Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#294 - Lutanea

 

Zijn leven lang bleek George al een zoon te willen. Daarmee had je gewoon meer kans.  Maar de echofoto’s boden geen uitsluitsel. Misschien had hij ze nooit goed bekeken. Misschien werkte zijn geheugen selectief. Volgens George werd het een jongen.  Het leek weleens de voorwaarde voor zijn ontferming. Niet dat hij het met zoveel woorden zei. Hij ging er gewoon voortdurend van uit. Uiteindelijk hoorde Ethel het niet eens meer. Soms kon hij zo halsstarrig zijn, met zijn heilige vuur.

Want voor zijn zoon had George de boot gebouwd, samen met de andere vaders van andere zoons uit het dorp. Voor zijn zoon had George bepleit dat Ethel mee mocht op zee, hoewel ze toen al ver over de helft was van haar zwangerschap. Voor zijn zoon had George zelfs het kapseizen overleefd. Alsof ze door een engel werden beschermd. Nu hadden ze een dochter. Misschien was de beschermengel er nog. Ze kon het maar beter geloven.

Daar klonken trage voetstappen in het zand. Misschien was George bijgedraaid. Hier in Lutanea konden meisjes tenslotte ook de top bereiken. Zelfs verschoppelingen als zij, dat was een troost. Sterker nog, het was een keizerlijk decreet. Gelijke kansen voor iedereen. Haar dochter kon op een dag de Aarde redden: daarvoor waren ze hier tenslotte. Daarom was iedereen hier, in deze uithoek van het universum. Een giftig amalgaam van eerzucht en idealisme was veelal het resultaat. Maar dat hoefde niet. Desnoods gaf Ethel haar dochter de eerste lessen vast zelf. Schoolboeken schenen in het kamp te circuleren. Misschien was het ordinaire dagdromerij, dat wist ze. Alles had een prijs. Maar ook in je hoofd ontsnapte je aan deze hel.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hoi Kruidnagel! Interessant verhaal. De eerste alinea heeft hele mooi taal en maakt nieuwsgierig. Daarna raak ik een beetje in de war :(. Hieronder wat specifieke feedback:

De nog maar pasgeboren oorzaak van alle ophef  -> Mooi begin :D. De eerste zin kan wat mij betreft overigens wel in twee zinnen.

Mooi: het wordt in “Het klonk grotesk, en toch had de engel het zo gezegd.” meteen duidelijk dat dit over Maria van Jezus gaat, zonder dat het expliciet wordt zegt. (tenminste, of over een bijna-Maria dan?)

In de laatste alinea raak ik een beetje in de war. Ik ben misschien niet zo bijbelvast, maar ik kan me geen zee herinneren in hun omstreken. Dus misschien zijn dit dan een andere Jozef en Maria? En in het stuk: “Nu was ze moeder. Nu kwam de engel misschien ook eens bij haar.” raak ik ook in de war, want de engel is toch wél geweest (die heeft groteske dingen tegen haar gezegd)? Of dit is dus niet Jezus, maar net-niet-Jezus? Ik kom er in ieder geval niet helemaal uit :S.

 

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karel123,

Bedankt voor het lezen. Ik heb inderdaad even zitten twijfelen over de namen, want zoals je al opmerkt, trekken ze je aandacht meteen naar de Maria en de Jozef uit de Bijbel. Bij de opdracht 'een meisje dat de wereld redt' dacht ik dan ook eerst: 'wat een bizar sf-uitgangspunt, een kind dat de wereld redt,', vervolgens: 'hé, volgens mij bestaat er al een best invloedrijk verhaal over een kind dat de wereld redt (maar dat is een jongetje), en daarna: 'misschien kan ik dat verhaal een beetje tweaken.' Daardoor heb ik er een meisje in geschreven en het verplaatst naar een actuele vluchtelingcontext. Door die twee aanpassingen gaat het dan ook over een andere J. en M. dan hun Bijbelse naamgenoten (ze krijgen bijvoorbeeld een dochter en geen zoon.)

En toch zit er nog steeds een engel in; die verwijst niet alleen naar de boodschapper Gabriël in het Evangelie, maar ook naar de perceptie van de niet-westerse hoofdpersonen. 'Maria geloofde het graag' heeft een andere lading dan 'Maria geloofde het': er zit een vleugje twijfel in. Misschien heeft ze de engel zelf niet gezien (dat blijkt althans uit de voorlaatste zin van het verhaal). Misschien is haar Jozef de bron van dat engelenmysterie. Misschien was er helemaal geen engel.

Je verwarring begrijp ik wel, want er lopen een paar lijnen door elkaar en er zal te veel in zitten (dat gebeurt me weleens).

- Het kerstverhaal
- De vluchtelingenproblematiek
- De man-vrouwverhoudingen
- De emotionele afstand en de ruzie tussen J. en M.
- Een meisje dat de wereld redt
- Een sfeertje dat naar fantasy neigt

Ik broed nog op een rode draad – je feedback helpt daarbij. Groet!

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Kruidnagel

Aha! Dat maakt het een stuk duidelijker! Succes ermee :)!

p.s. Een optie is wellicht een hint naar de huidige setting. Als op de achtergrond de bombardementen op Syrië door Turkije / de Amerikanen te horen zijn bijvoorbeeld, weet je als lezer meteen dat dit dus een huidige parallel is.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Even lekker bezig geweest met de sloopkogel en ingezet op fantasy. Voor het eerst trouwens, maar ik vind het eigenlijk best leuk.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Kruidnagel, Ik struikel in de eerste alinea over de navelstreng die nog even blijft kloppen. Is die nog niet doorgeknipt of hoe moet ik dit lezen? Als het inderdaad nog niet doorgeknipt is, is het niet geloofwaardig. Je schrijft een paar zinnen verder: George gedroeg zich sinds de geboorte ronduit lomp. En hij bleef alweer veel te lang weg. Dus dan zit die navelstreng er nog wel heel lang aan. Maar nogmaals, ik lees het misschien helemaal verkeerd.

Daarna lijkt het inderdaad een bijbels verhaal. Ik weet alleen niet hoe ik de dood van George erin moet zien en hoe de wereld gered wordt. Al met al een verwarrend verhaal voor mij.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, je kunt het verhaal het best lezen zonder eerst door de reacties heen te gaan: alle duidelijke Bijbelverwijzingen heb ik er bijvoorbeeld uitgehaald om de plot wat te vereenvoudigen. (Behalve de engel en de hel, maar die zijn in deze versie louter nog spreekwoordelijk bedoeld.) Struikelen over een navelstreng lijkt me trouwens pijnlijk ;-). 

Maar uit je commentaar leid ik af dat de opbouw nog te verwarrend is. George wilde een zoon, kreeg een dochter, merkte dat bij de bevalling natuurlijk, werd pissig en beende weg. Want zo lomp is hij. Ik ga denk ik toch nog maar even de volgorde omgooien.

George gaat gewoon dood voor de sfeer van het verhaal.

Het meiske gaat de wereld redden. Of niet. Maar het lijkt haar missie. Volgens haar moeder.

Bedankt voor je reactie!