#290 Brief aan mevrouw Weterings

Lieve mevrouw Weterings,

Nu we u tijdelijk niet meer kunnen bezoeken, schrijf ik u een briefje.
Anders waren we komend weekend even aangewipt om te kijken hoe u het nu maakt. Ton stelde voor dat we u dan ook mee naar huis zouden nemen zodat u kunt zien hoe uw huisje er nu uitziet na de verbouwing (*). Maar dat komt wel over een poosje, als al die maatregelen niet meer nodig zijn.

Kunt u nu vanuit uw kamer de knopjes aan de takken al zien groeien en uitkomen? En staan de narcissen bij u ook al in volle bloei? Ik weet dat u daar altijd zo naar uitkijkt in het voorjaar.
Wij genieten nog steeds van de tuin, die u en uw man zo mooi hebben ingericht en altijd zo goed hebben verzorgd. We hebben het meeste zo gelaten; de bloemperken hebben we in ere gehouden, alleen is het terras opnieuw betegeld en een stukje uitgebreid. Daardoor is het grasveld wat kleiner geworden, maar dan we kunnen ‘s middags wat langer in het zonnetje zitten.

Uit ons straatje zijn niet zo veel nieuwtjes te melden.
Meneer Van Dongen van nummer 27 ligt weer in het ziekenhuis. Bij de laatste operatie was er een klemmetje in zijn buik achtergebleven, dat wordt er nu uitgehaald. Hij moet nog anderhalve week in het ziekenhuis blijven.

Wij hebben zelf heel leuk nieuws; Ton en ik krijgen gezinsuitbreiding. Als alles goed gaat, komt er begin september een klein Badhemdje.
Jammer genoeg kan ik u dit niet persoonlijk vertellen, maar ik kan het niet voor me houden. Ik denk dat u erg opgetogen zou zijn en mij honderduit zou vragen. Misschien kan ik u in deze brief alvast wat antwoorden geven, dan doe ik net of ik met u aan het praten ben. 
De baby groeit goed, net als ik … ;-) Mijn nachtrust is net zo goed als anders, alleen ben ik ‘s morgens nog wel wat misselijk, maar dat wordt gelukkig al minder.
Ton was verschrikkelijk blij toen ik hem het grote nieuws vertelde, en die lieverd is zo bezorgd! Ik mag niets meer tillen, hij smeert lekkere boterhammen voor me met mijn lievelingsbeleg; pindakaas met sambal en komkommer. En als ik ‘s avonds trek heb, rijdt hij naar de snackbar voor een lekker hapje. Dan neemt hij er zelf ook wel een hoor, die snoeperd!

Ik hoop dat we snel bij u langs kunnen komen.

Lieve groetjes, ook van Ton,

Esina

(*) In weekopdracht #283 is gemeld dat Ton en Esina voor elkaar kozen en in een knus huisje zijn gaan wonen. Zie https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wekelijkse-schrijfopdracht/148301 Dat is het huisje van mevrouw Weterings. Met haar hebben ze sindsdien contact gehouden.