Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#301 Onervaren

 

De radio laat het nieuws van de afgelopen uren horen:

“Raket naar ISS spoorloos, er wordt gezocht naar een verklaring. Status bemanningsleden onbekend”.

Terwijl ik zoek naar mijn autosleutels bots ik op de harde muur van het radiobericht. Ik heb de ruimtemissie op de voet gevolgd, ik kon er weken niet van slapen. Ik kijk om me heen en zie stapels boeken over astrologie, astronomie en ruimtevaartkunde, vergezeld door een lege kop koffie en een beklad notitieblok. Op mijn bureau staan drie grote monitoren met computerdata, radargegevens en een groen/zwart programmeringstranscript.

‘Is het weer zover?’, hoor ik vanuit de gang.

Het is Kaja, die me met een uitdagende blik aankijkt. Ze weet dat het foute boel is. Ik realiseer me dat ik hier op aarde veilig zit, terwijl de crew ergens rondzweeft in de kosmos. Ik doe mijn capuchon op en bekijk de computerdata nog eens.

‘Hoe kan ik zo stom zijn?! Kaja! We moeten contact leggen met Stacey, we zijn erin getrapt!’

Eenmaal in de auto kan ik aan niets anders denken, ik ben bang dat mijn handen het stuur kapot knijpen. De autoradio staat inmiddels op volume 0 omdat het nieuwsbericht constant wordt herhaald. Mijn hoofd voelt licht aan, ik kan me moeilijk concentreren op de weg. Ik heb een paar lange dagen achter de rug, de vermoeidheid begint zijn parten te spelen. Ik had eindelijk weer plezier in mijn werk, na jaren lang achter de feiten aan te lopen. Ik werkte non-stop samen met Kaja aan de nieuwe opdracht. Opdrachten in de hackerwereld worden op een hele andere manier vergaard dan in het normale zakenleven. Na jarenlang tevergeefs op zoek te gaan naar legale opdrachtgevers wendde ik mijn blik af naar de donkere kant van deze industrie. Op ‘the deep web’ was ik geen bekende, maar dat hoeft ook niet. Voor de meeste opdrachtgevers is een naïeveling juist een voordeel, omdat die de regels van de onderwereld nog niet kennen.

Ik kijk naast me, Kaja zit relatief rustig in de auto. Ze draagt een felroze fanny pack om haar middel. Haar zwarte hoodie en broek zorgen voor een warm/koud contrast met haar rustige rossige krulhaar. Als ik een monoloog begin over hoe we niet konden weten welke data we gehackt hebben lijkt ze niet te willen luisteren. Kaja zit al langer in het vak, ik ken haar al een aantal jaren maar we werken pas 6 maanden samen. Nadat ik hopeloos op zoek was geweest naar een opdracht in de systeembeheerbranche, maakte zij klapper na klapper op het deepweb. Nu zit ik hier met een probleem zo groot als de gelanceerde racket, terwijl deze blijkbaar nooit had mogen vertrekken.

Het huis van Stacey staat in een volksbuurt. In de straat zitten meerdere bewoners voor hun huis op te stoep, te kijken naar elkaar. Vanuit buiten zie ik Stacey al zitten in de woonkamer. Hij schiet op van zijn stoel en opent de deur. Als we eenmaal binnen zijn neemt Kaja plaats achter de laptop in de woonkamer. Staceys blik staat op onweer.

‘Ten eerste, wat weet je van die opdrachtgever?! En ten tweede, waarom is Kaja zo kalm?! Als de overheid weet dat jullie hier achter zitten, kom je nooit meer vrij!’

Kaja roept ons vanuit de woonkamer. Met een grijs op haar gezicht wijst ze naar de laptop.

‘Goed gedaan Stacey, we hebben het geld in ieder geval binnen!

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Thomas, het is voor mij onduidelijk waar het verhaal precies over gaat of hoe het met de schrijfopdracht te maken heeft. Wat was de opdracht van de hp en Kaja? Heeft de verdwijning van de raket iets met die opdracht te maken? Wat ging er mis? Wie is Stacey?
Het leest wel heel spannend, maar het lijkt een stukje uit een groter verhaal.

Voor de meeste opdrachtgevers is een naïeveling juist een voordeel, omdat die de regels van de onderwereld nog niet kennen. --- kennen moet kent zijn. naïeveling is enkelvoud.

Vanuit buiten --- ik snap wat je bedoelt, maar het leest heel vreemd. Ik zou eerder schrijven door het raam zie ik Stacey al zitten...

Hij schiet op van zijn stoel --- hij schiet uit zijn stoel of hij springt op uit zijn stoel.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Bedankt voor je feedback. Ik ben aan het oefenen om erg suggestief te schrijven, misschien is dit verhaal iets te suggestief. Ik wil eigenlijk de lezer zelf invulling laten geven aan de opdracht van de hacker en wat er dan gebeurd kan zijn met de racket. Hoe je het schetst, lijkt het inderdaad alsof het uit een groter verhaal komt. 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Thomas, ik vind het juist grappig dat door toedoen van een hacker een ruimteschip, jij noemt het raket,  blijkbaar niet alleen te vroeg vertrokken is, maar bovendien vd radar verdwenen. Als ik het goed begrepen heb... Of dit technisch gezien kan weet ik niet, maar mij staat het idee wel aan. En nu zwerven ze dus tot in het oneindige rond, mits de hacker zijn fout weet te herstellen?

Wat ik niet begrijp: 

Wie is de opdrachtgever, dus niet Stacey? Wat is dan zijn rol? Waar zijn ze ingetrapt? Waarom is Stacey kwaad en waarom staat er toch: goed gedaan Stacey, en ook nog: het geld is binnen...

Tja, het is duidelijk dat ik niks weet van het deep web, maar ik vrees velen met mij. Leg uit!

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja,

Bedankt voor je woorden! De opdrachtgever wil ik juist in het duister laten, misschien had ik inderdaad Stacey wat meer context kunnen geven. The deep web is eigenlijk de duistere kant van het internet, waar niet iedereen zomaar toegang tot heeft. Daar wordt criminaliteit bedreven of daar kan je wapens en drugs kopen.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Thomas,

Ik bedoelde met 'leg uit' dat er meer uitgelegd cq aanvullende info nodig is als het verhaal zich afspeelt op een niet alledaags terrein. Dan is suggestief schrijven ingewikkelder.

Lid sinds

5 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Thomas,

Ik vind je verhaal top geschreven. Het voelt inderdaad als een onderdeel van een groter verhaal. Het zou kunnen als begin van het verhaal waarbij ze op zoek gaan naar de opdrachtgever. Het is inderdaad suggestief geschreven en ik raakte als lezer af en toe een beetje de draad kwijt tijdens het lezen. Maar als je na gaat dat de hp vermoeid is als hij het verteld voelt het ook wel passend. Iemand die moe is heeft moeite met een duidelijk verhaal vertellen. Als je iets meer van de hak op de tak gaat en er een keer aan toe voegt dat hij een afslag bijna mist of moeite heeft met op de rijbaan te blijven, past het helemaal bij het vermoeide en verwarde van de hp. 

Ik kijk uit naar je volgende inzendingen.