Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#302 Gijs

 

Ik sta stil voor een etalage om te kijken hoe mijn haar eruit ziet.
Ik houd mijn hoofd recht, draai het naar links en rechts en pak met duim en wijsvinger de plukken die langs mijn wangen omlaag vallen. Zo dat is lang! Tot onder mijn borsten, zo lang heb ik het nog nooit gehad. Ja, die kappersafspraak is echt hard nodig.
Ton vindt van niet; hoe langer, hoe liever zegt hij altijd.
Ik glimlach bij de gedachte hoe hij telkens met mijn haar zit te spelen. Hij draait het om zijn vingers, of hij houdt het als een snor boven zijn lippen. Hij kan het eindeloos strelen en bewondert de natuurlijk blonde kleur, waarvan hij steevast beweert dat hij daarom voor mij is gevallen. Tja, dat zegt hij ook zo vaak van mijn ogen. En van mijn figuur, mijn mond en mijn stralende lach. Niet te vergeten van mijn benen en mijn borsten. Maar nu ik er zo over nadenk, mijn lange, blonde haar noemt hij toch het meest.

Als ik bij Haarparadijs Gijs kom, zwaait de deur open voordat ik de klink kan pakken. Gijs staat me al op te wachten in zijn modieuze zwarte kappersoutfit onder zijn woeste rode haardos. Hij verwelkomt me met zijn vertrouwde, brede glimlach achter zijn doorzichtige gelaatsmasker.
‘Esina, wat fijn dat je er weer bent! Je ziet er zoals gewoonlijk god-de-lijk uit!’ Hij buigt voorover en geeft me een paar klinkende luchtzoenen op ruime afstand naast mijn wangen.
‘Je bent de eerste, meid. Ik hoop dat ik het nog kan, het is al weer een hele tijd geleden dat ik een schaar in mijn handen heb gehad.’ Hij giechelt als een schoolmeisje.

In de kapsalon is slechts één kappersstoel in gebruik, de andere is afgeplakt met zwart-gele tape. In het zitje waar klanten kunnen wachten, is nog maar één zitplaats beschikbaar; de andere drie zijn eveneens afgeplakt.
Op de toonbank staat naast de kassa een mandje met mondkapjes en een pompje met ontsmettingsmiddel.

Terwijl Gijs mijn haar wast en mijn hoofdhuid masseert nemen mijn gedachten de vrije loop. Ik zie weer voor me hoe we twee maanden geleden onze puppie kregen. Wat een leuk speels ding is dat, ze kwispelt aan één stuk door, likt je handen en je gezicht, en soms kan ze midden in haar spel pardoes in slaap vallen.
Ondertussen vertelt Gijs hoe hij de afgelopen tijd in ledigheid heeft doorgebracht. Hij vindt het jammer dat hij het zonder zijn klanten moest stellen, vooral hun verhalen heeft hij gemist.
‘Weet je, sinds mijn scheiding heb ik alleen mijn werk nog. Ik houd van mijn werk en ik leef altijd mee met mijn klanten en hun verhalen. Het voelt net als familie. Maar de afgelopen maanden was die familie er niet, ik zat alleen thuis met Minous. Die zegt niet veel, af en toe een miauwtje en ze zit de hele avond op schoot te spinnen als ik voor de tv zit.’
Hij spoelt de shampoo uit mijn haar en zet de stoel rechtop.
‘Maar kom, genoeg over mij. Hoe is het jou vergaan in coronatijd?’
Ik wil Gijs vertellen over onze pup en kijk in de spiegel naar hem. Ik kan mijn ogen niet geloven. Ik zie een magere gestalte in een kappersjasje, een schaduw van wat Gijs ooit was; broodmager, kale schedel, bleek gezicht en diepliggende gitzwarte ogen. Is dit wel echt of droom ik? Ik knipper met mijn ogen en doe ze even dicht.
‘Wat is er meid, zit er zeep in je ogen? Ik heb het nog wel zo voorzichtig gedaan! Hier, neem het puntje van de handdoek, dan kun je het er zelf uitwrijven.’
Als ik weer kijk zie ik de oude Gijs, die geconcentreerd mijn haren in model knipt.
Ik vertel hem over onze nieuwe aanwinst en hoe blij we zijn met ons hondje.
In de spiegel vangt zijn blik de mijne. ’Ja, border collies zijn hele lieve honden, en ook zo gehoorzaam.’
Hè, wat zegt hij nou? Ik heb hem nog niet verteld wat voor ras het is. In de spiegel zie ik weer die kale schedel met daaronder zijn ingevallen, bleke gezicht met donkere ogen. Word ik gek? Opnieuw sluit ik mijn ogen even, om daarna in de spiegel de Gijs te zien zoals ik hem al jaren ken. Ik besluit te doen of er niets aan de hand is.
‘Nou en of, ze komt al naar je toe als je haar roept en Ton heeft haar geleerd om een pootje te geven.’

De rest van de behandeling verloopt zoals altijd en ik merk niets bijzonders meer aan Gijs. Even later reken ik af en groet hem, we geven elkaar luchtzoenen.
Op straat draai ik me nog even om.
Mijn hand die naar Gijs zwaait blijft in de lucht hangen als ik de lege, donkere kapperszaak zie met op de deur het briefje ‘Wegens sterfgeval gesloten.’   

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, je verhaal brengt me in verwarring. Ik moet steeds schakelen. Is het nu echt of is het een zesde zintuig. Is het gedroomd? Heeft ze visioenen? 

