Opdracht #290 Corona

Lieve Sjaan,

Zoals je vroeger door het leven ging zal ik niet snel vergeten. Het eerste dat opviel waren je diepblauwe ogen en je stralende glimlach. Wat opviel was de tijd waarin je bent opgegroeid. Omdat je vader fabrieksarbeider en je moeder kleermaakster was, moest jij nog net niet in de goot leven. Je eigen kostje verdienen ging je daarentegen gemakkelijk af. En je had bovendien de tijd mee. Je plakte kleine memootje in ieder klein winkeltje van het dorp voor het aanbieden van een huishoudelijke hulp.

De zuinige jaren waren net voorbij en er werden langzaamaan steeds meer huishoudelijke apparaten te koop aangeboden. De fabrieksarbeiders hadden nog verplichte werktijden waardoor overdag alleen de huisvrouwen thuis waren. Iedere gezin had maximaal twee kinderen die altijd van negen tot vier uur op school zaten. Een ideaal gelegenheid om net genoeg huismoeders te vinden die al dat vele schoonmaakwerk liever aan jouw overlieten. Met je 18 jaar was je niet lang of kort en kon je makkelijk overweg met de dweilen en kleine stofzuigers.

De arbeidershuisjes hadden nog een zeilen vloer waardoor het in een mum van tijd superglad gedweild was. Alle vuiligheid was binnen een uur helemaal verdwenen. Zo kon je makkelijk vier klanten 's morgens en vier klanten 's middags afwerken.

De meeste huismoeders bereidde 's ochtends al de warme maaltijd in de kleine keukentjes voor zes uur, zodat ze je nimmer in de weg liepen bij je schoonmaakwerk.

Nog later kozen de meeste jonge vrouwen voor de textielschool, maar dat was niet aan jou besteed. Het onderwijsvak trok je meer aan, aangezien de scholen steeds meer op zoek waren naar docenten. Het lukte je na twee jaar school volgen een juf te worden op de kleuterschool in de grote stad. Je bent er gelukkig een heleboel jaren mee zoet geweest tot aan je pensioen. De opkomst van het digitale tijdperk was nog niet begonnen, zodat het les geven nog minder hectisch was. En toen de eerste computers werden verkocht had je genoeg ervaring om niet ontslagen te worden. Je kon goed overweg met de ondeugende kleuters in je klas. Ik weet zelfs nog dat je door de directeur op je 50ste jaar in het zonnetje bent gezet op het nieuwe schoolplein.

Op dat laatste mag je nog het meest trots zijn!

Groet, Nico