouwde plek is gelukkig nog vrij. Ik doe mijn ketens om en zak voldaan weg in een weldadige slaap.
Hoi Jurrit, dat is me het…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Jurrit, dat is me het tochtje wel, zeg! Het flauwe schijnsel heeft een grote aantrekkingskracht op HP, waardoor hij - toch al gesloopt - ontberingen trotseert om bij een wajangvoorstelling in slaap te vallen, als ik het goed begrijp. Alleen snap ik niet waarom hij zichzelf eerst ketent. Speelt dit zich af op Java?
Je hebt een mooie mysterieuze sfeer neergezet.
Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd
Mooi verslag uit Plato's…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Mooi verslag uit Plato's grot. Zou het zo gemakkelijk zijn? Als je eenmaal de vrijheid geproefd hebt...🤔, misschien wel.
Mooie beschrijving van de…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Mooie beschrijving van de zakkende zon en de bergen. Net als Katja deed het mij denken aan de grot van Plato, hoewel ik die niet gelezen heb. Toch maar eens doen.
Aardige weergave van mijn…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Niet onaardige weergave van mijn studententijd ;-). Je hebt de frustraties mooi beeldend vervat in een soort Lucy/Plato/queeste-analogie, inclusief Stockholmsyndroom.
Wel gebruik je binnen dezelfde alinea 'waarheid,' 'werkelijkheid,' 'geborgenheid' en 'onwetendheid.'
Je hebt veel gestopt in het…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Je hebt veel gestopt in het aantal woorden, maar het nadeel ervan is dat er meer afstand is. Ook woorden als waarheid kunnen afstand scheppen omdat het zeer ruime begrippen zijn. Ik verlang als lezer dan naar een raak inzicht erbij. Nu hou je het inzicht achter, wat wel een mysterieus effect heeft. Goed gebruik gemaakt van de setting.
Hoi Ton, Dankjewel. Het…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Ton,
Dankjewel. Het verhaal speelt zich niet op Java af, maar ik snap hoe je daar op bent gekomen. Alhoewel, misschien is Plato wel op Java geweest ;)
Hoi Katja, Bedankt voor je…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Katja,
Bedankt voor je reactie. Ze hebben vast nog een plekje in de grot voor spijtoptanten.
Hoi Z4nshin, Dankjewel, de…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Z4nshin,
Dankjewel, de titel is van een boek van René ten Bos. Die is zeker interessant om een keer te lezen.
Hoi Kruidnagel, Fijn dat ik…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Kruidnagel,
Fijn dat ik mooie herinneringen aan je studententijd boven heb weten te brengen ;) Bedankt voor je kritiek. Ik had het zelf niet in de gaten, daar ga ik de volgende keer beter op letten.
Hoi Odile, Ik zat er ook…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Odile,
Ik zat er ook erg mee te stoeien of ik het 'inzicht' in sluieren zou hullen of juist moest openbaren. De restrictie van het aantal woorden maakte de keus makkelijk, ik heb het mysterieus gehouden. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen daar op zit te wachten.