Maar nu ik er zo over nadenk, mijn lange, blonde haar noemt jij toch het meest. --- hij

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, dankjewel voor je reactie. Die 'jij' ipv 'hij'; daar heb ik dus tig keer overheen gelezen, maar is nu hersteld. Dank!
Je verwarring kan ik me voorstellen, sorry daarvoor; ik hoop dat ik je niet al te veel ontregeld heb. Het is gewoon pure fictie, met een verrassende twist.
 

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, de naam 'Haarparadijs Gijs' is perfect gekozen! Gijs kan zelfs in het paradijs zijn klanten niet loslaten:). Je hebt er een echt Twilight Zone tintje aan gegeven, ik hou wel van wat mysterie. Ik ben wel benieuwd hoe Esina's haar er nu uitziet. Is ze echt geknipt of maakt ze Ton blij omdat er helemaal niets af is gegaan?

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste Ton, 

Geweldig gevonden, ik heb het met enthousiasme gelezen!

Het enige waar ik 'haperde', was toen zij tijdens het haren wassen opeens aan haar pup moest denken. Ik begrijp dat je de pup moest introduceren vanwege het gesprek met Gijs daarna, maar ik denk dat het wat natuurlijker kan (waarom moest ze op dat moment aan de pup denken? Het komt nu wat uit het niets). 

Voor de rest was het een levensecht verhaal, met geloofwaardige gedachten en dialogen. En de spanning wordt mooi opgebouwd als ze voor het eerst zijn andere verschijning ziet. 

Kortom top dus! 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Chantal, dankjewel voor je reactie. Gijs heeft Esina's haar ondanks zijn Twilight Zone-status vakkundig onder handen genomen; het is gelukkig nog steeds lang, hoewel er een ietsiepietsie af is. Ik merkte het verschil nauwelijks toen zij weer thuis kwam, maar ja, ik kijk dan ook niet alleen naar Esina's haar ...

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Nynke, dankjewel voor je reactie. Fijn dat je enthousiast werd. V.w.b. je hapering; in de opdracht was opgenomen om de klant iets uit de corona-periode te laten vertellen aan de kapper en tijdens de hoofdmassage laat Esina haar gedachten de vrije loop. In die ontspannen toestand kwam vanzelf de pup bovendrijven, die ze immers nog maar kort geleden had gekregen. 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hé Ton, leuk verhaal! Ik zie het ook echt mooi voor me, met zinnen zoals: 
- Hij buigt voorover en geeft me een paar klinkende luchtzoenen op ruime afstand naast mijn wangen.
- In de kapsalon is slechts één kappersstoel in gebruik, de andere is afgeplakt met zwart-gele tape. 

Goede aandacht aan de omgeving! Ook een leuke twist. Als ik feedback moet geven, dan zou mijn zeurpuntje zijn dat de introductie van de informatie over de pup wat gekunsteld voelt: dat haar gedachten de vrije loop nemen en dan bij de pup uitkomen. Misschien kan je ook zonder die "flashback" die info in het verhaal verwerken.

 

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Spannend verhaal, zit een mooie opbouw in met een verassend einde. Leuke details ook in de dialoog verwerkt.Tja of ze nou door de geest van Gijs geknipt is, het allemaal gedroomd heeft of zaken ziet die er niet zijn. Het zou natuurlijk allemaal kunnen, geeft het een fraai mysterieus tintje.

Klein dingetje: 'Als ik bij Haarparadijs Gijs kom, zwaait de deur open voordat ik de klink kan pakken.'
Als hij werkelijk de deur voor haar open doet zou het waarschijnlijk moeilijk worden om de anderhalve meter aan te houden. Dit vond ik niet helemaal te rijmen met zijn verder uitgebreide voorzorgsmaatregelen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, met jouw opmerking over de deur ben ik het niet helemaal eens. Als hij de deur openhoudt kan hij achter de deur staan en kan de hp er gewoon langs lopen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Hoi Fief, dit kan je uiteraard doen. Vraag me dan wel af waarom je dit risico gaat nemen. De deuren bij kapperszaken zitten meestal niet op slot dus klanten kunnen natuurlijk ook prima zelf de deur open doen. Maar goed het kan uiteraard ook aan mij liggen, ben ook benieuwd naar de mening van anderen hierover.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Klopt, Virtuoso. maar Gijs is zo blij met zijn eerste klant dat hij niet kan wachten om ze binnen te laten. Als hij al met een klant bezig was geweest of als hij haar niet aan heeft zien komen, dan had Esina de deur zelf open moeten maken.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karel, hartelijk dank voor je reactie.
Fijn dat je die zinnen eruit haalt; ik wilde daarmee ook de situatie uitbeelden.
Wat die pup betreft gaf ik al aan dat de hoofdmassage haar gedachten liet dwalen door de afgelopen periode, toen kwam die pup in beeld.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, hartelijk dank voor je reactie.
Ik ben blij met je complimenten! Bij dat mysterieuze tintje valt jouw oog op het mysterie van de deur die open gaat, wat niet rijmt met de voorzorgsmaatregelen. Tja, Gijs is gewoon blij dat hij Esina (zijn eerste klant) weer ziet. Daardoor had hij even iets minder oog voor de directieven uit Den Haag.

 

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Virtuoso en Fief: onbedoeld raken jullie verwikkeld in een polemiek over het openen van de deur. Aangezien dit verhaal pure fictie is, kan ik niet aangeven hoe breed de deur is en hoe groot de ruimte erachter is als de deur openzwaait. Formeel kan Gijs fout zitten, als de Inspectie poolshoogte komt nemen en constateert dat de ruimte te klein is. We zullen het nooit weten, ook kunnen we het Gijs niet meer vragen.