#303 - De omgekeerde wereld

Hoi SdL, leuke invulling van de opdracht. Zou wat zijn als dit de uitwerking van het virus zou zijn. Met plezier gelezen. 

Persoonlijk vind ik enkele aanhalingstekens prettiger lezen dan dubbele aanhalingstekens. 

“Ga je even naar de wc? We gaan zo eten.” Ik zie echter dat hij uit zichzelf al op het toilet zit en vervolg mijn ronde langs de cliënten.   ----  Dit vond ik een beetje vreemd. Hoe kun je tegen iemand die al op het toilet zeggen dat hij nog even naar de wc moet gaan? Misschien bedoelde je te schrijven: Ik zie echter dat hij uit zichzelf al naar het toilet loopt. Of zoiets.

Jannes’ slaapkamer ---- de slaapkamer van Jannes. Dat leest prettiger.

“En jij…”Gert  --- achter de aanhalingstekens nog een spatie

Leuk inderdaad om de zaken eens om te draaien, eindelijk gerechtigheid. Ik hoop niet dat de clienten echt zo onaardig behandeld worden.

Bedankt Fief en Katja Stienen, voor jullie feedback! 

@Fief; ik heb de feedback verwerkt in het verhaal, dankjewel. Het idee met dat toilet was dat ik altijd die vraag stel aan die client, maar nu - nadat ik automatisch de vraag al gesteld had - zag dat hij zelf al was gegaan. Ik hoop dat ik dit stukje nu wat helderder heb neergezet.

@Katja Stienen; gelukkig niet... ik heb de werkelijkheid behoorlijk aangedikt in dit verhaal. 😊 Maar het lijkt me oprecht fantastisch als clienten op een dag konden zeggen wat ze nu echt wilden en bedoelden... wie weet wat wij allemaal verkeerd interpreteren voor hen... ook als we daar ons uiterste best voor doen... 😊

Beste SDL, 

Leuk bedacht: "de effecten van Corona op het brein". Zitten de clienten om die reden ook daar?

De grote hoeveelheden namen die in korte tijd geïntroduceerd worden overvielen me, voor ik doorhad dat het om een verpleegtehuis ging. Wellicht dat dat minder het geval is als je dat vanaf het begin af aan al weet. 

Bedankt voor de feedback, NvB.

Ik begrijp je punt met de vele namen... Daar was ik mij van bewust, maar ik wist niet goed hoe ik dat anders kon doen. Ik probeerde 'show don't tell' toe te passen en wilde daarom niet noemen dat het een afdeling in de gehandicaptenzorg betreft (verpleeghuis had ook gekund inderdaad, soortgelijke setting). 

Hi Sdl, leuke invulling van de opdracht! 

Over de show, don't tell: ik had redelijk snel door dat het ging op een zorgtehuis, dus dat is goed gelukt.

Ik weet niet precies hoe je de situatie met de vele namen in dit verhaal had kunnen ontwijken. Het is nu eenmaal lastig om zoveel personage's in zo'n kort verhaal te stoppen. Een idee is om één personage, het belangrijkste, een naam te geven, en de anderen meer 'titels', zoals 'de oma' of 'de vrouw van', zodat de lezer niet het gevoel krijgt dat ze alle namen hoeven onthouden.

Graag gelezen!

Bedankt voor de feedback en goede tip!