#306 - Scherp

Hoi Novus,
ik heb je verhaal enkele keren gelezen, maar ik tast in het duister.
In het begin deed het me denken aan een (chemische?) fabriek waar een procedé wordt beschreven, daarna had ik een vermoeden van een relatie tussen twee geliefden die zich verdiept en aan het eind was ik de weg kwijt.
Het ligt ongetwijfeld aan mij, misschien moet ik later nog eens een poging wagen.

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd

Hoi Novus, een intrigerend verhaal, waar ik niet echt een touw aan vast kan knopen. Ongetwijfeld komt een van de forumleden met het antwoord op mijn vraag: waar gaat dit over? En ik me zal dan waarschijnlijk afvragen waarom ik dat niet gezien of gesnapt heb. Ik wacht met spanning op die verlossing 🙂 En dan ga ik het nogmaals lezen, maar dan met een andere blik. 

Hoi Ton, Hoi Fief, misschien heb ik het inderdaad te ingewikkeld gemaakt door 'ik' en 'mij' te vermijden en ook maar spaarzaam gebruik te maken van gedachten en gevoelens. Het voorwerp zelf raden zou niet al te moeilijk moeten zijn denk ik. Sommige onderdelen van het verhaal (zoals de zachte flexibele substantie) zijn misschien inderdaad wel lastig te raden. Ik wacht nog even op eventuele andere reacties voor ik tekst en uitleg geef.

Ook ik tast nog een beetje in het duister. Mijn gedachten gingen richting het maakproces van een voorwerp van glas of van steen, in elk geval een grondstof waar veel werk bij komt kijken voor het de gewenste vorm heeft.

Zou het kunnen dat jij veel van het voorwerp/proces af weet en daardoor misschien eerder de clous begrijpt dan wij als 'leken'? Ik ben erg benieuwd wat het is in elk geval!

Een intrigerend raadsel ..., een edelsteen, sex? Ben benieuwd!

Cora

Ik probeer het nog een keer, maar helaas, ik kom er weer niet uit. Wat Cora zegt, zou zomaar kunnen; de combi van diamanten en seks zou zo maar kunnen, vraag maar aan James Bond. Maar als je me vertelt dat het gaat over het bakken van een eitje, geloof ik het direct.

De idee was om zover mogelijk vanuit het voorwerp zelf te schrijven, d.w.z. zonder persoonlijke voornaamwoorden en zintuigen - behalve dan 'gewaarwordingen' (wat nog lastig genoeg bleek). Het voorwerp zou toch te raden moeten zijn met de volgende zinnen; 'Een dikkere ronde kant en een dunne, scherpe zijde.' '...aanzetstaal en slijpsteen.' '...de snede moeiteloos door allerlei veelal weke zaken gleed.' 'Langzaam doelbewust snijden.'  Wanneer het voorwerp eenmaal bekend is zou ook het verhaal duidelijker moeten worden, hoewel ik het nog steeds knap zou vinden wanneer iemand kan raden wat de 'zachte flexibele substantie' is die tweemaal wordt genoemd. 

Hoi Novus, ik denk aan een mes dat gebruikt wordt om iemand te verwonden of om gewoon vlees mee te snijden. Je hebt ons in ieder geval aan het puzzelen gezet.

Intrigerend verhaal. Lijkt op een omschrijving van een maakproces dat metaforisch is voor andere zaken, bijvoorbeeld liefdesperikelen. Zou denken aan iets van steen- of metaalbewerking, maar blijf me verwonderen welk voorwerp het precies is. Nu ben ik ook wel een complete leek op dit vlak, dus dit zal zeker aan mij liggen.

Het is inderdaad een mes. Het begint met het fabricageproces (hiervoor een filmpje gegoogeld voor inspiratie). De volgende stap is dan dat het mes in de winkel wacht op een koper - de zachte flexibele substantie is de (plastic) verpakking. De eigenaren zijn een man en een vrouw - met als gewaarwording van het mes een verschillende manier van vastpakken. De gejaagde, onnauwkeurige bewegingen slaan op het moment dat de vrouw zich soms verwond aan het mes. De lange periode van inactiviteit is wat ver gezocht - het mes is opgeborgen op het moment dat de kinderen opgroeien. De tweede periode beschrijft dan dat het meisje aan zelfverwonding doet en de jongen een moord pleegt. Het mes is nu bewijsstuk - de dikke opgedroogde vloeistof is bloed - waarbij het mes weer in plastic wordt bewaard. De link met seksuele handelingen was me bij het schrijven eerlijk gezegd niet eens opgevallen...

Pfoe... ik lees je verhaal met de uitleg van jou erbij. Knap gevonden en met vooronderzoek geschreven. Mooi hoe je alllerlei woorden vindt om dingen te beschrijven. Het is al een ding om het verhaal erachter te raden als je weet dat het een mes is, laat staan zonder dat je dat weet! Ik dacht bij het lezen wel aan een mes, maar kon heel veel dingen niet plaatsen, dus zette dat weer uit mijn hoofd. Je hebt een flinke uitdaging in je stuk gestopt, in ieder geval!! 

Je schrijft je stuk inderdaad deels van een afstand (zonder gebruik van ik), maar tegelijk beschrijf je wel vanuit het mes (toch?). Alleen alsof het mes een filmpje over zichzelf kijkt. Dat maakt het voor mij een beetje verwarrend. Er wordt 'iets' gemaakt. Is dat iets wat anders als degene die alle gewaarwordingen mee maakt? Want 'iets' klinkt als iets wat de hp ziet gebeuren. Snap je? 

Groetjes Elza

Hoi Elza, scherp opgemerkt. Ik heb 'iets' inmiddels aangepast. De tweede zin loopt nu ook beter denk ik. Het verhaal is inderdaad vanuit het mes geschreven. Niet zozeer alsof het mes een filmpje ziet, maar alleen vanuit gewaarwordingen. Uiteindelijk denk ik dat het misschien onmogelijk is om dit volledig vol te houden zonder dat het nog abstracter (en onbegrijpelijker) wordt. De pointe is dan dat het mes terugverlangd naar de sterke gewaarwordingen van het fabricageproces. Aan de reacties te zien is het denk ik toch niet helemaal gelukt.