Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 293 Lieve Marianne

7 april 2020 - 23:14

Lieve Marianne,

Ik lig heerlijk in de tuin te genieten van het lentezonnetje. De temperatuur is met 19 graden lekker warm voor de tijd van het jaar. Na het douchen heb ik een droog beschuitje gegeten en weggespoeld met een kopje thee. Je weet wel, van die slappe lauwe groene thee die jij altijd zo lekker vindt. In mijn huidige toestand ben ik al blij dat ik het binnen kan houden.

Het weer en de omgeving stemmen mij mild.
Ik bewonder de prachtige kleuren van de tulpen, primula’s en blauwe druifjes. En natuurlijk de narcissen, die zo mooi contrasteren met het frisse groen van het gras. Dan heb ik het nog niet over de knoppen aan de struiken en bomen, die op springen staan en daardoor gehuld zijn in een waas van aarzelend groen.
Sommige struiken staan al in bloei en dat zorgt voor een orgie van heerlijke geuren. Dat trekt insecten aan die ik met mijn ogen volg in hun sierlijke vlucht van bloem naar bloem.
En overal om mij heen hoor ik de vogels in de tuinen, ze tjilpen en fluiten dat het een lieve lust is. Ik doe mijn ogen dicht om me beter te kunnen voorstellen wat ze tegen elkaar zeggen, waarschijnlijk iets met ‘ik pluk nog wat gras voor het nestje, zorg jij ondertussen nog voor een paar lekkere regenwormen,’ maar dan hoor ik weer die vervelende pitbull van een paar huizen verder die laat horen dat hij naar binnen wil. Toch jammer dat iedereen in de buurt dat hoort, behalve zijn eigen baasje en vrouwtje.
Ondertussen is er een bescheiden kolonne mieren – ik tel er in de gauwigheid een stuk of acht – onderweg van A naar B. Ik vermoed dat ze ergens wat te eten willen halen, maar ik snap niet dat ze daarvoor dan precies over mijn linkervoet moeten marcheren. Ach, dat gekriebel hoort nu eenmaal bij de lente, ik laat ze maar.
Ja, dan denk ik toch dat moeder natuur het allemaal goed voor elkaar heeft, deze lente. Het zindert in de lucht, en ik las onlangs hoe iemand dat zo mooi omschreef: Het ruikt buiten lekker, naar lente; het ruikt naar beloften.
Ontroerend mooi vind ik dat, daar kan ik haast euforisch van worden.

Hoe anders was dat vanochtend.
Reeds vroeg drong de lentezon genadeloos mijn slaapkamer binnen. Nou ja, ik had natuurlijk gisteravond ook gewoon de gordijnen kunnen sluiten, maar op de een of andere manier hebben de glazen wijn waar ik met volle teugen van heb genoten, mij daarvan weerhouden. Het is sowieso een wonder te noemen dat ik mijn bed nog heb weten te vinden.
Het felle zonlicht drong al vóór achten door mijn gesloten oogleden, dus er zat weinig anders meer op dan wakker worden.
Ik stapte uit bed en ging meteen onderuit. Vanaf mijn bed tot de slaapkamerdeur en zelfs op de gang lagen de restanten van wat ik gisteravond tot mij had genomen. Behalve wijn herkende ik nog pinda’s, een halve frikadel en blokjes kaas met de mosterd er nog op.
En de stank was niet te harden. Mijn vertrouwde odeur, met als basis de lucht van gedragen sokken en onderbroeken, gelardeerd met een flinke dosis okselzweet en een vleugje flatulentie, werd volstrekt overschaduwd door een weerzinwekkende, zure en ranzige meur.
Ik glibberde naar de badkamer, waar ik eerst een diepe buiging maakte voor de toiletpot. Mijn maag maakte daar dankbaar gebruik van door zich bij die gelegenheid te ontdoen van geelgroenig slijm met een bittere smaak en de stank die ik nog herkende van mijn slaapkamer.
Hoe ik het heb klaargespeeld weet ik niet meer, maar twee uur later lag ik hier dus in de tuin. Met nog een zweem van de geur van doucheschuim om mij heen.

Lieve Marianne, als jij nou binnenkort toch weer aan de voorjaarsschoonmaak begint, is het misschien wel een goed idee als je vanmiddag eerst even hier langs komt, zodat je je reinigingsskills alvast kunt oefenen op mijn slaapkamer en badkamer. En ga je daarvoor nog even langs de supermarkt om schoonmaakmiddelen, sponzen, chloor en zo te halen, neem dan meteen even een kratje bier, wijn en een blik knakworstjes voor me mee.

