Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#300 Te allen tijde trouw aan jezelf

Mijn buurvrouw Bé is een geëmancipeerde vrouw die trots in het leven staat. Ze is zelfredzaam en vrij in iedere situatie. Brave burgers benijden haar, zegt ze, maar weten niet hoe ze het moeten aanpakken, of durven niet, of allebei. Bij haar zit het in de genen, nog versterkt door haar opvoeding. Dat ze artistiek is aangelegd spreekt voor haar vanzelf.

Als kunstenaar wordt je veel vergeven en ook veel van je verwacht, weet Bé. Dat je chaotisch bent, en grillig; op zijn slechts onbetrouwbaar en op zijn best onberekenbaar. Dat je per definitie buiten de lijntjes kleurt. Dat je een groot gat in je hand hebt, waardoor het geld sneller verdwijnt dan dat het binnenkomt. Dat je ten alle tijden je eigen gang gaat, waaruit volgt dat je een einzelgänger bent of de gangmaker.

“Dat is juist wat ons kunstenaars interessant maakt,” zegt ze. “Wij geven kleur aan het leven dat anderen graag vanaf de veilige zijlijn gadeslaan.” Ik ken haar langer dan vandaag en neem maar van mij aan: kunstenaars, het zijn net mensen.

Zelf denkt ze daar uiteraard anders over. Zoals grappig genoeg ook geldt voor mensen die zwemmen in het geld of machtsdronken zijn: regels die voor anderen gelden, gaan voor hen niet op. Normen en waarden? Mwah, kneuterig!

Zaak is dan natuurlijk dat ze haar gedrag zodanig weet te presenteren dat ze overal mee weg komt. Maar daar is ze creatief en inventief genoeg voor. Dat is óók haar vak. En de bewonderaars, burgerlijk of niet, worden verblind door haar excentrieke stijl en pikken alles van haar. Dat komt goed uit want Bé heeft mensen vooral nodig om haar te bewonderen, van dienst te zijn.

Pas geleden was buurvrouw weer eens verliefd. Haar eerste gedachten gingen uit naar een kerel die bulkt van het geld, of een vent met imposante macht, maar ze was toe aan iets heel anders. Dus het werd een woeste kerel die haar op zijn kolenschoppen van handen het ruime sop in droeg. Hun relatie is uiteraard vleselijk, en dat vindt ze prima, for the time being.

Want heel ver vooruit kijken doet, wil en kan Bé niet. Wie vrij is leeft in het moment. Anders zou je je doen en laten door de tijd laten dicteren en dan ben je niet meer vrij. Met een zeebonk de koffer induiken is te meeslepend om je te laten weerhouden door vulgaire consequenties. Daar bekommer je je te zijner tijd om, als ze zich voordoen. Al wat je dan nodig hebt is een breinaald, een teil water en wat handdoeken. In het begin is het gehannes, maar als je handig bent, en dat is Bé, heb je het snel in de vingers.

Er zijn vrouwen die alles kunnen, zegt Bé, maar moet je dat willen, en waarom? In haar ogen is het kunstenaarschap onverenigbaar met het hebben van een kind; feitelijk een sta in de weg. Het belangrijkste is te allen tijde trouw te blijven aan jezelf.

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, mooi verhaal met een interessante opvatting.
Ik vind persoonlijk de titel wel erg lang. Het is zo'n beetje de hele uitleg van de opdracht. 

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi inkijk in het hoofd van een vrije geest. Heerlijk om niet altijd binnen de lijntjes te kleuren, dat spreekt me aan. 

groetjes, Nynke

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, ieder zijn eigen lijntjes denk ik dan maar. En of het nu stippellijntjes zijn of van die vette, dubbele strepen zoals op de snelweg, het is zoals het is.
Mooi verhaal, Katja.
Klein zeurtje; kijk nog eens naar te allen tijde in de 2e en de laatste alinea.

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd 

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuk Katja, een interessante tekst, die uitnodigt tot meer. Het is namelijk geen verhaal maar leest als een inleiding tot een verhaal of column, een beschouwing of observatie. Ben je van plan dit nog verder uit te werken? Het thema heb je mooi in verwerkt, ook met die verwijzingen naar het boek zelf; de zeebonk en de vleselijke relatie. Bé komt in deze alinea voor mij het meest tot leven; 'Daar bekommer je je te zijner tijd om, als ze zich voordoen. Al wat je dan nodig hebt is een breinaald, een teil water en wat handdoeken. In het begin is het gehannes, maar als je handig bent, en dat is Bé, heb je het snel in de vingers.' In de rest van je tekst heeft ze naar mijn smaak wat teveel van het stereotype kunstenaar, terwijl je haar hier meer beeldend en persoonlijk neerzet. Juist dit soort 'details' geven een personage duiding. Mooi gevonden.

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja! Een mooi verhaal - eigenlijk is het bijna meer een karakterbeschrijving of column. Ik vond het heel leuk om te lezen. Je hebt ook echt mooie zinnen, die qua inhoud ook interessant zijn om over na te denken: zoals: " op zijn slechts onbetrouwbaar en op zijn best onberekenbaar." Er zit ook een mooie opbouw is, namelijk dat het drama van Bé (en/of de spanning met de buurvrouw over haar, waarin tegelijk bewondering en afkeuring in lijkt te zitten) steeds meer vorm krijgt.

Qua feedback: Na het stukje "weet Bé", komen een paar opmerkingen, die ik zelf niet automatisch bij een kunstenaar vind passen. Misschien is "weet Bé" hier ook de irritatie van de buurvrouw, maar omdat die opbouw er nog niet is, lijkt het alsof de schrijver het hiermee eens is. Dan ergert het mij wat dat het idee wordt neergezet dat een kunstenaar per definitie buiten de lijntjes kleurt (er zijn er vast die juist precies weer binnen kleuren) of dat ze groot geld uitgeven. Misschien kan daar iets als "denkt Bé" staan. 

Verder mis ik hier nog een beetje de rol van de buurvrouw, maar dat is ook misschien al teveel naar een verhaal toe willen. Dat de buurvrouw stiekem geniet van haar verhalen, of dat ze gefrustreerd en braaf de aardappels schilt terwijl het luide geluid van de buurvrouw, die het ruime sop kiest (grappige metafoor :D) haar brave leventje overstemt, is iets wat op zich mooi uit deze aanzet zou volgen (of wat dan ook). In ieder geval dank voor het mooie verhaal :).

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karel,

Bedankt voor je leuke reactie.

De reactie "weet Bé" is op de vooroordelen die mensen hebben over kunstenaars. Die kloppen niet per se. Als kunstenaar heeft zij er ervaring mee. Het is een constatering.

Ik hoop dat dit nu duidelijker is?

Ik heb de buurvrouw gebruikt als medium, zij heeft verder geen functie.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja! Aaah, helemaal duidelijk :)! De buurvrouw als medium is voor mij toch gaan leven, dus dat is dan mooi meegenomen!