#289 Verkapte boodschap
Lief dagboek,
Dit keer ging het mis. Ik deed wat ik altijd doe; boodschappen voor de deur zetten (de achterdeur zodat ik ongezien de steeg in kan), aankloppen en wegrennen. Maar ik bleef hangen met mijn jas aan het hekdeurtje en kreeg mezelf zo snel niet los. Ze zag me. Ze schreeuwde naar me. Hoe ik het waagde bij haar in de buurt te komen. Dat ze het spruit van die walgelijke man niet wilde zien. Toen zag ze de doos met boodschappen. Ik meende een korte verwarring te zien, maar het besef dat de wekelijkse boodschappen die ik nu al een paar maanden breng van mij komen, zon haar niet. Ze gaf de doos een harde trap. ‘Ik hoef je medelijden niet!’ Ik hoorde een pot breken. Met tranen in mijn ogen ben ik weggerend. Ik durfde niet meer terug om te kijken wat ze ermee gedaan had. Waarom doe ik dit eigenlijk ook?
Het deed me altijd zo goed te zien als ik door de coniferenheg heen keek, dat het blij ontvangen werd. Ik bracht altijd, naast standaard groente en fruit, iets nieuws mee. Zelfs toen het al redelijk een gewoonte werd, kon ik zien dat ze in de keuken gretig de doos opende en alles wat ze niet kende goed bekeek. Van wie zou ze hebben gedacht dat het kwam al die tijd? Alle blijdschap en trots die ik de afgelopen maanden voelde als ik dit deed, is nu in een klap weg. Het enige wat ik voel is schaamte. De schaamte die er altijd al zat, maar ik goed kon vermommen in een soort van Moeder Theresa. Zo goed dat ik het zelf niet eens herkende. Waarom probeer ik papa’s fout te verzachten?
Nu weet ze dat ik het ben en waarom ik het doe. Ik had me er niet mee moeten bemoeien. Ik had me er van het begin af aan afzijdig van moeten houden. Ik schaam me voor wat ik doe en wat ik geworden ben, maar ik schaam me vooral dat ik een kind van mijn vader ben.
Hoi Hannah, eigenlijk een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Hannah, eigenlijk een heel triest verhaal. Het verhaal vertelt helaas niet wat er gebeurd is tussen je ouders en waarom jij je dan schuldig moet voelen. Dat maakt dat ik eigenlijk niet goed snap waarom jij je schaamt. Je bent betrapt en daardoor is je geheim aan het licht gekomen. Dat je dat heel verdrietig maakt omdat je het niet meer kunt doen, snap ik, maar dus niet waarom je je ervoor schaamt. Het is eigenlijk een heel mooi gebaar, want er zijn veel mensen die geen liefdadigheid aan willen nemen van mensen die ze kennen.
Toch heb ik je verhaal met interesse gelezen. Je hebt het mooi verwoord. Het laat me alleen met wat vraagtekens achter. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn. Je kunt nu zelf het een en ander zelf invullen.
De volgende zin viel me op:
Dat ze het spruit van die walgelijke man niet wilde zien. --- volgens mij is het de spruit of de telg
Hannah, mooi gegeven om…
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Hannah, mooi gegeven om iemand te helpen vanwege het gedrag van je vader.
Jammer dat jouw hp de kous op haar/zijn kop krijgt.
Over die schaamte kan je mss wel een veel langer verhaal schrijven, je kan er als schrijver alles in kwijt.
Inspirerende tekst voor mij, graag gelezen en veel schrijfplezier hier.
Fijne dag,
Marie
Hoi Hannah, indrukwekkend en…
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Hoi Hannah, indrukwekkend en ontroerend verhaal over een familierelatie. Je hebt dat mooi verwoord, ik heb het graag gelezen.
Een kleine opmerking; 'het zinde haar niet' i.p.v. 'het zon haar niet.'
Hoi Fief, dank je wel voor…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Fief, dank je wel voor je reactie!
Is het ook 'de spruit' als het meervoud is?
Dank je wel!
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Dank je wel!
Hoi Ton, dank je wel! Ik…
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
Hoi Ton, dank je wel!
Ik was zelf daar ook niet uit. Ik had eerst zinde, maar mijn word-programma gaf het aan als fout. Ik vond dit: https://www.mijnwoordenboek.nl/werkwoord/zinnen. Daarom heb ik er zon van gemaakt, al voelt dat wat raar.
Goeie tekst, Hannah! Je zet…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Goeie tekst, Hannah! Je zet een complex personage neer en de tekst maakt me heel nieuwsgierig naar wat er dan precies is gebeurd. Ik vind het persoonlijk wel iets hebben dat dit in het midden wordt gelaten, zo laat je het verhaal open voor interpretatie.
Het enige wat ik niet logisch vind in het verhaal, is het feit dat de HP zich afvraagt waarom hij papa's fout probeert te verzachten. Het lijkt dus allemaal de schuld van de vader te zijn. Waarom wordt de moeder dan zo boos als ze erachter komt dat de boodschappen de HP komen?
Graag gelezen!