Dankjewel,

Liefs, Peter

 

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2020 - 14:22

Hoi Kruidnagel, dankjewel voor je reactie. Leuk dat het bij jou zo binnenkomt!
Ik geef er nog een kleine toelichting bij: Ik heb me laten inspireren door de wekelijkse column van Peter Heerschop op Radio 538 (vrijdag rond 9.40, herhaling op zaterdag rond 10.40), waarin hij de afgelopen week becommentarieert op humoristische wijze. Daarnaast ben ik schatplichtig aan Fief; van haar heb ik het mooie citaat 'geleend' over hoe de lente ruikt (wat mij betreft een pareltje!). 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2020 - 14:59

Hoi Ton, knap hoe je van het idyllische naadloos overgaat naar het bizarre. Zeer beeldend geschreven. Ik kon het nog net niet ruiken (gelukkig maar). Ik hoop dat Marianne je brief kan waarderen. Ik heb hem in ieder geval met een hele grote glimlach gelezen. 

Bedankt voor je compliment.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2020 - 15:23

Hoi Fief, ook jij bedankt voor je compliment. En tof dat ik je mocht citeren! 
Ik hoop vooral dat Marianne nog wat meeneemt van de supermarkt als ze komt ... 😃

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
8 april 2020 - 17:00

Leuk verhaal, Ton! Als ik Marianne was zou ik ook lekker in een tuin gaan liggen in plaats van sjouwen met schoonmaakmiddelen en een kratje bier ;>) 

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2020 - 14:29

Verrassend verhaal Ton, hahaha, en lekker contrast tussen de jubelende lentetuin en de ranzige ochtendgeuren! Het sterkste beeld vind ik wel hoe je hoofdpersoon naar de badkamer 'glibbert'! Zonder er verder woorden aan vuil te maken, schets je daarmee een vloer vol smerigheid die ik aan mijn voeten voel plakken..Je ziet dat je ook met een goed gevonden werkwoord zintuiglijk kunt schrijven! Graag gelezen deze brief! 

 

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2020 - 14:45

Hoi Lizette, dank je hartelijk voor je mooie reactie! Ik bloos ervan, maar met dit weer kan ik zeggen dat die kleur op mijn gezicht komt van het zonnetje in de tuin ...
Ik wens je fijne Paasdagen!

Mvg Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2020 - 17:35

Hoi Ton, Dank je wel voor de brief van Peter aan Marianne. Met veel plezier gelezen. Ik vind dat je de zintuigen goed gebruikt.

Het gemoedelijke in het middenstuk staat een beetje haaks op het begin en eind. Ik weet niet zo goed of ik dit bij Peter vind passen.

Wel een mooi opgebouwd verhaal en ik heb het met veel plezier gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2020 - 20:53

Hoi Ilse, dankjewel voor je reactie. Je compliment doet me goed; ik ga met een fijn gevoel de Paasdagen in!
Ik schreef al in mijn reactie aan Kruidnagel dat ik mij heb laten inspireren door de wekelijkse radiocolumn van Peter Heerschop. In de 2e alinea was mijn intentie om invulling te geven aan de opdracht. Als jij met het gemoedelijke in het middenstuk die 2e alinea bedoelt: ik denk wel dat het bij die Peter past: naast hilarisch (hij is tenslotte cabaretier) kan hij ook heel poëtisch en lyrisch zijn. En emotioneel; hij heeft o.a. aan het drama met de bolderkar in Oss en de tramaanslag in Utrecht aandacht besteed in zijn radiocolumn, waarmee hij veel lof heeft geoogst. De column over Utrecht is zelfs verkozen tot hét radiomoment van 2019.

Ik wens jou ook fijne en zonnige Paasdagen!

Mvg Ton Badhemd

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2020 - 16:27

Dag lieve Peter, wat lief dat je nu aan mij denkt. Net als jij geniet ik van het heerlijke lenteweer. Aan de voorjaarsschoonmaak doe ik niet meer. Ik zou zeggen, zet de ramen lekker wijd open. Over een tijdje kom ik gezellig bij je langs. Ik hoop dat de voorjaarsbries je huis dan heeft opgefrist. Liefs, Marianne

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2020 - 17:45

Dag lieve Marianne / Annemieke, je advies opgevolgd. Het ruikt nu lekker fris. Maar dat komt meer door de Paashaas die nog even langskwam met een mandje eieren op zijn rug. Hij heeft me geholpen. Toen de boel schoon en aan kant was, bleek er in dat mandje nog een kratje bier te zitten. Dat hebben we toen samen mee de tuin in genomen, waar het nog een gezellige middag is geworden.
Liefs, Peter / Ton