#291 Aanraken
Aanraken
Ik raak je aan, in gedachten en in mijn dromen. Het verlangen bij je te zijn is haast te groot om te dragen. Helaas … je bent er niet meer. Wat rest is een foto en herinneringen. Daar doe ik het mee. Elke avond voor het slapen gaan streel ik met mijn wijsvinger jouw gezicht en plak een zoen op je neus. Het licht van de maan laat jouw gelaat stralen. Ik dommel weg met de herinnering van weleer.
In de vroege ochtend voel ik een adem in mijn gezicht. Ik steek mijn hand uit en kroel door je haren. Jouw warme lichaam schuift nog een stukje naar me toe zodat je dicht tegen me aan ligt. Als ik mijn ogen open kijk ik recht in jouw trouwe, bruine kijkers. Het is heerlijk om mijn arm om je heen te slaan ook al lig je met alle vier je poten in de lucht. Je vervangt mijn verloren liefde niet, je schenkt me nieuwe.
Grappige wending aan het…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Grappige wending aan het einde waardoor de betekenis verschuift van romantiek naar de liefde voor een huisdier. Je schrijfstijl heeft een non-fictie nuchterheid maar dan met warmte. Bij 'plak een zoen op je neus' gaf je een hint weg die ik niet had opgemerkt dat het om een hond zou kunnen gaan. Dat is erg goed, om zo'n hint eerder in het verhaal te geven. Je zou, als je het zou willen, nog persoonlijkere details, observaties kunnen gebruiken die specifiek zijn voor deze hond om het verhaal nog een tikkeltje persoonlijker te maken. Maar het is al goed zoals het is.
Dank je, Odile.
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dank je, Odile.
Hoi Anya, wat een lief…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Anya, wat een lief verhaal. Zoals ik het lees ben je een liefde kwijtgeraakt, maar schenkt je hond (of kat, want dat zou ook nog kunnen) je nieuwe liefde.
Mooi beschreven. Graag gelezen.
Hoi Anya, mooi je gevoelens…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Anya, mooi je gevoelens van gemis en liefde vertolkt. En ja, de liefde van een hond is onvoorwaardelijk en ontroerend. Graag gelezen!
Mvg Ton Badhemd
Beste Anya, je gemis en…
Lid sinds
4 jaar 10 maandenRol
Beste Anya,
het gemis en acceptatie daarvan komen duidelijk naar voren in de eerste helft. Knap!
En fijn om te lezen dat er gelukkig troost is door het gezelschap van een huisdier.