Schrijven over erotiek (ik- of jij-personage?)
Goedemiddag,
Zoals sommige misschien weten schrijf ik graag over niet alledaagse onderwerpen. Nu ben ik voor mijn volgende boek in de wereld van de (bd)sm gedoken. Ik wil niet een fifty shades verhaal ervan maken, maar gewoon hoe het gaat tussen een gewone man en vrouw. Niet iedereen dit dat doet is miljonair. Ik wil dus schrijven over de dame haar zoektocht naar de juiste meester en haar ontdekkingen. Ze komt in de wereld dankzij haar vriendin, die het samen doet met haar partner.
Nu twijfel ik of ik in de tweede of de eerste vorm ga schrijven. Zou het jullie afspreken om zo'n intens verhaal te lezen door je eigen ogen of lijkt het jullie juist interessant om dat te ervaren door (haar) je eigen ogen?
Alvast bedankt!
Ik denk dat beide me zou…
Lid sinds
14 jaarRol
Ik denk dat beide me zou kunnen boeien. Dat hangt helemaal af van de uitwerking. Het is niet echt een keuze waarin we je heel goed kunnen adviseren, je zult hem zelf moeten maken.
Over het algemeen is een ik-perspectief meer gefocust op je personage, haar gedachten en ervaringen, terwijl een hij/zij-perspectief de schrijver meer ruimte geeft om soms uit te zoomen en meer over de context en de omgeving te schrijven, en een andere toon aan te slaan die niet per se de stem van je hoofdpersoon vertolkt. De vraag is niet wat de lezer het liefst zou willen lezen, want beide perspectieven hebben hun eigen charmes. De vraag is hoe de schrijver haar verhaal wil schrijven.
Gedurfd onderwerp! …
Lid sinds
14 jaarRol
Gedurfd onderwerp!
Gewoonlijk is de derde persoon het eenvoudigst. Ik zou de tweede persoon niet snel gebruiken; er zijn er maar weinig die dat goed kunnen (ik i.i.g. niet). De ik-vorm kan ook, maar besef dat je dan geen scènes kunt schrijven waarin de ik niet aanwezig is.
Het is niet een onderwerp…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Het is niet een onderwerp waar ik snel in zou duiken, dus neem mijn reactie met een korrel zout. Ik ben immers niet je publiek. Maar misschien kan je er wel wat mee.
Als ik "normale" romannetjes lees vind ik het heel lastig als deze in de eerste persoon zijn geschreven. Vooral wanneer er dingen gebeuren waar ik me echt niet prettig bij voel. Vrouwelijke karakters worden in romantische verhalen vaak als passief en/of naïef neer gezet. In de derde persoon sta ik al praktisch "domme trut" te schreeuwen tegen de bladzijdes en m'n ogen te rollen als ze zichzelf daardoor onvermijdelijk in gevaarlijke situaties heeft weten te werken.
Als het in de "ik" vorm is leg ik het boek weg. Ik ben namelijk niet zo en kan m'n verbeelding niet verbreden tot de hoofdpersoon in dat moment.
Als ik over zo'n gewaagd onderwerp als bdsm zou schrijven zou ik persoonlijk toch in de derde persoon schrijven om mijn nauwe publiek niet nog kleiner te maken.
Maar nogmaals, neem die mening voor wat het is. Van iemand die niet in de doelgroep zit waar je op mikt.
Ik weet zeker dat jij als schrijver de beste keuze voor je verhaal alleen zelf kan maken.