#300 Te allen tijde trouw aan jezelf

Hoi Katja, mooi verhaal met een interessante opvatting.
Ik vind persoonlijk de titel wel erg lang. Het is zo'n beetje de hele uitleg van de opdracht. 

Ha! Zeker. Als me iets beters invalt zal ik hem veranderen. Anderzijds, het is wel haar motto...

Hoi Katja, deze titel is beter. Alleen, het moet te allen tijde zijn

oef, opgezocht en toch nog fout!

Mooi inkijk in het hoofd van een vrije geest. Heerlijk om niet altijd binnen de lijntjes te kleuren, dat spreekt me aan. 

groetjes, Nynke

Bedankt voor je reactie Nynke.

Hoi Katja, ieder zijn eigen lijntjes denk ik dan maar. En of het nu stippellijntjes zijn of van die vette, dubbele strepen zoals op de snelweg, het is zoals het is.
Mooi verhaal, Katja.
Klein zeurtje; kijk nog eens naar te allen tijde in de 2e en de laatste alinea.

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd 

Leuk Katja, een interessante tekst, die uitnodigt tot meer. Het is namelijk geen verhaal maar leest als een inleiding tot een verhaal of column, een beschouwing of observatie. Ben je van plan dit nog verder uit te werken? Het thema heb je mooi in verwerkt, ook met die verwijzingen naar het boek zelf; de zeebonk en de vleselijke relatie. Bé komt in deze alinea voor mij het meest tot leven; 'Daar bekommer je je te zijner tijd om, als ze zich voordoen. Al wat je dan nodig hebt is een breinaald, een teil water en wat handdoeken. In het begin is het gehannes, maar als je handig bent, en dat is Bé, heb je het snel in de vingers.' In de rest van je tekst heeft ze naar mijn smaak wat teveel van het stereotype kunstenaar, terwijl je haar hier meer beeldend en persoonlijk neerzet. Juist dit soort 'details' geven een personage duiding. Mooi gevonden.

Oké Ton, is gebeurd. Bedankt ook.

Hallo Lizette,

Scherp gezien dat het geen verhaal is!, ik dacht dat ik het had kunnen verbloemen.

Ik heb dat boek ooit gelezen en was geschokt. Het is dus een late revanche.

Dank voor je opmerking van de stereotypen. Ik besefte het wel, maar sluimerend😊 

Daar kan ik iets mee!

Hoi Katja! Een mooi verhaal - eigenlijk is het bijna meer een karakterbeschrijving of column. Ik vond het heel leuk om te lezen. Je hebt ook echt mooie zinnen, die qua inhoud ook interessant zijn om over na te denken: zoals: " op zijn slechts onbetrouwbaar en op zijn best onberekenbaar." Er zit ook een mooie opbouw is, namelijk dat het drama van Bé (en/of de spanning met de buurvrouw over haar, waarin tegelijk bewondering en afkeuring in lijkt te zitten) steeds meer vorm krijgt.

Qua feedback: Na het stukje "weet Bé", komen een paar opmerkingen, die ik zelf niet automatisch bij een kunstenaar vind passen. Misschien is "weet Bé" hier ook de irritatie van de buurvrouw, maar omdat die opbouw er nog niet is, lijkt het alsof de schrijver het hiermee eens is. Dan ergert het mij wat dat het idee wordt neergezet dat een kunstenaar per definitie buiten de lijntjes kleurt (er zijn er vast die juist precies weer binnen kleuren) of dat ze groot geld uitgeven. Misschien kan daar iets als "denkt Bé" staan. 

Verder mis ik hier nog een beetje de rol van de buurvrouw, maar dat is ook misschien al teveel naar een verhaal toe willen. Dat de buurvrouw stiekem geniet van haar verhalen, of dat ze gefrustreerd en braaf de aardappels schilt terwijl het luide geluid van de buurvrouw, die het ruime sop kiest (grappige metafoor :D) haar brave leventje overstemt, is iets wat op zich mooi uit deze aanzet zou volgen (of wat dan ook). In ieder geval dank voor het mooie verhaal :).

Hoi Karel,

Bedankt voor je leuke reactie.

De reactie "weet Bé" is op de vooroordelen die mensen hebben over kunstenaars. Die kloppen niet per se. Als kunstenaar heeft zij er ervaring mee. Het is een constatering.

Ik hoop dat dit nu duidelijker is?

Ik heb de buurvrouw gebruikt als medium, zij heeft verder geen functie.

Hoi Katja! Aaah, helemaal duidelijk :)! De buurvrouw als medium is voor mij toch gaan leven, dus dat is dan mooi meegenomen!

Top👍