#291 - Aanraking

Hoi Caroline, welkom op dit forum! Ik hoop dat dit niet autobiografisch is. Is dat wel het geval, kan ik niet veel anders dan je veel beterschap en sterkte wensen.
Je stukje maakt indruk; een goede indeling in alinea's, en je verwoordt je gevoelens van frustratie en verlangen heel mooi, eindigend met het verlangen naar de eenvoudige maar o zo belangrijke dingen die een mensenleven kleuren. Chapeau!
Wel een paar kleine zeurtjes;
- 'tgv' zou ik voluit schrijven
- iets abnormaals
- typo: 'verzofging'
- 'zo'n moment'  of 'zulke momenten'

Mvg Ton Badhemd

Dankjewel. Spijtig genoeg wel autobiografisch... en vanavond kwam het op zijn hoogte- of liever dieptepunt...Bedankt voor je reactie.

Hoi Caroline, als verpleegkundige sta ik aan de andere kant van het verhaal. Jouw visie laat me nog meer beseffen hoe het voor degenen moet zijn die in het bed liggen. Bedankt dat je jouw kant van het verhaal hebt willen delen. 

Ik wens je heel veel sterkte en beterschap. Blijf wel schrijven, hè?

Dankje . Veel respsct voor jou . Merci voor wat jullie doen 

Hoi Caroline,

Je verhaal raakt me. Je hebt het ongelofelijk goed geschreven. Het komt echt binnen. Bedankt dat je jouw ervaring in deze rare tijd hebt willen delen.

Ik wens je heel veel beterschap en hoop meer teksten van je te lezen.

Bedankt voor je reactie 

Hoi Caroline, wat fijn dat je ons forum hebt weten te vinden en jouw verhaal hier opschrijft. Je schrijft met een vlotte pen en zeer helder. Je geeft ons het inzicht dat we geluk hebben wanneer we elkaar nog binnen een gezin kunnen aanraken. Niet voor niets koos ik voor dit thema voor deze opdracht. Lief van de verplegers dat ze even hun schouderklopje geven of aai, al is dat met handschoen. Ik wens je beterschap en ik hoop dat je morgen ook meedoet met de volgende schrijfopdracht, als je kunt en wilt.

Hi Caroline! Mooi verhaal en wat leuk om het woord 'lockdown' nader onder de loep te nemen. Heel veel sterkte gewenst!

Dankjewel. Ik 2al het proberen.... hangt veel vh onderwerpal af.